#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫৫) _____________________ বক্সিংৰ ৰিজাল্ট এতিয়াও ওলোৱা নাই,দুদিন দেৰি হ’ব বুলি কৈছে ইনষ্টিটিউটৰ ফালৰ পৰা সেয়ে ঘৰ যাবলৈ বিচৰা কেনদিটবোৰে ইচ্ছা কৰিলে যাবগৈ পাৰে৷ৰাশিয়েও ঘৰলৈ যাম বুলিয়ে পলৰ মাককো যোৱাৰ খবৰটো দিবলৈহে ফোন কৰিছিল কিন্তু মাকে এদিন লগ কৰি পলক বুজাই বঢ়াই ডক্তৰৰ ওচৰলৈ নিবলৈ ৰিকুৱেষ্ট কৰিলে৷কিজানিবা ৰাশিৰ কথা মানি লয়,তেওঁ তাৰ ওপৰত গোটেই জীৱনটোত প্ৰেচাৰ দিয়েই থাকিল,আজি তাৰ এনে অৱস্থাৰ বাবে কোনোবাখিনিত তেওঁৱেই দায়ী সেয়ে পুনৰ প্ৰেচাৰ দিবলৈ ভয় কৰে৷কেনেবাকৈ ভাল হোৱাতকৈ যদি বেয়া হয় সেয়ে ৰাশিৰ সহায় বিচৰাত তাইয়ো সহায় কৰিবলৈ ৰাজী হ’ল৷ আৰু কাইলৈ ৰাতিপুৱা লগ পোৱাৰ কথা ক’লে৷যদি সম্ভৱ হয় তেনেহ’লে psycretics এজনৰ ওচৰত এপইণ্টমেণ্ট ল’বলৈ ক’লে৷তেখেতেও হ’ব বুলি কৈ ফোন ৰাখিলে৷ এইবাৰ অনুজহঁতৰ ঘৰখনলৈ ৰিংৰিংকৈ খুউব মনত পৰি আছে তাইৰ৷প্ৰেমত পৰাৰ পাছত ৰাশিৰ হৃদয়ত অনুজহঁতৰ ঘৰখনৰ বাবে এটোকুৰা সুকীয়া ঠাই আছে,কি নাই সেইখন ঘৰত?মাকৰ দৰে মৰম কৰা শেৱালি আন্টি,প্ৰেমিক হিচাপেই নহয় বন্ধু হিচাপেও সদায় কেয়াৰ কৰা অনুজ আৰু তাতকৈও বেছি তাইৰ জীৱনৰ প্ৰতিটো খোজত ছাঁৰ দৰে লগ দিয়া জীয়া,তেজ মংসৰ নহ’লেও তাই ৰাশিৰ বাবে মাথোঁ সহযাত্ৰীয়েই নহয়৷প্ৰতিখন ফটোত কেপচন দিয়াৰ দৰেই" sisters from different mother"৷কিন্তু এইবাৰ ৰাশিৰ মনটোও কিবা এটা ভাল লাগি থকা নাই,কোনোবাখিনিত আধৰুৱা যেন অনুভৱ হৈছে৷অজান আশংকাত বাৰে বাৰে বুকুখন কপিঁ উঠিছে তাইৰ,কোনোবাই যেন তাইক চিঞৰি চিঞৰি মাতিছে৷বেয়া বেয়া সপোনবোৰে তাইক বৰ অশান্তি কৰিছে,কৰোবাৰ হাতখন তাই ধৰিব লওঁতেই অদৃশ্য হৈ গৈছে ৷উফ সাৰ পাই কি সপোন দেখিছে এইবোৰ বুলি ভাবি অনুজলৈ ক’ল কৰিলে৷কিন্তু সি ক’লটো ৰিচিভ কৰাই নাই,ৰিং হৈ হৈ কাট খাই গৈছে৷অনুজে ফোনটো ৰিচিভ নকৰা দেখি জীয়ালৈ লগালে কিন্তু তাইৰ ফোনটোও not reachable বুলি কৈছে৷সেয়ে উপায় নাপায় শেৱালি আন্টিলৈকে ফোন লগালে৷ :"আন্টি সব থিকেই আছেনে?" :"ইয়াত সকলোবোৰ থিকেই আছে ,তোমাৰ খবৰ কোৱাচোন?কেতিয়া আহিবা?" :"আন্টি মই আজিয়েই যোৱা কথা আছিল কিন্তু বিশেষ কাম এটাত ব্যস্ত হৈ গ’লো বাবেহে নোৱাৰিলোঁ,বাকী ঘৰত সব থিকেই আছেনে?" :"তুমি ঘৰৰ কথা চিন্তা কৰিব নালাগে,কামবোৰ ভালদৰে শেষ কৰি ঘুৰি আহা" :"উম৷৷অনুজ জীয়া ইহঁত দুটা ক’ত আছে?এটাৰো ফোনবোৰ লগা নাই যে৷" :"অনুজ মোৰ ওচৰতে আছে,ৰ’বা দিছোঁ" "মোলৈ দিনটো তোৰ সময় নাই "বুলি কৈ তাই অভিমান কৰিলে ৷কিন্ত আনদিনাতকৈ অনুজৰ মাতটো গহীন যেন লাগিছে,বেছিকৈ কথা কোৱা নাই উচুপি থকাৰ দৰে লাগিছে৷ৰাশিয়ে সুধিছে বাৰে বাৰে কি হ’ল কিন্তু সি কৈছে "সোনকালে গুচি আহ,বহুত মিছ কৰিছোঁ তোক" :"কাইলৈ যামেই,আজি ইনষ্টিটিউটত ইমপৰটেন্ট কাম নথকা হ’লেটো আজিয়েই গ’লো হয় " :"কাইলৈ sure আহিবিটো" উচুপনিবোৰ ক্ৰমাৎ বাঢ়ি যোৱাত ৰাশি হতভম্ব হ’ল আচলতে কি হৈছে অনুজৰ সি এনেকুৱা খন কৰিছে যে৷বাৰে বাৰে সুধিলে কি হৈছে ক’ কিন্তু সি উচুপি উচুপি কান্দিহে আছে৷তাইৰ বেয়াও লাগিছে আৰু হাহিঁও উঠিছে,সৰু ল’ৰাৰ দৰে অনুজে উচুপি থকাত তালৈ মৰম লাগি গৈছে৷তাই ধেমালিতে কিবাকিবি কৈ জোকাইছিল তাক কিন্তু সি ক’লে :"ৰাশি প্লিজ মই একেবাৰেই ধেমালি কৰাৰ moodত নাই,তই সোনকালে গুচি আহ্,পাৰিলে কাইলৈ ৰাতিপুৱাৰ প্ৰথম বাছখনতেই গুচি আহ্" :"কিয় অনু কি হ’ল,সব থিকেই আছেনে? " :"ইয়াত একো থিকে নাই ৰাশি,তই সোনকালে গুচি আহ " ৰাশিৰ বুকুখন পুনৰ এবাৰ ধিপিংকৈ মাৰিলে৷অনুজৰ আচলতে হৈছে কি?তাতে সি কথাবোৰো খুলি কোৱা নাই সেয়ে আন্টিক দেচোন বুলি ক’লে আৰু শেৱালি আন্টিক সুধিলে "কি হৈছে অনুজৰ সি কন্দাৰ দৰে লাগিছে যে?" :"নাই নাই চৰ্দি লাগিছে তাৰ,তাতে এইকেইদিন কাজিয়া লাগিবলৈ মানুহ পোৱা নাইযে সেইকাৰণে তোমাক মাতি আছে " :"অহ’ আন্টি ইটো হয়েই দন্দুৰা আৰু জীয়া লগত লাগিব নোৱাৰে কাৰণে ঘৰখন চাগে একেবাৰেই ঠাণ্ডা হৈ আছে নহয়নে?" "হয় হয় বাৰু ৰাখিছোঁ দেই এতিয়া,বাবাও শুইছে অলপ,তুমিও ভালদৰে খোৱা বোৱা কৰি ল’বা৷" শেৱালি আন্টিয়ে অনুজক জীয়াৰ কথাটো ক’বলৈ মানা কৰিলে,তাতে জীয়াৰ অৱস্থা একেবাৰেই বেয়া,ডক্তৰে আমি একো কৰিব নোৱাৰো বুলি কৈ হাত দাঙি দিলে আৰু ক’লে যে এইটো সময়ত দৰৱতকৈ বেছি আপোন মানুহৰহে প্ৰয়োজন৷জীয়াৰ জীৱনটো এতিয়া ভগৱানৰ ওপৰত৷ট্ৰাকৰ চেপাত বৰ গুৰুত্বৰ ভাৱে আঘাতপ্ৰাপ্ত হ’ল,এনেকুৱা কেছ বিলাকত প্ৰায় spot death হয় কিন্তু তাই এতিয়ালৈকে জীয়াই আছে কাৰণ তাইৰ ব্ৰেইনটোৱে হাৰি যাব বিচৰা নাই ,হয়তো কোনোবাখিনিত জীৱন্ত আশা এটা জীয়াই আছে ৷মুৰটোক বাদ দি গোটেই শৰীৰটো পেৰেলাইছিছৰ দৰেই হ’ল৷কোন সময়ত কি হ’ব কোনেও নাজানে৷ডক্তৰৰ কথাবোৰ শুনি অনুজো ভাগি পৰিছে,প্ৰায় দুবছৰেই হ’ল জীয়াৰ সৈতে সময় কটোৱা,ৰাশিৰ দৰেই তাইয়ো তাৰ ভাল বান্ধবী হৈ পৰিছে আৰু তাই নোহোৱাহেঁতেন তাৰ মনৰ আশাবোৰো মনতে থাকিল হয়৷তাইৰ বাবেহে ৰাশি আৰু তাৰ সম্বন্ধটো হ’ল,জীয়াক বাদ দি এইবোৰ সম্ভৱেই নহয় ৷ ৰাশিয়ে পলক বুজাই বঢ়াই তাৰ মাকে কোৱাৰ দৰেই psycretics এজনৰ ওচৰলৈ নিলে,আবেলিৰ এপইণ্টমেণ্ট লোৱাৰ বাবে সন্ধিয়া হৈ গ’ল৷এনেকৈ ৰাতি গৈ ইনষ্টিটিউটত থকাতকৈ পলহঁতৰ ঘৰতে ৰাতিটো থাকিবলৈ ৰিকুৱেষ্ট কৰাত প্ৰথমে নালাগে কৈছিল যদিও পলৰ জিদৰ আগত উপায়হীন হৈ থাকিব লগাত পৰিল৷ৰাতিবোৰ গভীৰ হৈ পৰাত ৰাশিৰ মনত অচিনাকি ভয় সংশয়বোৰে যেন বাহ বান্ধিছে,তাইৰ কি হৈছে তাই নিজেও বুজি পোৱা নাই৷তথাপিও প্ৰথমবাৰ এনেকৈ আনৰ ঘৰত থাকিছে বাবে uneasy feel হৈছে বুলি ভাবি ল’লে৷ৰাতিপুৱা সাৰ নাপাওতেই বিচনাতে অনুজৰ ক’লটো ৰিচিভ কৰিছে৷তাক পলহঁতৰ ঘৰত থকাৰ কথাটো কোৱাই নাই,গম পালেই গালি দিব বুলি ভয়তে পলক আকৌ লগ পোৱাৰ কথাটোও লোকোৱাই ৰাখিছে৷টোপনিতে ফোনটো পাই সি কেনেবাকৈ গম পালেনেকি ভাবি আছিলে তেনেকুৱাতে সি ক’লে : "ৰাশি আজি আহিবি নহয় " :"যাম,আজি ৰিজাল্ট দিয়াৰ কথা আছে,ৰিজাল্টটো লৈয়ে গৈ আছোঁ " :"মই বাট চাম সোনকালে আহিবি,যোৰহাট পোৱাৰ আগতেই খবৰ দিবি" "হ’ব বাৰু "বুলি কৈ ফোনটো কাটি তাইয়ো ফ্ৰেচ হৈ ল’লেগৈ৷পল আৰু মাকে আজিও তাইক থাকিবলৈ যোৰ কৰিছিল যদিও তাই নামানিলে৷ৰাতিপুৱা ব্ৰেকফাষ্ট কৰি পলক আকৌ লগ পাম আৰু প্ৰয়োজন হ’লে ফোন মেছেজ কৰি থাকিবলৈ কৈ তাইয়ো ইনষ্টিটিউটৰ ফালে ৰিজাল্ট ল’বলৈ আহিলে৷দহবজাত ৰিজাল্ট ওলালে,তাই এইবাৰ আশাকৰা ধৰণেই ফল পালে৷stateৰ বাবেও তাই চিলেক্ট হ’ল৷বহুত সুখী তাই,সপোনৰ দিশে এখোজ হ’লেও আগবাঢ়িছে,কাক ক’ম কাক নকম যেন লাগিছে তথাপিও সকলোকে ঘৰত গৈ চাৰপ্ৰাইজ দিম বুলিয়ে কাকো নোকোৱাকৈয়ে যোৰহাটৰ গাড়ীত বহিলে৷প্ৰায় চাৰিঘন্টাৰ বাট মুকলি কৰি যোৰহাট পালেহি৷বাছষ্টেণ্ডৰ ওচৰতে অনুজে তাইৰ বাবে ৰৈ আছে৷তাৰ গাড়ীখন দেখা পাই সেইফালেই আগবাঢ়ি গ’ল৷বহুদিনৰ মুৰত তাক দেখি চাৰপ্ৰাইজটো কম বুলি ভাবিছিল কিন্তু অনুজক দেখি তাই উচপ খাই উঠিল৷তাৰ চকুৰ গুৰিবোৰ বৰ বেয়াকৈ কলা পৰি আছে,এনেকুৱা লাগিছে যেন কেইবাদিনো শুৱা নাই,তাতে বগা ৰংটোত কলা ডাৰ্ক চাৰক’ল কেইটা টিকটিককৈ জিলিকি আছে আৰু মুখখন এবাৰেই হেতাঁ পৰি গৈছে৷তাক দেখি কিবা কম বুলি ভাবিও ক’ব পৰা নাই,তাক বহুত টেনচনত থকা যেন লাগিছে তাতে সি বৰ গহীনো হৈ আছে৷সি এনেকৈ থাকিলে তাইৰ অলপ ভয় লাগে তাৰলৈ সেয়ে সহজ হ’বলৈ ডিব্ৰুগড়ৰ কথা,ইনষ্টিটিউটতৰ কথা যিটি কৈ আছে কিন্তু সি মুখেৰে ভালদৰে মতা নাই৷ৰাশিয়ে ভাবি পোৱা নাই সি এনেকৈ তাইক কিয় ইগন’ৰ কৰা দৰে কৰিছে৷তাইৰ অলপ খঙো উঠিল বহুদিনৰ মুৰত লগ পাইছে যদিও অনুজৰ মুখত তাই আহিছে বুলি ফূৰ্তি নাই,আগৰ দৰে কাজিয়া লাগিম বুলিও উৎসাহ নাই কি হৈছে সুধিম বুলি ভাবোতেই অনুজে গাড়ীখন ঘৰৰ ৰাস্তাৰে নগৈ বেলেগ দিশেৰে যোৱাত সুধিয়েই পেলালে :"ঘৰৰ ৰাস্তাটো দেখোন পাৰ হৈ আহিলোঁ,তই গাড়ীখন ক’ত নি আছ’ :"য’ত নিব লাগে৷" :"মানে? " :"গৈ গম পাবিয়েই " :"ৱাহ এইবোৰ নাটক কৰি মোলৈ কিবা চাৰপ্ৰাইজ প্লেন কৰিছ যেন পাইছোঁ" অনুজে মুখেৰে একো নামাতিলে৷হস্পিতালৰ মুখত গৈ গাড়ীখন ৰ’লগৈ৷ৰাশিৰ বুকুখন কপি উঠিল,হঠাৎ এনেকৈ হস্পিতাললৈ আহিলে যে,অনুজৰ ফালে চালে,তাৰ চকুপানী বৈ আহিছে ৷তাই কি হ’ল সুধাৰ আগতেই সি ক’লে :"I am sorry rakhi,মই নোৱাৰিলোঁ আগতীয়াকৈ ক’ব৷মই জানো মোৰ ভুল হ’ল,পাৰিলে মাফ কৰি দিবি" :"অনুজ কি হৈছে কাৰ কি হৈছে ?সকলোবোৰতো থিকেই আছিল নহ’ অনুজে একো এটা মাত নিদিয়াকৈ তাইৰ হাতখন ধৰি icuৰ ফালে লৈ গ’ল৷icuৰ মুখত শেৱালি আন্টিকে ধৰি,জীয়াৰ সম্পৰ্কীয় পেহীয়েক এজনী আৰু সিহঁতৰ কলেজৰ দুই এটা লগৰ আছে৷ভালদৰে চাই জীয়াক তাৰ মাজত নেদেখি কপা কপা মাতেৰে "অনুজ জীয়া ক’ত " বুলি সুধিলে৷সি মুখেৰে একো নামাতিলে,মাত্ৰ আঙুলিটো icuৰ ফালে আগৱঢ়াই দিলে৷তাই দৰ্জাখন খুলি সোমাই গ’ল৷ভিতৰৰ ফৰমেলিটিছখিনি পুৰাই ছয় নম্বৰৰ বেডখনৰ কাষ পালেগৈ৷মুখখন ভালদৰে চিনিব পৰা নাই,হালধিয়া পৰি ফুলি গ’ল গোটেইজনী৷আকাশৰ তৰাটো হেতা হৈ পৰি থকাৰ দৰে যথৰ হৈ পৰি আছে৷তাইৰ বুকুখন হেচাঁ মাৰি ধৰিলে,সেইখিনিত আৰু ৰৈ থকাৰ সাহস নহ’ল৷ঢপলিয়াই অহাদি আহি বাহিৰ পালেহি৷দীঘল দীঘলকৈ উশাহ টানি মাটিতে বহি পৰিল আৰু কান্দি কাটি বাউলী হৈ পৰিল৷অনুজে তাইৰ কাষলৈ আগবাঢ়ি গ’ল,তাক সাবটি ধৰি লৈ কেনেকৈ হ’ল কি হ’ল সুধ-পুচ কৰিলে৷অনুজে কথাখিনি কোৱাত মিছা মিছা বুলি চিঞৰি অনুজক থেলামাৰি বাহিৰলৈ ওলাই গ’ল৷শেৱালি আন্টিয়ো তাইৰ পাছে পাছে দৌৰিলে৷হঠাৎ এনেকুৱা এটা কথা সহ্য কৰাটো কাৰো বাবেই সম্ভৱ নহয় ৷ৰাশিয়ে বিশ্বাসেই কৰিব পৰা নাই জীয়াৰ যে এনেকুৱা কিবা এটা হৈছে৷তথাপিও আন্টিয়ে তাইক যিমান পাৰে বুজাইছে,জীয়া ভাল হৈ যাব বুলিও সাহস দিছে৷অনুজে ৰাশিৰ কাষলৈ যাবলৈ সাহসেই গোটাব পৰা নাই,দুৰৰ পৰাই তাইক চাই আছে৷কিন্তু তাইকটো এনেকৈ চাই থাকিবও নোৱাৰি,সেয়ে তাইৰ কাষত গৈ বহিলেগৈ আৰু তাই তাক ভোকোৱাবলৈ ধৰিলে তইয়ো মোক মিছা কথা ক’লি,ইমান ডাঙৰ কথাটো লুকুৱালি বুলি৷তেনেকুৱাতে খবৰ আহিল যে জীয়াক icuপৰা জেনেৰেল ৱাৰ্ডলৈ বদলি কৰি দিয়া হৈছে৷ৰাশিয়ে দৌৰি গৈ জীয়াৰ কাষ পালেগৈ৷জীয়াৰ হাতত হাত থৈ তাই কৈ গ’ল" বেটা তই সোনকালে ভাল হৈ যাবি,সেইকাৰণেইটো icuৰ পৰাও বদলি কৰি দিলে,আকৌ আমি আগৰ দৰেই একেলগে থাকিম,মোৰ বিশ্বাস আছে খুউব সোনকালেই তই ভাল হৈ যাবি৷চা মই এইবাৰ stateৰ কাৰণেও চিলেক্ট হ’লো,দেখিলি নহয়,তই মোক কোৱাৰ দৰে আনৰ লগতে এইবাৰ মই নিজৰ কথাও অলপ ভাবিলো আৰু সেয়ে এনেকুৱা এটা সপোন পুৰ কৰিব পাৰিলোঁ৷জীও এবাৰ চকুমেলি চা চোন মই আহিছোঁ তোৰ ওচৰলৈ৷"ৰাশিৰ মাতটো শুনি জীয়াই চকুমেলিলে আৰু দুধাৰি চকুপানী বৈ গ’ল তাইৰ৷ৰাশিয়ে জীয়াই চকুমেলা দেখিয়ে নাৰ্ছক মাত লগালে আৰু নাৰে্ছ আহি চেকআপ কৰি জীয়া আৰু নাই বুলি কৈ তাইৰ মেলি থোৱা চকুকেইটা জপাই দিলে৷ৰাশিয়ে কথাটো শুনিয়েই চিঞৰ মাৰি দিলে" কেনেকৈ হ’ব,তাই এইমাত্ৰ চকু মেলি মোক চাইছিলে ,আপোনাৰ কিবা ভুল হৈছে ডক্তৰ ক’ত বুলি দৌৰি ৰুমটোৰ পৰা বাহিৰলৈ আহি পাগলৰ দৰে অনুজক কান্দি কাটি ক’লেহি"অনুজ ইহঁতি জীয়া নাই বুলি কৈছে,কিন্তু তাই চকু মেলিছিলে এইমাত্ৰ মই দেখিছিলো" বুলি কৈ ডক্তৰ ক’ত ডক্তৰ ক’ত বুলি কৈ সেইখিনিতে ঢলি পৰিল৷জীয়াৰ খবৰটো পাই সকলোৱে কন্দা কটা আৰম্ভ কৰিছিলহে তাতে ৰাশিৰো এনেকুৱা অৱস্থা দেখি তেওঁলোক চিন্তাত পৰিল৷ৰাশিৰ হাৰ্টবিটবোৰ slow হৈ উশাস লোৱাত কষ্ট হোৱাত অক্সিজেন মাক্স লগাই দিলে৷জীয়াৰ খবৰটো পাই তাই একেবাৰেই ভাগি পৰিল আৰু বিপিও একেবাৰেই ল’ হৈ গ’ল৷সেয়ে তাইকো মেডিকেলতে এডমিট কৰি সিহঁতৰ ঘৰলৈ খবৰ দিলে৷(আগলৈ)