#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫৯) _____________________ ৰাশিয়ে দৰ্জাখনত খুন্দা খাই কপালৰ কোণতে টেমুনা বান্ধিলে৷অনুজে লগালগ ফ্ৰীজৰ পৰা আইচ কেইটুকুৰামান আনি লগাই দিলে বিষ কম হোৱাৰ লগতে ফুলি নাযাবলৈ ৷ৰাতি ভাত পানী খাই সবেই নিজৰ নিজৰ ৰুমত সোমালে তেনেকুৱাতে ৰাশিলৈ পলৰ মাকে ফোন কৰি পাছদিনা আগবেলাতে যোৰহাট পোৱাৰ খবৰটো দিলে৷ৰাতিপুৱা সোনকালে উঠি কামবন কৰি আজৰি হৈ পলহঁতৰ বাবে ভাল হোটেল এখনৰ বন্দবস্ত কৰি দিব লাগিব সেয়ে সোনকালে শুৱাটোৱেই ভাল হ’ব বুলি ভাবিছিলহে তেনেকুৱাতে অনুজেও তাইক ব্যস্ত পাই বাৰে বাৰে ফোন লগাই আছিল সেয়ে পলৰ মাকৰ ক’লটো কাটিয়েই অনুজলৈ ক’ল কৰি অলপো নভবা নিচিনাকৈ লগালগ জীয়া ফাকি এটা দি দিলে দেতাৰ লগত কথা পাতি আছিলোঁ বুলি৷ৰাশিৰ দেউতাকে অলপ আগলৈকে অনুজৰ মাকৰ সৈতে কথা পাতি আছিল একেলগে ৰাশিৰ সৈতে কেনেকৈ কথা পাতিব পাৰে ভাবি অলপ সন্দেহ উপজিল তথাপিও মাকৰ সৈতে কথা পাতি হোৱাত তাইলৈ লগালে বুলি ভাবি একো নক’লে৷ৰাশিয়ে মুৰটো বিষাইছে শু বুলি কৈ ক’লটো নকটাকৈয়ে শুই থাকিলে৷ক’লটো লগাই থোৱাত হঠাৎ মনলৈ অহা সন্দেহটো ভুল বুলি ভাবি লৈ সিও শুই থাকিল৷ৰাতিপুৱা ৰাশিয়ে সোনকালে উঠি মিনু আন্টিৰ লগত সৰু সুৰা কামবনত অলপ সদায় কৰি হোৱাত প্ৰথমবাৰ অনুজলৈ নিজ হাতেৰে sandwich বনালে আৰু টমেট কেটচাপেৰে smily এটা বনাই note এখন প্লেটতে লগাই "finish it'বুলি লিখিলে৷ অনুজে ৰাতিপুৱাই নিজৰ ঠাইখন বহুদিনৰ মুৰত চাই আহোঁ বুলি এপাক ওলাই গৈছিল৷তাতে লগৰ দুটামানক লগ পাই ঘৰপোৱা দেৰিয়েই হ’ল৷ঘৰলৈ আহি ৰাশিৰ বিচাৰ কৰোতে তাইক নাপায় ব্ৰেকফাষ্টৰ টেবুলত ন’টখন আৰু স্মাইলী অকা sandwichটো পাই মনটো ভাল লাগি গ’ল৷ক’ত গ’ল জানিবলৈ তাইলৈ ক’ল কৰিলে কিন্তু ফোনটো unreachable বুলি কোৱাত তাই অহালৈ অপেক্ষা কৰিলে৷ৰাশিয়ে দুপৰীয়া সময়ত ঘৰ সোমাই ফ্ৰেছ হ’বলৈ পোৱাই নাই অনুজে প্ৰশ্নৰ উপৰি প্ৰশ্ন কৰিলে" ক’ত গৈছিলি,ফোন কিয় অ’ফ আছিল,ক’ৰবাত যাব লগা আছিল যদি মোক কিয় লগ নধৰিলি,কলেজলৈ কিয় নগ’লি"মুঠৰ পিছত এটাৰ পাছত আন এটা প্ৰশ্ন৷কিন্তু তাই ভয়ে ভয়ে কি উত্তৰ দিব ভাবি নাপায় বেঙাৰ দৰে ৰৈ থাকিল৷উপায়বিহীন হৈ একো নাই কাম এটা আছিল সঠিক সময়ত তোক জনাম বুলি কৈ সেইখিনিৰ পৰা গুচি গ’ল৷অনুজৰ আকৌ তাইৰ ওপৰত সন্দেহ উপজিল তাই যেন তাৰ পৰা কিবা এটা লুকুৱাইছে৷সি জানিবলৈ বহুত বুদ্ধি সাজি তাইক সুধিছিল কিন্তু তাই তাক একোকে জানিবলৈ নিদিলে৷সেয়ে ৰাশিৰ মনৰ মাজত কি চলি আছে জানিবলৈ তাৰো জিজ্ঞাসা বাঢ়ি গ’ল৷ পলহঁত মাজুলী ফুৰিবলৈ যোৱাৰ কথা আছে,যিহেতু ৰাশিয়ে আজিলৈ মাজুলীলৈ গৈ পোৱা নাই সেয়ে তাইকো সিহঁতৰ লগতে যাবলৈ লগ ধৰিছে৷বেচেৰীয়ে না কৰিলে বেয়া পাব বুলিয়েই যাম বুলি কথা দিলে৷কিন্তু অনুজক কি ক’ব বুলি ভয় কৰিছে৷৷ৰাতিপুৱা ন’বজাৰ ফেৰীখনত সিহঁতি মাজুলীলৈ যোৱাৰ কথা সেয়ে ৰাতিপুৱাই সোনকালে উঠিয়ে তাই অনুজক তেল মাৰিবলৈ তাৰ ৰুমলৈয়ে ব্ৰেকফাষ্ট নি নিজৰ হাতেৰে তাক খুৱাই দিছে৷ ইটো সিটো কথাৰ মাজতে আজি লগৰ এজনীৰ বাৰ্থদেৰ কাৰণে সিহঁতৰ ঘৰলৈ ভাত খোৱাকে যাম বুলি ক’লে,ঘৰ ক’ত কি কথা সুধি অনুজে যাবলৈ অনুমতি দি সিও লগতে যোৱাৰ কথা ক’লে কিন্তু তাই তাক যাবলৈ নালাগে তাত মাত্ৰ ছোৱালীহে যাব বুলি কৈ নানানটা বুদ্ধি সাজিলে৷শেষত গৈ অনুজেও তাইৰ কথা মানি ল’লে৷সময়মতেই ৰাশিয়ে গৈ পলহঁতক লগ ধৰি ফেৰীত উঠিলগৈ৷এইদৰে অনুজক মিছা কথা কৈ আনৰ সৈতে অহাটো তাই অলপো ভালপোৱা নাই আৰু সেয়ে নাহোঁ বুলিয়েই কৈছিল কিন্তু তেওঁলোকৰ অনুৰোধত বাধ্য হৈহে আহিবলগাত পৰিল৷ফেৰীত অনুজৰ কলেজৰ বন্ধু এজনে ৰাশিক পলৰ সৈতে দেখিলে সেয়ে মনে মনে ফটো এখন মাৰি অনুজলৈ হোৱাটছআপত চেণ্ড কৰি অনুজৰ লগত ব্ৰেকআপ হ’ল নি সুধিলে৷ফটোখন পাই অনুজে আচৰিত হ’ল,ৰাশিয়ে তাক এৰি বেলেগৰ লগত এনেদৰে ?তাৰ বিশ্বাসেই হোৱা নাই সেয়ে লগালগ ৰাশিলৈ ফোন কৰিলে৷কিন্তু ৰাশিয়ে অনুজক মাজুলী অহাৰ কথা লুকুৱাই ওচৰৰে লগৰ এজনীৰ ঘৰ বুলি কৈছিল কাৰণে ফেৰীৰ শব্দ শুনিব বুলিয়েই ক’লটো কাটি দিলে৷ ক’লটো কাটি দিয়াত সি আৰু দুবাৰমান তাইলৈ একেৰাহে ক’ল লগালে কিন্তু সেই একেই কাণ্ড৷তাৰ বুকুখনে চাটিফুটি কৰিবলৈ ধৰিলে,খংত,ভয়ত সি ক’ব নোৱাৰা হৈ পৰিল৷তথাপিও অলপ ধৈৰ্য্য ধৰি ৰাশিৰ ফোনটোলৈ বাট চালে৷তাৰ যেন অপেক্ষাৰ অন্তই নোহোৱা হ’ল সেয়ে বেছিদেৰি অপেক্ষা নকৰি পুনৰ এঘন্টাৰ মুৰত তাইলৈ ক’ল কৰিলে৷ৰিচিভ কৰিয়েই প্ৰথমে sorry আহি পাই লগৰবোৰৰ লগত ব্যস্ত হৈ আছিলোঁ কাৰণে খবৰ দিবলৈয়ে নহ’ল বুলি ক’লে৷সি ৰাশি সচাকৈ লগৰ ছোৱালীৰ ঘৰতে আছেনে জানিবলৈ সুধিলে :"লগৰজনীৰ ঘৰ ক’ত আছিল?" :"ককিলামুখ কিয় সুধিলি? " :" নাই এনেই,পিছে তহঁতৰ লগত ল’ৰাও গৈছে নেকি?" :"নাইটো কোনো ল’ৰা অহা নাই,মইচোন কালি তোক কৈছিলোৱেই " একমিনিটৰ বাবে যদি ৰাশিয়ে কোনোবা ল’ৰাবন্ধু আহিছে বুলি ক’লেহয় সি হয়টো তাইৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখিলে হয় কিন্তু হোৱাটচআপত তাইৰ ফটোখন ল’ৰা এটাৰ লগত দেখাৰ পাছত তাইৰ মুখৰ পৰা শুনা মিছা কথাটো কেনেকৈ বিশ্বাস কৰিব৷মনৰ দুখতে বেলেগ কোনো কথাই নুসুধাকৈ সি ফোনটো কাটি দিলে৷দিনটো তাৰ মনলৈ অনেকধৰণৰ বেয়া বেয়া চিন্তাবোৰ আহি থাকিল৷আটাইতকৈ বেছি আমনি কৰা প্ৰশ্নটো আছিল "সচাঁই ৰাশিয়ে সি নথকাত আনকাৰোবাৰ সৈতে?" কিন্তু সি এইবোৰ প্ৰশ্নৰ সৈতে কোনোদিন মুখামুখি হ’ব লাগিব বুলি ভবাই নাছিল৷তাৰ বিশ্বাস ভাঙি ৰাশিয়ে আজি ইমান ডাঙৰ কথা এটা লুকুৱাই ৰাখিলে৷সত্যটো কি জানিবলৈ সি ঘৰ পালেই ৰাশিক সুধিব বুলি বাট চাই ৰ’ল৷সন্ধিয়া সময়ত ৰাশি আহি ঘৰ পালেহি,অনুজে বাৰাণ্ডাতে ৰৈ তাইৰ বাবে বাট চাই আছিল৷তাৰ মনটো সেমেকি আছে একেবাৰেই,ৰাশিলৈ বুলি বহুত প্ৰশ্ন মনৰ মাজতে সাচি থৈছে কিন্তু তাৰ মনটোৱে যেন সেই প্ৰশ্নবোৰ সুধিবলৈ বাধা দিছে৷ সেয়ে বিশেষ একো নকৈ সুধিলে :"দেৰি হ’ল যে?" :"ছোৱালীবোৰ লগ হ’লে জানই দেখোন কিমান সময় লাগে?" :"তই কেতিয়াৰ পৰা এইবোৰত ইমান ইন্টাৰেষ্ট দিয়া হ’লি?" "আহি পাইছোহে এইবোৰ কি যে প্ৰশ্ন কৰি আছ"বুলি কৈ তাই সেইখিনিৰ পৰা আতৰি গ’ল৷তাৰ বুকুত অজান আশংকাই শূলপুতি হেচাঁ মাৰি ধৰিলে ৷ৰাশিৰ পৰা এনেকুৱা কিবা এটা কেতিয়াও আশা কৰা নাছিল কিন্তু আজি তাই তাৰ চকুত চকু থৈ মিছা কথাষাৰ কৈ গৈছে৷খং,অভিমানতেই সি গধূলি ঘৰৰ পৰা ওলাই আহি তিনিআলিটোতে পুৰনা লগৰ বিচাৰি আহিলে৷ৰাতি ভাতখোৱাৰ টেবুলত অনুজক নেদেখি ৰাশিয়ে বিচাৰ কৰাতহে অনুজ যে ঘৰত নাই কথাটো গম পালে৷সেয়ে তাৰলৈ ক’ল কৰিলটো ফোনটো ঘৰতে পাই তাৰ লগত একেলগেই ভাত খাব বুলি ৰৈ থাকিলে৷শেৱালি আন্টিৰ বাবে আজিকালি ভাত ন’বাজোতেই উলিয়াই দিয়ে৷সেয়ে ভাতৰ টেবুলতে অনুজলৈ ৰৈ ৰৈ সেইখিনিতে টোপনিয়ালে৷ৰাতি প্ৰায় বাৰটা বজাত তাই সাৰ পাই নিজকে টেবুলতে শুই থকা পাই অনুজক বিচাৰি তাৰ ৰুমত চালেগৈ কিন্তু ৰুমটো ভিতৰৰ পৰা হুক লগাই থোৱাত অনুজে ঘৰলৈ আহিও তাইক মাত নিদিয়াকৈ এনেকৈ কিয় সোমাই থাকিলে জানিবলৈ তালৈ ক’ল কৰিলে৷কিন্তু সি মোক শুবলৈ দে পিছত পাতিম বুলি কৈ ক’লটো কাটি দিলে৷তাইও ভাতপানী নোখোৱাকৈ নিজৰ ৰুমত শুই থাকিলগৈ৷ ৰাতিপুৱা শুই উঠি ঘৰত অনুজক নেদেখি ৰাশিৰ মনত অলপকৈ ভয় ভাব এটা জাগিছিল তথাপি কলেজ যোৱাৰ আগত তাক এবাৰ ক’ল কৰি কৈ থৈ গ’ল৷ ৰাশি কলেজ যোৱাৰ পাছতে অনুজেও মনে মনে তাই ক’ত যায় কি কৰে জানিবলৈ মনে মনে তাইৰ পাছে পাছে গ’ল৷ৰাশিয়ে কলেজত বাৰ বজালৈ ক্লাছ কৰি পলহঁতক লগ কৰিবলৈ ৰেষ্টুৰেণ্ট এখনলৈ গৈছিল৷যিহেতু আজি সিহঁতি ঘুৰিব সেয়ে তাই যোৱাৰ আগত এবাৰ দেখা কৰিবলৈ গৈছিল৷অনুজেও মনে মনে তাইৰ পাছে পাছে গৈ তাতেই পালেগৈ৷ৰেষ্টুৰেণ্টত পল আৰু তাৰ মাকে ৰাশিৰ সৈতে কথাপাতি আছে৷অলপ দুৰৰ পৰা অনুজে সিহঁতলৈ লক্ষ্য কৰি আছে আৰু কি পাতিছে শুনিবলৈ চেষ্টা কৰিছে৷তাৰ মাজতে অনুজে পলৰ মাকে ৰাশিক কৈ থকা শুনা পালে যে " তোমাৰ দৰে এজনী ছোৱালী পাই সচাকৈয়ে মই বহুত সুখী,তুমি নথকাহেতেন আজি ইয়াৰ কি হ’ল হয় ভগৱানে জানে৷পলৰ লগত তোমাৰ বিয়াখন ... "ইমানলৈকে শুনিছিলহে ৱেটাৰজনে দাদা কি অৰ্দাৰ কৰিব বুলি সুধাত থতমত খাই উঠিল৷পিছৰখিনি কি ক’লে সি একো শুনা নাপালে কিন্তু তাৰ বাবে যেন ইমানখিনিয়েই যথেষ্ট আছিল সেয়ে ৰেষ্টুৰেণ্টত উশাহ ল’বলৈয়ো যেন কষ্ট হৈছে,সমষ্ট শৰীৰটোক এফালৰ পৰা কিবা এটাই যেন চেপি আনিছে৷তাৰ মাজতে ওলাই অহাৰ শেষত তাৰ মনৰ ভ্ৰম নে সচাই এনেকুৱা কিবা হৈছে জানিবলৈ সি ৰাশিলৈ ক’ল কৰিলে৷কিন্তু ক’লটো ৰিচিভ কৰিয়েই ৰাশিয়ে কলেজতে আছোঁ বুলি কৈ অনুজৰ সন্দেহবোৰ যেন সচাঁ বুলি প্ৰমাণিত কৰে তুলিলে৷কোনোমতে তাৰ পৰা ওলাই আহি ঘৰ পালেহি৷আবেলি কলেজৰ পৰা আহি ৰাশিয়ে অনুজক একেলগে ম’ম খাবলৈ যাবলৈ লগ ধৰিছিল৷কিন্তু সি একেবাৰতেই নাযাওঁ বুলি কৈ ৰুমত সোমাই থাকিলগৈ৷ৰাশিয়ে তাৰ mood off বুলি ভাবি সেই কথাটোত বৰ এটা গুৰুত্ব নিদিলে আৰু তাক যোৰ নকৰিলে৷অভিমানবোৰৰ আৰঁতো কোনোবাখিনিত অনুজে ৰাশিৰ পৰা আশা কৰিছিল তাই যেন তাক যোৰ কৰি লগত লৈ যায় কিন্তু সি ভবাৰ দৰে তেনেকুৱা একোৱেই নহ’ল৷তাৰ ভালপোৱাৰ বিশ্বাসখিনি ইমানতেই যেন জহিখহি গৈছে সেয়ে মনৰ দুখতে ৰাতি ভাত খাবলৈয়ো ওলাই নাহিলে,ৰাশিয়ে তাৰ সৈতে কথাপাতিবলৈ বহুত চেষ্টা কৰিলে কিন্তু নোৱাৰিলে৷পিছদিনাও ৰাশিয়ে অনুজক নেদেখি তালৈ ক’ল কৰিলে কিন্তু সি তাইৰ মেচেজৰ কোনো ৰিপ্লাইয়েই নকৰিলে৷তাৰ ৰুমৰ দৰ্জাতো ন’ক কৰিছিল কিন্তু খুলি নিদিলে৷অনুজৰ কি হৈছে তাই একো ধৰিব পৰা নাই তথাপিও যাওঁ নাযাওঁ কৈ কলেজলৈ ওলাই গ’ল৷কলেজতো লক্ষ্য কৰিলে যে দিনটোত অনুজৰ এটাও ফোন মেছেজ নাই,সি যেন তাইক ইগন’ৰ কৰিছে তাইৰ তেনেকুৱা অনুভৱ হ’ল৷সেয়ে ঘৰলৈ আহি পোনেই অনুজক লগ পাব বিচাৰিলে কিন্তু অনুজে তাইক লগ পাবলৈ এবাৰো ৰুমটোৰ পৰা ওলাইয়েই নাহিলে৷ৰাতি ভাতখোৱাৰ টেবুলত অনুজক দেখি তাক মাত লগালে কিন্তু সি তাইৰ কোনোধৰণৰ গুৰত্বই নিদিলে৷সেয়ে তাইয়ো ভাতখাই উঠি তাৰ কি হ’ল জানিবলৈ বুলি তাৰ ৰুমত আগতীয়াকৈ সোমাই থাকিলগৈ৷অনুজে ৰুমত সোমোৱাৰ লগে লগে তাই ৰুমটোৰ হুকটো মাৰি ক’লে"এতিয়া ক’ত পলাবি" কিন্তু?সি কোনো উত্তৰ নিদি হেডফোন দাল কাণত লগাই বিচনাত বহি থাকিলে৷ৰাশিয়ে মোক ইগন’ৰ কিয় কৰিছ বুলি তাৰ হেডফোনদাল কেচিৰে মাজতে দুটুকুৰা কৰি কাটি পেলালে৷অনুজৰ ধৈৰ্য্যৰ সীমা পাৰ হোৱাৰ দৰে হ’ল আৰু খংতে খুউব জোৰত তাৰ মবাইলটো দলিয়াই দিলে৷ৰাশিয়ে ভয়তে উচপ খাই উঠিল,অনুজৰ কি হ’ল তাই একো বুজি পোৱা নাই৷কাষৰ ৰুমৰ পৰা মাক আৰু মিনু আন্টিয়ে কি হ’ল বুলি মাত দিলে কিন্তু একো নাই কিবা এটা পৰিলে বুলি মিচাকে ক’লে আৰু ৰাশিক সৰু সৰু মাতেৰে " get out from here and also from my life"বুলি হাতযোৰ কৰি ক’লে৷অনুজে তেনেকৈ কিয় কৈছে তাৰ কি হ’ল তেতিয়াও তাই একোৱেই বুজি পোৱা নাই সেয়ে "ইনেই কৈছ নহ’ ’বুলি সুধিলে৷কিন্তু সি এইবাৰ তাইৰ হাত বাউসীত যোৰকৈ ধৰি তাইৰ চকুত চকু থৈ ক’লে" lets breakup,i cant continue this relation''৷কথাষাৰ শুনিয়েই ৰাশিৰ চকুপানী বৈ আহিল আৰু থৰ লাগি অনুজৰ ফালে চাই থাকিল৷সি তাইৰ চকুলো দেখিও আজি আৱেগিক হোৱা নাই,তাইক কিবা কোৱা বা সুধাৰ ঠাইত তাইক ৰুমৰ পৰা বাহিৰ কৰি দিলে৷(আগলৈ)