Wednesday, June 10, 2020

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫২) _____________________ মেছেজটো পাইয়ে অনুজে লগালগ ৰাশিলৈ ক’ল কৰিলে কিন্তু তাইৰ প্ৰশ্নৰ উত্তৰটো নিদি বেলেগ কথা উলিয়ালে৷ৰাশিয়েও সেইটোত লাগি নাথাকি তাৰ লগত যিটি কথা পাতিবলৈ ধৰিলে৷কথাৰ মাজতে ৰাশিয়ে অনুজক সুধিলে :"কালি তোক মই ইমানবোৰ চৰ্ত আৰু Wish ক’লো আৰু তই গোটেইকেইটা accept কৰি ল’লি৷তোৰ একো wish নাই নেকি? :"তই মোৰ lifeত আহিলি যেতিয়া মোৰ dreams comes true হৈ গ’ল৷" :"তথাপিও আৰু একো নাইনে " :"একেবাৰে নথকা নহয় অৱশ্যে কিন্তু..." :"কিন্তু কি ক’চোন ?" :"তোৰ চুলিখিনি এইবাৰ পৰা নাকাটিবি,অলপ দীঘল ক’ৰ ধুনীয়া লাগিব তোক" :"অকল ধুনীয়া লাগিবনে ইয়াৰ আৰঁতো কিবা আছে?যদি আছে কৈ দে তেতিয়াহে দীঘল কৰিম " :"In future তোৰ যেতিয়া চুলি দীঘল হ’ব আৰু তিতা চুলিৰে যেতিয়া তই মোৰ ওচৰলৈ আহিবি তেতিয়া " "হ’ব হ’ব নুশুনো আৰু মই,তই বৰ বদমাছ হৈছ আজিকালি"বুলি কৈ তাই লাজত ৰঙাচিঙা পৰি ক’লটো কাটি দিলে৷প্ৰথম ভালপোৱা সেয়ে ৰাশিৰ লাজটো নাকতেই থাকে,অনুজে ৰোমান্তিক যেন লগা কিবা এটা ক’লেই তাই তাৰ লগত কথা পতাটো দুৰৰে,মেছেজ কৰিবলৈও লাজ কৰে৷ ঘৰলৈ অহাৰ পাছত ৰাশিয়ে দিনৰ দিনটো ঘৰৰ কাষৰ পোৱালীজাকক লৈ গাৱঁৰ কাৰ বাৰীত আম,লিচু লাগিছে বিচাৰি উৎপাত কৰি ফুৰে৷আবেলি ক্ৰিকেট,ফুটবল,মাৰ্বলগুটি খেলি ধুলি ঘৰলৈ আহি দেউতাকৰ অতীজৰ পৰা ৰেকৰ্ডেট হৈ থকা গালিকেইটা শুনে৷আজিকালি অনুজেও তাইক সৰু ল’ৰাছোৱালীৰ লগত লাগি সৰু হ’বলৈ মনা কৰে৷কেতিয়াবা গালিও দিয়ে আৰু সেইটোতে দুইটাই কাজিয়াও কৰে৷এদিন অনুজে তাইক ক’লে " আজিকালি তোৰ মোলৈ সময়েই নাই" সেইটোতে তাইও লাগি গ’ল " ভাল পালোঁ বুলিয়েই কথা পাতি থাকিব লাগিব বুলিটো কোনো law নাই "৷তৰ্কাতৰ্কি যি আৰম্ভ হ’ল হ’লেই কোনো এটাইয়ো তল নপৰে,তৰ্কাতৰ্কিয়েই গৈ কাজিয়াৰ ৰূপ ল’লেগৈ৷তেতিয়া কাজিয়া কৰি থাকোঁতে অনুজে ধেমালিতে তাইক ক’লে "তই যদি মোৰ কথা নুশুন’ বেলেগ এজনীকে চাব লাগিব"৷কাজিয়া কম হোৱাতকৈ আৰু বাঢ়িহে গ’ল৷অনুজে অৱশ্যে তাইক খং উঠাবলৈহে জোকাৰি আছিল কিন্তু এতিয়া তাই তাৰ কথা নুশুনাই হ’ল৷সদায় সৰু সুৰা কিবা কথাত কাজিয়া লাগিলে জীয়াই সিহঁতৰ মাজত সোমাই বুজাবুজি কৰাই দিয়ে৷আজিও দুইটাই জীয়াক মাজতে সাঙুৰি পেলাইছে৷দুইটাই দুইটাৰে কম্প্লেইন্বোৰ জীয়াক দিছে৷তাই বেচেৰীয়ে নিজৰ ফালৰ পৰা যিমান পাৰে সিমান সহায় কৰিছে৷যেনেতেনে কাজিয়াৰ অন্ত পৰিল কিন্তু ৰাশিয়ে অনুজৰ মেছেজৰ ৰিপ্লাই পোনপটীয়াকৈ নিদি তাক ঠাট্টা কৰিবলৈ ল’লে৷" কিয় বেলেগ ছোৱালী বিচাৰি নাপালি নেকি আকৌ মোৰেই দৰকাৰ হ’ল যে" অনুজে তাৰ ভুলৰ বাবে বাৰে বাৰে ক্ষমাও খুজিছে কিন্তু তাই তাৰ পৰা ভাও খাই আছে৷সি তাইক ধেমালিতে অশান্তি কৰাৰ দৰে তাইয়ো তাক "ছোৱালী বিচাৰি নাপালে বিচাৰি দিম "বুলি কৈ খাই মাৰিছে৷প্ৰতিটো মেছেজৰ লগত কিবা নহয় কিবা এটা ঠাট্টাৰ সুৰত গাঠি দিয়ে৷অনুজে অলপ irrited হোৱা দেখি সেইবাৰলৈ মাফ কৰিলোঁ বুলি ক’লে আৰু সি আকৌ এবাৰ ভালকৈ তাইক ক’লে :"i am sorry ,আজিৰ পৰা এনেকুৱা একো কথাই নকওঁ" :"নকওঁ বুলি কি গেৰাণ্টী আছে? :"তোৰ শপত নকওঁ হ’লনে?" :"ইস মোৰ সোনকালে মৰিবলৈ মন নাই দেই,মোৰ মিছা শপত নাখাবি " :"তোক সোনকালে মৰিবলৈ নিদিও,যদি মৰিব লগা হয় তোতকৈ আগত মই মৰিম " "হ’ব হিন্দী চিনেমাৰ ৰোমাণ্টিক ডাইলগবোৰ মাৰি মোক emotional কৰিব নালাগে" বুলি ক’লে৷এইদৰেই দুই এটা সৰু সুৰা মৰমলগা খং,অভিমানেৰ খুটিয়াখুটি দুয়োটাৰ মাজত চলি থাকিল৷এদিন ৰাশিয়ে অনুজে দিনটো ফোন নকৰা দেখি তাৰ ক’লটোৰ বাবে মোবাইলটো হাততে লৈ ঘুৰি ফুৰিছে৷এইবাৰ ঘৰলৈ আহি ৰাশিয়ে আগতকৈ মোবাইটো বেছিকৈ লৈ ফুৰা দেখি খুৰীয়েকে ধেমালিৰ সুৰতে সুধিলে " কি হ’ল আজি মোবাইলটো এৰিবই পৰা নাই যে ,কিবা জৰুৰী ফোন মেছেজ আহিব যেন পাওঁ!" খুৰীয়েকৰ কথাষাৰত তাইৰ বুকুখন ধিপিংকৈ মাৰিলে,কেনেবাকৈ খুৰীয়েকে তাইৰ কথা কিবা গম পোৱা নাইটো৷মিছা হাহিঁ এটা মাৰি একো নাই বুলি কৈ তাই খুৰীয়েকৰ চকুৰ আগৰ পৰা পলাবলৈ বিচাৰিলে৷তাই একো বুজি পোৱা নাই তাইৰ কি হৈছে,তাই কিয় আগতকৈ অলপ হ’লেও সলনি হৈ পৰিছে আৰু খুৰীয়েকক কিয় মিছা কথা ক’লে৷যদি তাই খুৰীয়েকক অনুজে ফোন কৰিব বুলি ক’লেহেতেন তেতিয়াও হয়তো খুৰীয়েকে একো নকৰিলেহেঁতেন কিন্তু অনুজৰ কথা কোৱাটো দুৰৰে কথা,অনুজৰ নামটো ঘৰত কাৰোবাৰ মুখত শুনিলেও দেখোন ভৰি হাত বুকুতে লুকাই৷ সময়বোৰ লাহে লাহে পশুদৌৰ দিয়াৰ দৰে পাৰ হৈ গ’ল৷বিহুৰ বন্ধও শেষ হ’বৰেই হ’ল৷দুই এদিনতে তাইয়ো ঘুৰি যাব ৰুমলৈ কিন্তু ৰিলেচনৰ পাছত প্ৰথমবাৰ অনুজৰ সন্মুখত ওলাবলৈ তাইৰ লাজ লাগিছে,কেনেকৈ ওলাব একোকে ভাবি পোৱা নাই৷যিমানেই দিনবোৰ চমু চাপি আহিছে সিমানেই excitementবোৰো বাঢ়িছে আৰু অচিনাকি লাজ এটাই লগেই নেৰা হ’ল৷যিহেতু আগতকৈ সিহঁতৰ সম্বন্ধটো সহজ হৈ পৰিছে,বুজাবুজি আৰু ভালপোৱাবোৰ বাঢ়ি গৈছে সেয়ে বাকীবোৰ প্ৰেমিক প্ৰেমিকাৰ দৰে সিহঁতিও প্ৰেম কৰিছে,ৰাশিৰ কেতিয়াবা নিজৰ ওপৰতে বিশ্বাস নহয়,তাইও কাৰোবাক ভাল পাব পাৰেনে? 22এপ্ৰিল’ৰ দিনা ৰাতিপুৱা দহমান বজাতে জীয়াক লগত লৈ অনুজ আহি ৰাশিহঁতৰ ঘৰ পালেহি৷ৰাশিয়ে সিহঁত দুটাক দেখি আচৰিত হৈ গ’ল,তাইক নোকোৱাকৈ কিয় আহিলে বুলি প্ৰশ্ন কৰিলে৷অনুজে তাইৰ কাণৰ কাষতে ফুচফুচাই ক’লে " এইখন এতিয়া মোৰ শহুৰৰ ঘৰ,যেতিয়াই মন যায় তেতিয়াই আহিম"৷অনুজৰ কথাটো শুনি তাই গোটেইজনী লাজতে ৰঙাচিঙা পৰি গ’ল আৰু জীয়াক টানি তাইৰ ৰুমলৈ লৈ গৈ সুধিলে : :"এইটোক ইয়ালৈ কে’লে লৈ আহিলি,কোনোবাই দেখিলে কি ভাবিব?" :"পেটু তোৰ কি হৈছে,অনুজে প্ৰথমবাৰ এইখন ঘৰলৈ অহা নাই, আগতেও বহুতবাৰ আহিছে আৰু তহঁতৰ ঘৰত সবেই তাক ভালকৈ চিনি পায় আৰু কোনেও তহঁতৰ ৰিলেচনৰ কথা একোকে গম নাপায়,ভয় কৰিব নালাগে সোনকালে কাপোৰ কানি বান্ধি ল’ তোক নিবলৈ আহিছোঁ,লগতে বিহুটোও খাই যাওঁ বুলি ভাবিলোঁ দুইটাই" একমিনিটৰ বাবে ৰাশিয়ে পাহৰিয়েই পেলাইছিল অনুজৰ লগত ৰিলেচনত থকাৰ উপৰিও যে সিহঁতি ভাল বন্ধু আৰু অনুজকো ঘৰত সবেই চিনি পাই৷দুপৰীয়া ভাত সাজ খাই সিহঁতি যাবলৈ ওলাল৷সদায়ৰ দৰে ছোৱালী বিদায় দি উলিওৱাৰ দৰে আইতাকৰ হিয়াভগা কান্দোন৷ঘৰখন এৰি আকৌ যাবলৈ মনেই নাযায়,সিহঁতি নহাহেতেন তাই আৰু দুদিনমান থাকিহে উভতিলে হয়৷ গাড়ীৰ পাছচিটত জীয়া আৰু ৰাশিয়ে বহিছে,বহুতদিনৰ মুৰত লগ পাই সিহঁতৰ কথাই শেষ নোহোৱা হ’ল৷মাজে মাজে অনুজেও সিহঁতৰ লগত দুই এটা কিবাকিবি পাতি আছে আৰু জীয়াৰ লগত মিলি ৰাশিক জোকাই আছে৷তাইয়ো খংতে তহঁতৰ লগত কথা পতাই ভুল বুলি মুখখন ফুলাই বহি আছে৷ ডেৰঘন্টাৰ বাট কেতিয়ানো ঘৰ পালেহি সিহঁতি গমেই নাপালে৷সময়বোৰ খুউব খৰকৈ পাৰ হ’বলৈ ধৰিলে৷সময়ৰ দ্ৰুতগতিত কলেজৰ ফাইনেল পৰীক্ষায়ো শেষ হ’ল আৰু তাৰ পাছতে কলেজৰ হৈ ডিব্ৰুগড়ত এখন বক্সিং খেলৰ বাবে প্ৰায় পোন্ধৰ দিনৰ বাবে ৰাশি যাব লগাত পৰিল৷জীয়াই swimming classৰ কাৰণে দুদিনমান থাকিব সেয়ে যোৱাৰ আগতে ৰাশিয়ে তাই নহালৈকে অনুজৰ ওপৰত চকু দিবলৈ কৈ থৈ গ’ল৷ অনুজেও" মই নথকাত তাত গৈ বেলেগ ল’ৰাত চকু নিদিবি" বুলি কৈ তাইক জোকালে৷পুনৰ পোন্ধৰ দিনলৈ ৰাশিৰ লগত ভালকৈ কথাপতা নহ’ব অনুজ আবেগিক হৈ পৰিছে হ’লেও ৰাশিৰ বাবে এইটো এটা golden opportunity,তাই যদি ভালদৰে খেলে তাইৰ বহুত লাভ হ’ব৷প্ৰথমবাৰৰ বাবে ৰাশিৰো অনুজৰ পৰা আতৰলৈ যাবলৈ মন যোৱা নাই তথাপিও উপায়টো নাই যাব লাগিবই,জীয়া আৰু অনুজে তাইক গাড়ীত উঠাই থৈ আহিলগৈ৷(আগলৈ)

No comments:

Post a Comment