#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৬০ সমাপ্ত) ___________________________ ৰাতিয়ে দিনটো ৰুমতে সোমাই থাকিলে,চকুৰ আগতে তাই ইমানদিনৰ পৰা দেখি থকা সপোনবোৰ যেন আজি চাৰষাৰ হৈ গ’ল৷চকুলোৱে বাট নেদেখা হ’ল৷তাই বিশ্বাসেই কৰিব পৰা নাই যে এদিন এনেকৈ অনুজে তাইক ব্ৰেকআপ দিব৷সেই অনুজ যি জীৱনে মৰণে একেলগে থকাৰ শপত খাইছিল সি আজি সন্দেহত ডুব গৈ তাইক এলাগী কৰিলে৷তাইৰ প্ৰথম ভুল আছিল যে অনুজে তাই আকৌ পলক সহায় কৰা কথাবোৰ গম পালে খং কৰিব বুলি তাৰ আগত মিছা কথা কৈছিল দ্বিতীয় ভুল এইটো আছিল যে পুৰনি সেইকথাবোৰ লুকুৱাবলৈ পুনৰ মিছা কথা কৈছিল৷কিন্তু যেতিয়া সচাঁ কথাবোৰ ক’ব খুজিছিল সি শুনিবই নুখুজিলে৷মনৰ দুখতে দুই তিনদিনলৈ ৰাশিয়ে ৰুমৰ পৰা ওলাইয়ে নাহিলে,ইমানৰ পাছতো ক’ৰবাত এটা আশাৰ চাকি জ্বলি আছিলে৷সেয়ে তাই এবাৰ হ’লেও এই কথাবোৰ অনুজক ক’বলৈ খুজিলে৷বুকুত বহুত সাহস বান্ধি কথাখিনি ক’বলৈ অনুজৰ ওচৰলৈ গ’ল কিন্তু অনুজে তাইৰ কোনো কথাই নুশুনো বুলি কৈ " তোৰ কাৰণে জোনাকী সংঘৰ ওচৰতে ৰুম এটা চাই থৈ আহিছো,তাৰ পৰা কলেজলৈ অহা যোৱা কৰিবলৈ সুবিধা হ’ব৷মায়ে আগতকৈ যথেষ্ট ভাল পাইছে আৰু চোৱাচিতা কৰিবলৈ মিনু আন্টি আছেই৷তই ইয়াৰ পৰা যাব পাৰ ,thanks for everything"বুলি ক’লে৷ৰাশিৰ বহুত খং উঠিলে৷সেয়ে এইখন ঘৰত নাথাকো বুলিয়েই কাপোৰ কানি পেক কৰিলে৷অনুজে ক’লে বুলিয়েই দুমাহৰ বাবে তাই যদি অন্য ক’ৰবাত থাকে তেনেহ’লে ঘৰৰ মানুহক কি বুলি ক’ব,আন নালাগে শেৱালি আন্টিক কিয় যায় তাৰ কাৰণ কি দিব৷মুঠৰ ওপৰত একোকে ভাবি পোৱা নাই৷সেয়ে খংতে ঘৰৰ পৰা ওলাই গ’ল,বহুদিনৰ অন্তত বক্সিং ক্লাছলৈ আহিছে৷নেখেলোঁ বুলিয়েই ভাবিছিল তথাপি আজি খংৰ প্ৰকোপত আহি বক্সিং ক্লাছৰ দুৱাৰদলিত ভৰি দিলেহি৷অফিচত coach জন বহি আছে তেওঁকেই পোনেই গৈ পুনৰ বক্সিং খেলাৰ কথাটো ক’লে৷ৰাশিৰ মুখত এইষাৰ কথা শুনি তেওঁ খুউব ভাল পালে ৷সেয়ে সুধিলে :"কেতিয়াৰ পৰা জইন কৰিবা" :"আজিৰ পৰা,যদি বেয়া নাপায় মই এতিয়াই অলপ সময় প্ৰেকট্ৰিছ কৰিব খুজোঁ" :"ofcouse এইবোৰ তোমালোকৰ কাৰণেই আছে,যদি তুমি continue কৰা তেন্তে তোমাৰ কাৰণে এটা অফাৰ আছে৷" :"কেনেকুৱা অফাৰ?" :"ছেপ্তেম্বৰত inter district tournament এখন হ’ব ,তাত জইন কৰিব পাৰিবা কিন্তু তৰৰ কাৰণে বহুত কষ্ট কৰিব লাগিব এতিয়াৰ পৰাই আৰু এইদৰে মাজতে এৰি আকৌ গুচি যাব নোৱাৰিবা৷তুমিটো জানাই ইমানখিনিলৈ আহিবলৈয়ো কিমান কষ্ট আৰু সাধনাৰ প্ৰয়োজন৷সেয়ে বেছি নকওঁ i hope you got it.'' অফিচৰ পৰা ওলাই আহি বহুদিনৰ মুৰত ক্লাছৰুমটোৰ আশেপাশে চাই তাই ব্যৱহাৰ কৰা ল’কাৰটোৰ পৰা গ্ল’বছযোৰ উলিয়াই পিন্ধি ল’লে আৰু তাইৰ সমষ্ট খং সেই punching bagটোতে উলিয়াই দিলে৷প্ৰায় দুইঘন্টামান পগলাৰ দৰে কোবাই ভাগৰোৱা হৈ পৰাত সেইখিনিতেই বহি লৈ চেপি চেপি বহু সময় কান্দিলে৷তাৰ পাছত অনুজহঁতৰ ঘৰত নাথাকোঁ বুলিয়েই অল্ড হোষ্টেলত ৰুম এটা বিচাৰি গ’ল৷বহুত ৰিকুৱেষ্ট কৰাৰ পাছত ৱাৰ্ডেনে বাকীথকা দিনকেইটা হোষ্টেলতে থাকিবলৈ পাৰমিশ্বন দিলে৷প্ৰায় আবেলিপৰত ঘৰলৈ আহি নিজৰ প্ৰয়োজনীয় দুই এপদ বস্তু বান্ধি ল’লে আৰু অনুজক ক’লেগৈ :"মই নিজৰ ৰুম নিজে থিক কৰিলোঁ,thankyou ইমান দিন থাকিবলৈ দিয়াৰ কাৰণে৷"অনুজে তাইক যাবলৈ বাধাদিব বুলি আগ্ৰহেৰে তাৰ ফালে চাই আছিল কিন্তু সি ক’লে"এইটো সময়ত যোৱাতকৈ কাইলৈ ৰাতিপুৱা যাবিগৈ"৷ৰাশিয়ে অবাক লাগি তাৰফালে চাই ৰ’ল,কিন্তু সি এবাৰো তাইৰ ফালে মুৰ নকৰিলে৷হয়তো অনুজে জানিছিল যদি সি এবাৰ তাইৰফালে চাই তেন্তে নিজকে ৰখাব নোৱাৰিব৷বহুত ভালপায় সেয়ে অভিমান কৰাত অলপো কৃপনালি নকৰে তথাপি ইমান ডাঙৰ ভুল কৰা পাছত ৰাশিক কেনেকৈ মাফ কৰে৷ভালপোৱাৰ বিনিময়ত মাফ কৰিলেও যে আপোনত্ববোৰ ক’ৰবাত হেৰাই যাব৷ পোৱা নোপোৱাৰ দুমুজাত তাৰ অন্তৰেও দিনে ৰাতিয়ে ৰাশিৰ বাবে কান্দিছে,তাইক বিচাৰিছে কিন্তু সি নোৱাৰে এতিয়া কোনোপধ্যেই তাইৰ সুখবোৰ বুটলিব৷ ৰাশিয়ে শেৱালি আন্টিক কেইদিনমানলৈ বক্সিং খেল এখনৰ বাবে যাব লগা হ’ল বুলি কৈ বুজাবনোৱাৰা দুখবোৰ সামৰি ওলাই আহিল হোষ্টেললৈ৷সচাকৈয়ে অনুজক সদায় কাৰণে হেৰুৱাই পেলোৱাৰ দুখটোৱে তাইক খুলি খুলি খাইছে৷এইদৰে সময়বোৰ পাৰ হ’ল৷তাই পগলাৰ দৰে খোৱা বোৱা বাদ দি মাত্ৰ খেলৰ প্ৰেক্টিছতেই ব্যস্ত থাকিবলৈ ল’লে৷এদিন হঠাৎ প্ৰেক্টিছ কৰি থাকোঁতে মুৰ ঘুৰাই সৰি পৰিলে৷তাৰ পাছত সকলোৱে মিলি তাইৰ মুৰত পানী দি মেলি থিক কৰিলে৷ডক্টৰৰ ওচৰলৈয়ো নিবলৈ খুজিছিল কিন্তু তাইহে যাবলৈ অমান্তি হ’ল৷সেইদিনাই ৰাতিলৈ হোষ্টেলত তাইৰ অৱস্থা প্ৰায় ভয়ংকৰ হ’বলৈ ধৰিলে৷জ্বৰে লগ নেৰা হ’ল তাৰ উপৰি বমি নোৰোৱা হ’ল,বুকুৰ বিষ, গা বিষত তাই যেন পেকুৱা লাগিল৷ততাতৈয়াকৈ তাইক ৰাতিয়েই JMCHত এডমিট কৰিব লগাত পৰিল৷লোকেল গাৰ্জেন হিচাপে শেৱালি আন্টিৰ নম্বৰ দি থোৱা হৈছিল সেয়ে ৰাতিপুৱা তেওঁলৈয়ো খবৰ দিয়া হ’ল৷তেওঁ কথাখিনি ভালদৰে বুজি নাপায় য’ত খেলিব গৈছিল তাতেই কিবা হোৱা বুলি ভাবিলে৷সেয়ে কথাবোৰ অনুজক ক’লেগৈ৷সি যিদৰে আছিল তেনেকৈয়ে দৌৰাদৌৰি কৰি মেডিকেল পালেগৈ৷ৰাশিৰ সন্মুখলৈ যাবলৈ সাহস গোটাব পৰা নাই সেয়ে ৰাশিথকা ৰুমটোৰ বাহিৰৰ পৰাই তাইক চাই চকুলো তুকিলে আৰু তাৰ পৰা গুচি আহিলে৷নোৱাৰে সি ৰাশিক এনেকৈ চাই থাকিব ৷তথাপি মনটোৱে নামানে বাবেই পুনৰ ঘুৰি গৈ ৰাশিৰ কাষ পালিগৈ৷অত্যন্ত দুৰ্বলতাৰ বাবে চেলাই দিব লগা হৈছে আৰু তাই শুই আছে তথাপি জ্বৰৰ ভমকত মাত্ৰ অনুজৰ নামহে লৈ আছে৷ৰাশিৰ লগত থকা লগৰ কেইজনীয়ে অনুজক কথাবোৰ কোৱাত কোনোবাখিনিত যেন তাৰ ঘন হ’ব ধৰা উশাহবোৰে গতি লৈছে৷ ৰাশিয়ে সাৰ পাই তাইৰ কাষত অনুজক দেখি মুখখন ফুলাই বেৰৰ ফালে মুৰ কৰিলে৷দুয়োটাই মৌন হৈ বহুসময় ৰুমটোত সোমাই থাকিল৷মৌনতাৰ দুৱাৰ খুলি অনুজেই সুধিলে :"অলপ ভাল পাইছনে?" :"হুম" :"কিবা খাবি নেকি?" :"নাখাওঁ" :"মই কিবাকিবি লৈ আহিছোঁ মন গ’লে খাই ল’বি" :"হুম" "মই যাওঁ তেতিয়াহ’লে,পইচা পাতিৰ দৰকাৰ হ’লে খবৰ দিবি" বুলি কৈ অনুজে ৰুমটোৰ পৰা ওলাই গ’ল৷শোকটোৱে বাৰেপতি খুন্দা মাৰি ধৰিছে বুকুৰ একোণত৷ভগাব নোৱাৰা এই দুখবোৰেই মানুহক খুলি খুলি খাই নাইকিয়া কৰি দিয়ে ৷ডক্টৰৰ লগত কথা পতাত চিন্তাৰ কোনো কাৰণ নাই বুলি ক’লে মাত্ৰ দুৰ্বলতাৰ বাবেহে এনেকুৱা হৈছে লগতে শৰীৰটো dehydrationত গুচি গ’ল সেয়ে এদিন ভৰ্ত্তি হৈ থাকিলেই ভালহ’ব বুলি ক’লে৷ৰাশিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় দৰব পাতিবোৰ কিনি ৰাশিৰ লগৰকেইজনীৰ হাততে দি সি ঘৰলৈ আহিল৷ঘৰত থাকিও তাৰ শান্তি লগা নাই ,খোৱা বোৱা কৰিব পৰা নাই সেয়ে পুনৰ ৰাশিৰ ওচৰ পালেগৈ৷তাইৰ লগৰ কেইজনীক পঠিয়াই সিয়েই ৰাতিটো তাইৰ লগত থাকিলে৷যোৰ কৰি কিবাকিবি এটাও খোৱালে৷ ৰাতিপুৱা ডিচাৰ্জ ল’বলৈ ফ্ৰম পুৰাবলৈ আহোঁতে ৰাশিৰ ফোনটো তাৰ লগতে আছিল আৰু তেতিয়াই পলে ফোন কৰিলে আৰু অনুজে তাৰ লগত কথাপতাৰ পাছত জানিব পাৰিলে যে সি অ’তদিনে ভাবি থকা কথাবোৰ ভুল আছিল৷সি ৰাশিক মিছাকৈয়ে সন্দেহ কৰিলে৷তথাপি কোনোবাখিনিত মনটোৱে মানিলেও মগজুৱে মানি ল’ব বিচৰা নাই৷সেয়ে ৰাশিৰ ওচৰ পালেগৈ আৰু ৰাশিৰ হাতত হাত থৈ সুধিলে :"তই মোক কিবা ক’ম বুলি কৈছিলি নহয়,আজি মই টোৰ সব কথা শুনিম কিন্তু এবাৰলৈ কৈ দে তই মোৰ বাদে কাকো ভাল নাপাওঁ বুলি৷" ৰাশিয়ে লুকুৱাই থোৱা চকুলোবোৰ টোপটোপকৈ বৈ আহিল,মুখৰ মাত যেন কোনোবাখিনিত হেৰাই গ’ল আৰু অনুজক সাবটি ধৰিলে৷তথাপিও অভিমান কৰি কৈ গ’ল"মই ইমান ক’বলৈ চেষ্টা কৰিলোঁ তই নুশুনিলিয়েই " :"ৰাশি নাকান্দিবি,ক’ কি হ’ল?" তাইৰ মুৰত হাত বুলাই ক’লে৷ :"তই গালি পাৰিবি বুলিহে লুকুৱাইছিলোঁ কথাবোৰ,তই মোক মনা কৰিছিলি যে পলৰ কথা বাদ দিবলৈ সেয়ে মই তোক তাক যদি help কৰিলো ক’লোহেতেন তেতিয়াহ’লে তই খং কৰিবি বুলিয়েই নক’লো৷তাৰ পাছত সেইটো লুকুৱাবলৈয়ে মই সিহঁতি যোৰহাট অহাৰ কথাটো নক’লো" :"তাৰমানে তই বেলেগ কাকো ভাল নাপাওঁ ন’হ মাত্ৰ এটা মিছা কথা লুকুৱাবলৈয়ে বাৰে বাৰে মিছা কথা কৈছিলি৷এবাৰো নাভাবিলে নে এইবোৰ যদি কেনেবাকৈ মই ওলোটাকৈ বুজো তেনেহ’লে কি হ’লহেঁতেন?" :"তোৰ ওপৰত বিশ্বাস আছিল নহ’ কিন্তু তই মোৰ বিশ্বাসেই ভাঙি পেলালি৷আমাৰ সম্বন্ধটো ইমান কেচাঁ আছিলনে?ইমান সহজে ভাঙি গ’ল৷" :"ভঙা নাই আৰু নাভাঙেও" :"তইয়েচোন ব্ৰেকআপ কৰি ঘৰৰ পৰাও উলিয়াই পঠাইছিলি,হুহ তোৰ মোৰ ওপৰত বিশ্বাস ইমানেই থুনুকা আছিলনে?আৰু তই মোক বেলেগৰ লগত সন্দেহ কৰিলি কেনেকৈ" খংতে তাৰ কলাৰটোত ধৰি তাক জুকাৰি দিলে৷ :"sorry মোৰ ভুল হৈ গ’ল,এবাৰ মাফ কৰি দে " :"নোৱাৰো যা!" সি তাইৰ আগত কাণত ধৰি উঠা বহা কৰিবলৈ ধৰিল তাকে দেখি ৰাশিয়ে খিলখিলাই হাহিঁ দিলে৷প্ৰেম ভালপোৱাৰ জীৱনত চলা প্ৰথমখন যুদ্ধ জয়ী কৰি সিহঁতি দুয়োটাই সুখী৷ডিচাৰ্জ লৈ অনুজে তাইক ঘৰলৈ লৈ আহিলে৷দৰৱতকৈয়ো মৰমে বেছি কাম কৰিলে সেয়ে খুউব সোনকালেই ভাল হৈ উঠিল৷দুদিনৰ পাছতে অনুজে পুনৰ ট্ৰেইনিংলৈ উভতিব সেয়ে যোৱাৰ আগত এবাৰ ৰাশিৰ লগত এটা সম্পূৰ্ণ দিন কটালে,সিহঁতৰ ভাললগা ঠাইবোৰ ফুৰিলে,ৰোমান্তিক মুভী চালেগৈ৷দিনটো একেলগে সময়বোৰ অতিবাহিত কৰি অনুজে সিহঁতৰ সম্বন্ধৰ কথাটো মাকক কোৱাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে৷ "ৰাশি শুই উঠাই নাই নেকি জোৰোণ আহি পাবহিয়েই হ’ল" খুড়ীয়েকৰ মাতত সাৰ পাই গ’ল তাই ল’ৰাল’ৰিকৈ উঠি বিয়াৰ নিয়মবোৰত হাত দিলেগৈ৷পুৰনি স্মৃতিবোৰ ভাবি ভাবি কেতিয়ানো টোপনিগ’ল তাই গমেই নাপালে৷হয় আজি ৰাশি আৰু অনুজৰ বিয়া৷সুখদুখৰ মাজেৰে আঠবছৰ সম্পূৰ্ণ কৰি সিহঁতৰ সম্বন্ধটোক এটা নাম দিবলৈ ওলাইছে৷এই সম্পৰ্ক এতিয়া দুটি মনৰ নহৈ দুটি আত্মাৰ মিলন হ’ব৷বিয়াখনকলৈ সকলোৰে মনত উল্লাস আৰু আনন্দ৷ৰাশিয়ে পাৰ কৰা সময়খিনিত বহুত কষ্ট কৰিলে৷নেচনেলৰ সপোনটো পুৰ নহ’ল যদিও তাই আশা এৰি দিয়া নাই৷অসম আৰক্ষীৰ অধীনত Assistant police officerহিচাপে ৰাশিয়ে কৰ্মৰত লগতে অনুজৰো এটা ভাল নাম এটা ভাল ৰেংকত নাম আহিছে৷ (হোমৰ জুইক সাক্ষী কৰি আজি অনুজ আৰু ৰাশিৰ বিয়া হ’ব৷সিহঁতৰ যুগ্মজীৱন সুখীহোৱাৰ আপাহেৰে ইমানতে মোৰ এই উপন্যাসখনৰ সামৰণি কৰিছোঁ৷ আপোনালোকৰ মৰমবোৰৰ বাবে চিৰকৃতজ্ঞ হৈ ৰ’ম,মোৰ প্ৰথমখন ধাৰাবাহিক/উপন্যাসৰ প্ৰথমটো প্ৰয়াসক আদৰি যি মৰম দিলে সদায় মনত ৰৈ যাব৷লিখোঁতে বহুখিনি ভুলক্ৰতে ৰৈ গৈছে,ভুলবোৰ শুদ্ধৰাই সঠিক দিশ দেখোৱাৰ বাবে ধন্যবাদ৷আপোনালোকৰ মৰম শুভাষাবোৰৰ সৈতে ইয়াতেই উপন্যাস খনিৰ অন্ত পৰিছে৷আশা কৰোঁ আগলৈয়ো এইদৰেই সহায় সহযোগিতা আগৱঢ়াই যেন৷ধন্যবাদেৰে 🙏দেৱাশ্ৰী বৰা❤️❤️)

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫৯) _____________________ ৰাশিয়ে দৰ্জাখনত খুন্দা খাই কপালৰ কোণতে টেমুনা বান্ধিলে৷অনুজে লগালগ ফ্ৰীজৰ পৰা আইচ কেইটুকুৰামান আনি লগাই দিলে বিষ কম হোৱাৰ লগতে ফুলি নাযাবলৈ ৷ৰাতি ভাত পানী খাই সবেই নিজৰ নিজৰ ৰুমত সোমালে তেনেকুৱাতে ৰাশিলৈ পলৰ মাকে ফোন কৰি পাছদিনা আগবেলাতে যোৰহাট পোৱাৰ খবৰটো দিলে৷ৰাতিপুৱা সোনকালে উঠি কামবন কৰি আজৰি হৈ পলহঁতৰ বাবে ভাল হোটেল এখনৰ বন্দবস্ত কৰি দিব লাগিব সেয়ে সোনকালে শুৱাটোৱেই ভাল হ’ব বুলি ভাবিছিলহে তেনেকুৱাতে অনুজেও তাইক ব্যস্ত পাই বাৰে বাৰে ফোন লগাই আছিল সেয়ে পলৰ মাকৰ ক’লটো কাটিয়েই অনুজলৈ ক’ল কৰি অলপো নভবা নিচিনাকৈ লগালগ জীয়া ফাকি এটা দি দিলে দেতাৰ লগত কথা পাতি আছিলোঁ বুলি৷ৰাশিৰ দেউতাকে অলপ আগলৈকে অনুজৰ মাকৰ সৈতে কথা পাতি আছিল একেলগে ৰাশিৰ সৈতে কেনেকৈ কথা পাতিব পাৰে ভাবি অলপ সন্দেহ উপজিল তথাপিও মাকৰ সৈতে কথা পাতি হোৱাত তাইলৈ লগালে বুলি ভাবি একো নক’লে৷ৰাশিয়ে মুৰটো বিষাইছে শু বুলি কৈ ক’লটো নকটাকৈয়ে শুই থাকিলে৷ক’লটো লগাই থোৱাত হঠাৎ মনলৈ অহা সন্দেহটো ভুল বুলি ভাবি লৈ সিও শুই থাকিল৷ৰাতিপুৱা ৰাশিয়ে সোনকালে উঠি মিনু আন্টিৰ লগত সৰু সুৰা কামবনত অলপ সদায় কৰি হোৱাত প্ৰথমবাৰ অনুজলৈ নিজ হাতেৰে sandwich বনালে আৰু টমেট কেটচাপেৰে smily এটা বনাই note এখন প্লেটতে লগাই "finish it'বুলি লিখিলে৷ অনুজে ৰাতিপুৱাই নিজৰ ঠাইখন বহুদিনৰ মুৰত চাই আহোঁ বুলি এপাক ওলাই গৈছিল৷তাতে লগৰ দুটামানক লগ পাই ঘৰপোৱা দেৰিয়েই হ’ল৷ঘৰলৈ আহি ৰাশিৰ বিচাৰ কৰোতে তাইক নাপায় ব্ৰেকফাষ্টৰ টেবুলত ন’টখন আৰু স্মাইলী অকা sandwichটো পাই মনটো ভাল লাগি গ’ল৷ক’ত গ’ল জানিবলৈ তাইলৈ ক’ল কৰিলে কিন্তু ফোনটো unreachable বুলি কোৱাত তাই অহালৈ অপেক্ষা কৰিলে৷ৰাশিয়ে দুপৰীয়া সময়ত ঘৰ সোমাই ফ্ৰেছ হ’বলৈ পোৱাই নাই অনুজে প্ৰশ্নৰ উপৰি প্ৰশ্ন কৰিলে" ক’ত গৈছিলি,ফোন কিয় অ’ফ আছিল,ক’ৰবাত যাব লগা আছিল যদি মোক কিয় লগ নধৰিলি,কলেজলৈ কিয় নগ’লি"মুঠৰ পিছত এটাৰ পাছত আন এটা প্ৰশ্ন৷কিন্তু তাই ভয়ে ভয়ে কি উত্তৰ দিব ভাবি নাপায় বেঙাৰ দৰে ৰৈ থাকিল৷উপায়বিহীন হৈ একো নাই কাম এটা আছিল সঠিক সময়ত তোক জনাম বুলি কৈ সেইখিনিৰ পৰা গুচি গ’ল৷অনুজৰ আকৌ তাইৰ ওপৰত সন্দেহ উপজিল তাই যেন তাৰ পৰা কিবা এটা লুকুৱাইছে৷সি জানিবলৈ বহুত বুদ্ধি সাজি তাইক সুধিছিল কিন্তু তাই তাক একোকে জানিবলৈ নিদিলে৷সেয়ে ৰাশিৰ মনৰ মাজত কি চলি আছে জানিবলৈ তাৰো জিজ্ঞাসা বাঢ়ি গ’ল৷ পলহঁত মাজুলী ফুৰিবলৈ যোৱাৰ কথা আছে,যিহেতু ৰাশিয়ে আজিলৈ মাজুলীলৈ গৈ পোৱা নাই সেয়ে তাইকো সিহঁতৰ লগতে যাবলৈ লগ ধৰিছে৷বেচেৰীয়ে না কৰিলে বেয়া পাব বুলিয়েই যাম বুলি কথা দিলে৷কিন্তু অনুজক কি ক’ব বুলি ভয় কৰিছে৷৷ৰাতিপুৱা ন’বজাৰ ফেৰীখনত সিহঁতি মাজুলীলৈ যোৱাৰ কথা সেয়ে ৰাতিপুৱাই সোনকালে উঠিয়ে তাই অনুজক তেল মাৰিবলৈ তাৰ ৰুমলৈয়ে ব্ৰেকফাষ্ট নি নিজৰ হাতেৰে তাক খুৱাই দিছে৷ ইটো সিটো কথাৰ মাজতে আজি লগৰ এজনীৰ বাৰ্থদেৰ কাৰণে সিহঁতৰ ঘৰলৈ ভাত খোৱাকে যাম বুলি ক’লে,ঘৰ ক’ত কি কথা সুধি অনুজে যাবলৈ অনুমতি দি সিও লগতে যোৱাৰ কথা ক’লে কিন্তু তাই তাক যাবলৈ নালাগে তাত মাত্ৰ ছোৱালীহে যাব বুলি কৈ নানানটা বুদ্ধি সাজিলে৷শেষত গৈ অনুজেও তাইৰ কথা মানি ল’লে৷সময়মতেই ৰাশিয়ে গৈ পলহঁতক লগ ধৰি ফেৰীত উঠিলগৈ৷এইদৰে অনুজক মিছা কথা কৈ আনৰ সৈতে অহাটো তাই অলপো ভালপোৱা নাই আৰু সেয়ে নাহোঁ বুলিয়েই কৈছিল কিন্তু তেওঁলোকৰ অনুৰোধত বাধ্য হৈহে আহিবলগাত পৰিল৷ফেৰীত অনুজৰ কলেজৰ বন্ধু এজনে ৰাশিক পলৰ সৈতে দেখিলে সেয়ে মনে মনে ফটো এখন মাৰি অনুজলৈ হোৱাটছআপত চেণ্ড কৰি অনুজৰ লগত ব্ৰেকআপ হ’ল নি সুধিলে৷ফটোখন পাই অনুজে আচৰিত হ’ল,ৰাশিয়ে তাক এৰি বেলেগৰ লগত এনেদৰে ?তাৰ বিশ্বাসেই হোৱা নাই সেয়ে লগালগ ৰাশিলৈ ফোন কৰিলে৷কিন্তু ৰাশিয়ে অনুজক মাজুলী অহাৰ কথা লুকুৱাই ওচৰৰে লগৰ এজনীৰ ঘৰ বুলি কৈছিল কাৰণে ফেৰীৰ শব্দ শুনিব বুলিয়েই ক’লটো কাটি দিলে৷ ক’লটো কাটি দিয়াত সি আৰু দুবাৰমান তাইলৈ একেৰাহে ক’ল লগালে কিন্তু সেই একেই কাণ্ড৷তাৰ বুকুখনে চাটিফুটি কৰিবলৈ ধৰিলে,খংত,ভয়ত সি ক’ব নোৱাৰা হৈ পৰিল৷তথাপিও অলপ ধৈৰ্য্য ধৰি ৰাশিৰ ফোনটোলৈ বাট চালে৷তাৰ যেন অপেক্ষাৰ অন্তই নোহোৱা হ’ল সেয়ে বেছিদেৰি অপেক্ষা নকৰি পুনৰ এঘন্টাৰ মুৰত তাইলৈ ক’ল কৰিলে৷ৰিচিভ কৰিয়েই প্ৰথমে sorry আহি পাই লগৰবোৰৰ লগত ব্যস্ত হৈ আছিলোঁ কাৰণে খবৰ দিবলৈয়ে নহ’ল বুলি ক’লে৷সি ৰাশি সচাকৈ লগৰ ছোৱালীৰ ঘৰতে আছেনে জানিবলৈ সুধিলে :"লগৰজনীৰ ঘৰ ক’ত আছিল?" :"ককিলামুখ কিয় সুধিলি? " :" নাই এনেই,পিছে তহঁতৰ লগত ল’ৰাও গৈছে নেকি?" :"নাইটো কোনো ল’ৰা অহা নাই,মইচোন কালি তোক কৈছিলোৱেই " একমিনিটৰ বাবে যদি ৰাশিয়ে কোনোবা ল’ৰাবন্ধু আহিছে বুলি ক’লেহয় সি হয়টো তাইৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখিলে হয় কিন্তু হোৱাটচআপত তাইৰ ফটোখন ল’ৰা এটাৰ লগত দেখাৰ পাছত তাইৰ মুখৰ পৰা শুনা মিছা কথাটো কেনেকৈ বিশ্বাস কৰিব৷মনৰ দুখতে বেলেগ কোনো কথাই নুসুধাকৈ সি ফোনটো কাটি দিলে৷দিনটো তাৰ মনলৈ অনেকধৰণৰ বেয়া বেয়া চিন্তাবোৰ আহি থাকিল৷আটাইতকৈ বেছি আমনি কৰা প্ৰশ্নটো আছিল "সচাঁই ৰাশিয়ে সি নথকাত আনকাৰোবাৰ সৈতে?" কিন্তু সি এইবোৰ প্ৰশ্নৰ সৈতে কোনোদিন মুখামুখি হ’ব লাগিব বুলি ভবাই নাছিল৷তাৰ বিশ্বাস ভাঙি ৰাশিয়ে আজি ইমান ডাঙৰ কথা এটা লুকুৱাই ৰাখিলে৷সত্যটো কি জানিবলৈ সি ঘৰ পালেই ৰাশিক সুধিব বুলি বাট চাই ৰ’ল৷সন্ধিয়া সময়ত ৰাশি আহি ঘৰ পালেহি,অনুজে বাৰাণ্ডাতে ৰৈ তাইৰ বাবে বাট চাই আছিল৷তাৰ মনটো সেমেকি আছে একেবাৰেই,ৰাশিলৈ বুলি বহুত প্ৰশ্ন মনৰ মাজতে সাচি থৈছে কিন্তু তাৰ মনটোৱে যেন সেই প্ৰশ্নবোৰ সুধিবলৈ বাধা দিছে৷ সেয়ে বিশেষ একো নকৈ সুধিলে :"দেৰি হ’ল যে?" :"ছোৱালীবোৰ লগ হ’লে জানই দেখোন কিমান সময় লাগে?" :"তই কেতিয়াৰ পৰা এইবোৰত ইমান ইন্টাৰেষ্ট দিয়া হ’লি?" "আহি পাইছোহে এইবোৰ কি যে প্ৰশ্ন কৰি আছ"বুলি কৈ তাই সেইখিনিৰ পৰা আতৰি গ’ল৷তাৰ বুকুত অজান আশংকাই শূলপুতি হেচাঁ মাৰি ধৰিলে ৷ৰাশিৰ পৰা এনেকুৱা কিবা এটা কেতিয়াও আশা কৰা নাছিল কিন্তু আজি তাই তাৰ চকুত চকু থৈ মিছা কথাষাৰ কৈ গৈছে৷খং,অভিমানতেই সি গধূলি ঘৰৰ পৰা ওলাই আহি তিনিআলিটোতে পুৰনা লগৰ বিচাৰি আহিলে৷ৰাতি ভাতখোৱাৰ টেবুলত অনুজক নেদেখি ৰাশিয়ে বিচাৰ কৰাতহে অনুজ যে ঘৰত নাই কথাটো গম পালে৷সেয়ে তাৰলৈ ক’ল কৰিলটো ফোনটো ঘৰতে পাই তাৰ লগত একেলগেই ভাত খাব বুলি ৰৈ থাকিলে৷শেৱালি আন্টিৰ বাবে আজিকালি ভাত ন’বাজোতেই উলিয়াই দিয়ে৷সেয়ে ভাতৰ টেবুলতে অনুজলৈ ৰৈ ৰৈ সেইখিনিতে টোপনিয়ালে৷ৰাতি প্ৰায় বাৰটা বজাত তাই সাৰ পাই নিজকে টেবুলতে শুই থকা পাই অনুজক বিচাৰি তাৰ ৰুমত চালেগৈ কিন্তু ৰুমটো ভিতৰৰ পৰা হুক লগাই থোৱাত অনুজে ঘৰলৈ আহিও তাইক মাত নিদিয়াকৈ এনেকৈ কিয় সোমাই থাকিলে জানিবলৈ তালৈ ক’ল কৰিলে৷কিন্তু সি মোক শুবলৈ দে পিছত পাতিম বুলি কৈ ক’লটো কাটি দিলে৷তাইও ভাতপানী নোখোৱাকৈ নিজৰ ৰুমত শুই থাকিলগৈ৷ ৰাতিপুৱা শুই উঠি ঘৰত অনুজক নেদেখি ৰাশিৰ মনত অলপকৈ ভয় ভাব এটা জাগিছিল তথাপি কলেজ যোৱাৰ আগত তাক এবাৰ ক’ল কৰি কৈ থৈ গ’ল৷ ৰাশি কলেজ যোৱাৰ পাছতে অনুজেও মনে মনে তাই ক’ত যায় কি কৰে জানিবলৈ মনে মনে তাইৰ পাছে পাছে গ’ল৷ৰাশিয়ে কলেজত বাৰ বজালৈ ক্লাছ কৰি পলহঁতক লগ কৰিবলৈ ৰেষ্টুৰেণ্ট এখনলৈ গৈছিল৷যিহেতু আজি সিহঁতি ঘুৰিব সেয়ে তাই যোৱাৰ আগত এবাৰ দেখা কৰিবলৈ গৈছিল৷অনুজেও মনে মনে তাইৰ পাছে পাছে গৈ তাতেই পালেগৈ৷ৰেষ্টুৰেণ্টত পল আৰু তাৰ মাকে ৰাশিৰ সৈতে কথাপাতি আছে৷অলপ দুৰৰ পৰা অনুজে সিহঁতলৈ লক্ষ্য কৰি আছে আৰু কি পাতিছে শুনিবলৈ চেষ্টা কৰিছে৷তাৰ মাজতে অনুজে পলৰ মাকে ৰাশিক কৈ থকা শুনা পালে যে " তোমাৰ দৰে এজনী ছোৱালী পাই সচাকৈয়ে মই বহুত সুখী,তুমি নথকাহেতেন আজি ইয়াৰ কি হ’ল হয় ভগৱানে জানে৷পলৰ লগত তোমাৰ বিয়াখন ... "ইমানলৈকে শুনিছিলহে ৱেটাৰজনে দাদা কি অৰ্দাৰ কৰিব বুলি সুধাত থতমত খাই উঠিল৷পিছৰখিনি কি ক’লে সি একো শুনা নাপালে কিন্তু তাৰ বাবে যেন ইমানখিনিয়েই যথেষ্ট আছিল সেয়ে ৰেষ্টুৰেণ্টত উশাহ ল’বলৈয়ো যেন কষ্ট হৈছে,সমষ্ট শৰীৰটোক এফালৰ পৰা কিবা এটাই যেন চেপি আনিছে৷তাৰ মাজতে ওলাই অহাৰ শেষত তাৰ মনৰ ভ্ৰম নে সচাই এনেকুৱা কিবা হৈছে জানিবলৈ সি ৰাশিলৈ ক’ল কৰিলে৷কিন্তু ক’লটো ৰিচিভ কৰিয়েই ৰাশিয়ে কলেজতে আছোঁ বুলি কৈ অনুজৰ সন্দেহবোৰ যেন সচাঁ বুলি প্ৰমাণিত কৰে তুলিলে৷কোনোমতে তাৰ পৰা ওলাই আহি ঘৰ পালেহি৷আবেলি কলেজৰ পৰা আহি ৰাশিয়ে অনুজক একেলগে ম’ম খাবলৈ যাবলৈ লগ ধৰিছিল৷কিন্তু সি একেবাৰতেই নাযাওঁ বুলি কৈ ৰুমত সোমাই থাকিলগৈ৷ৰাশিয়ে তাৰ mood off বুলি ভাবি সেই কথাটোত বৰ এটা গুৰুত্ব নিদিলে আৰু তাক যোৰ নকৰিলে৷অভিমানবোৰৰ আৰঁতো কোনোবাখিনিত অনুজে ৰাশিৰ পৰা আশা কৰিছিল তাই যেন তাক যোৰ কৰি লগত লৈ যায় কিন্তু সি ভবাৰ দৰে তেনেকুৱা একোৱেই নহ’ল৷তাৰ ভালপোৱাৰ বিশ্বাসখিনি ইমানতেই যেন জহিখহি গৈছে সেয়ে মনৰ দুখতে ৰাতি ভাত খাবলৈয়ো ওলাই নাহিলে,ৰাশিয়ে তাৰ সৈতে কথাপাতিবলৈ বহুত চেষ্টা কৰিলে কিন্তু নোৱাৰিলে৷পিছদিনাও ৰাশিয়ে অনুজক নেদেখি তালৈ ক’ল কৰিলে কিন্তু সি তাইৰ মেচেজৰ কোনো ৰিপ্লাইয়েই নকৰিলে৷তাৰ ৰুমৰ দৰ্জাতো ন’ক কৰিছিল কিন্তু খুলি নিদিলে৷অনুজৰ কি হৈছে তাই একো ধৰিব পৰা নাই তথাপিও যাওঁ নাযাওঁ কৈ কলেজলৈ ওলাই গ’ল৷কলেজতো লক্ষ্য কৰিলে যে দিনটোত অনুজৰ এটাও ফোন মেছেজ নাই,সি যেন তাইক ইগন’ৰ কৰিছে তাইৰ তেনেকুৱা অনুভৱ হ’ল৷সেয়ে ঘৰলৈ আহি পোনেই অনুজক লগ পাব বিচাৰিলে কিন্তু অনুজে তাইক লগ পাবলৈ এবাৰো ৰুমটোৰ পৰা ওলাইয়েই নাহিলে৷ৰাতি ভাতখোৱাৰ টেবুলত অনুজক দেখি তাক মাত লগালে কিন্তু সি তাইৰ কোনোধৰণৰ গুৰত্বই নিদিলে৷সেয়ে তাইয়ো ভাতখাই উঠি তাৰ কি হ’ল জানিবলৈ বুলি তাৰ ৰুমত আগতীয়াকৈ সোমাই থাকিলগৈ৷অনুজে ৰুমত সোমোৱাৰ লগে লগে তাই ৰুমটোৰ হুকটো মাৰি ক’লে"এতিয়া ক’ত পলাবি" কিন্তু?সি কোনো উত্তৰ নিদি হেডফোন দাল কাণত লগাই বিচনাত বহি থাকিলে৷ৰাশিয়ে মোক ইগন’ৰ কিয় কৰিছ বুলি তাৰ হেডফোনদাল কেচিৰে মাজতে দুটুকুৰা কৰি কাটি পেলালে৷অনুজৰ ধৈৰ্য্যৰ সীমা পাৰ হোৱাৰ দৰে হ’ল আৰু খংতে খুউব জোৰত তাৰ মবাইলটো দলিয়াই দিলে৷ৰাশিয়ে ভয়তে উচপ খাই উঠিল,অনুজৰ কি হ’ল তাই একো বুজি পোৱা নাই৷কাষৰ ৰুমৰ পৰা মাক আৰু মিনু আন্টিয়ে কি হ’ল বুলি মাত দিলে কিন্তু একো নাই কিবা এটা পৰিলে বুলি মিচাকে ক’লে আৰু ৰাশিক সৰু সৰু মাতেৰে " get out from here and also from my life"বুলি হাতযোৰ কৰি ক’লে৷অনুজে তেনেকৈ কিয় কৈছে তাৰ কি হ’ল তেতিয়াও তাই একোৱেই বুজি পোৱা নাই সেয়ে "ইনেই কৈছ নহ’ ’বুলি সুধিলে৷কিন্তু সি এইবাৰ তাইৰ হাত বাউসীত যোৰকৈ ধৰি তাইৰ চকুত চকু থৈ ক’লে" lets breakup,i cant continue this relation''৷কথাষাৰ শুনিয়েই ৰাশিৰ চকুপানী বৈ আহিল আৰু থৰ লাগি অনুজৰ ফালে চাই থাকিল৷সি তাইৰ চকুলো দেখিও আজি আৱেগিক হোৱা নাই,তাইক কিবা কোৱা বা সুধাৰ ঠাইত তাইক ৰুমৰ পৰা বাহিৰ কৰি দিলে৷(আগলৈ)

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫৮) _____________________ ফৰিংচিতিকা সময়বোৰ বৰ আউল লগা৷কেনিনো উৰি যায় ধৰিবই নোৱাৰি৷প্ৰথমে জীয়া এতিয়া অনুজ আৰু বা কোন কেতিয়া ক’ত আতৰি যায় কি থিক৷সময়ৰ ওপৰত ৰাশিৰ বিশ্বাস নোহোৱা হৈ পৰিছে,কথাবোৰ ভাবি ভাবি টোপনিও নহা হৈছে,কান্দিবও নোৱাৰে সেয়ে চাদৰ ওপৰতে বহি আছেগৈ৷তেনেকুৱাতে পিছফালৰ পৰা মিনু আন্টিয়ে মাত দিলে"ইমান ৰাতি শোৱা নাই যে"? :"অহ্ মই ভয় খাই গ’লো,আপুনি ইমান ৰাতি ইয়াত যে ?" :"sorry কিন্তু তোমাক এইদৰে অকলে ইমান ৰাতি ইয়াত দেখি মই ভাবিলোঁ তুমি কাৰোবাৰ কথা ভাবি আছা৷সকলো থিকেই আছেনে?হয়তো তুমি কাৰোবাক বৰ বেয়াকৈ miss কৰি আছা নহয়নে?" :"হয় অলপ তেনেকুৱাই কিন্তু আপুনি কেনেকৈ জানিলে?" :"এইবোৰ সময় মইও পাৰ কৰি আহিছো সেয়ে বুজি পাওঁ৷কিন্তু মই ভাবো তুমি যদি জীয়াৰ কথা ভাবি আছা তেনেহ’লে সময়ৰ লগত আগবাঢ়ি আহা,এইদৰেই মনত দুখ বান্ধি ফুৰিলে জীয়াৰ আত্মাই শান্তি নাপাব আৰু অনুজ য’ত আছে থিকেই আছে বেছি চিন্তা নকৰিবা৷" :"আন্টি আপুনি কেনেকৈ জানিলে মই অনুজৰ কথা ভাবি আছোঁ বুলি?" :"এইবোৰ মই মোৰ experienceৰ পৰা জানিছোঁ আচলতে মানুহ দেখিলেই বুজি পাওঁ মনৰ মাজত চলি থকা যুদ্ধখনৰ কথাবোৰ" :"তেনেহ’লে আপুনি আমাৰ কথাও জানে " "নিশ্চয়,সুখী হোৱা আৰু সময়ৰ লগত খোজ মিলাই আগবাঢ়া৷অনুজ সোনকালেই আহিব৷" বুলি কৈ তেওঁ আতৰি গ’ল৷মিনু আন্টি হ’ল শেৱালি আন্টিৰ কেয়াৰটেকাৰ লগতে ঘৰৰ সকলো কাম খোৱা বোৱাৰ পৰা ধৰি লৈ চাফ চফাই সকলোবোৰ কৰে৷শেৱালি আন্টিৰ কোনো ধৰণৰ কষ্ট নহওঁক বুলিয়েই তেওঁৰ ভায়েকে সহায়ৰ বাবে থৈ গৈছে৷মিনু আন্টি থকাৰ পৰাই ৰাশিৰো বহুখিনি সুবিধা হৈছে৷তেওঁ জীৱনটোক লৈ বহুত পজিটিভ,তেওঁৰ motivational quotesবোৰে ৰাশিক বহুত সাহস দিয়ে ৷তেওঁ psychology honours লৈ M.A pass কৰিছে যদিও নিজৰ অতীতৰ পৰা পলাবলৈয়ে এনেকৈ কোনেও নজনাকৈ নিজকে লোকোৱাই ৰাখিছে৷প্ৰায় পাচঁবছৰ ধৰি শেৱালি আন্টিৰ ভায়েকৰ ঘৰতে আছিল৷তেওঁ কেতিয়াও নিজৰ বিষয়ে একো খুলি কোৱা নাই কি হৈছিল তেওঁৰ সৈতে,কিন্তু তেওঁক দেখিলেই লাগে যেন তেওঁৰ জীৱনত নিশ্চয় কিবা ঘটিছে৷তেওঁৰ লগত কথা পাতিলে ৰাশিৰ এনে অনুভৱ হয় যেন মিনু আন্টিৰ জীৱনৰ বহুত ডাঙৰ ৰহস্য আছে যিটো তেওঁ লোকোৱাই ৰাখিছে অতদিনে সকলোৰে পৰা৷ অনুজে ট্ৰেইনিংলৈ যোৱা ছয়মাহ পাৰ হ’ল৷এতিয়া পোন্ধৰ দিনৰ বাবে ছুটীত আহিব সেয়ে ৰাশিৰ সুখৰ ঠিকনাই নাই ৷ক’ত ক’ত যাব কি কৰিব,কেনেকৈ কৰিব,তাই মিনু আন্টৰ পৰা শিকা কি কি ৰেচিপি বনাই খোৱাব আৰু যাৰ বাবে অনুজ চাৰপ্ৰাইজদ হৈ যাব৷মুঠৰ ওপৰত সকলোখিনি প্লেনিং মনৰ মাজতে কৰিয়েই পেলালে৷সচাই ভগৱানে এখন হাতেৰে কিবা এটা কাঢ়ি ল’লে আনখন হাতেৰে দিবলৈ নাপাহৰে৷দুদিন দেৰি হ’ব পাৰে কিন্তু দিয়াত কোনো ভুল নকৰে৷জীয়াৰ মৃত্যুৰ দিনাখনৰ পৰাই ৰাশিয়ে শপত খাইছিল বক্সিং নেখেলোঁ বুলি,জীয়াই উপহাৰ দিয়া আটাইতকৈ মুল্যবান গিফ্টটো আৰু জীৱনত নাৰাখো বুলি সেইদিন ধৰি বক্সিং যি বাদ দিলে তাৰ আজিও কোনো সম্ভাৱনা নাই৷অনুজে বহুত force কৰিছিল কিন্তু তাই কাৰো এটা কথাও নুশুনিলে৷এদিন পলৰ মাকে ৰাশিলৈ ফোন কৰি জনাইছিল পল লাহে লাহে মানসিক আৰু শাৰীৰিক ভাৱে সবল হৈ উঠিছে বুলি৷কিন্তু তেওঁ যেতিয়া ৰাশিৰ খবৰটো শুনিছিল আচৰিত হৈছিল৷বহুদিন ধৰি পলৰ ট্ৰিটমেণ্টৰ বাবে ৰাশিৰ লগত ভালদৰে যোগাযোগ কৰিব পৰা নাছিল তাতে ৰাশিয়েও সকলোৰে লগত সম্পূৰ্ণৰূপৰ যোগাযোগ এৰাই চলিছিল সেয়ে পলৰ খবৰটো পাওঁতে দেৰিয়েই হ’ল৷এতিয়া এইকেইদিনতে পলহঁতে ৰাশিক লগ কৰিবলৈ যোৰহাট অহাৰ কথা আছে লগতে যোৰহাটখনো দুদিনমান ভালদৰে ফুৰাৰ কথাও আছে৷ ৰাশিৰ অলপ ভয় ভয় অনুভৱ হৈ আছে,কাৰণ অনুজেটো পলহঁতৰ পৰা দুৰত থাকিবলৈয়ে কৈছিল তাতে এতিয়া দুইটা একেলগেই আহিব,কেনেবাকৈ যদি গম পাই পলক সহায় কৰিবলৈ সিহঁতৰ ঘৰত থকাৰ কথা আৰু তাই তাক ইমান দিনে মিচা কথা কৈ সচাটো লুকুৱাই ৰখাটো তেতিয়াহ’লে অনুজৰ বহুত খং উঠিব সেয়ে দুয়োটাক ইটোৱে আনটোৰ মুখামুখি নোহোৱাকৈ দুৰে দুৰে ৰখাৰ কথাটোৱে ভাবিলে৷ মাৰ্চৰ 17তাৰিখৰ দিনা অনুজে আহি যোৰাহাট পালেহি আৰু কেতিয়া পাবহি কাকো খবৰ নিদিয়াকৈয়ে ঘৰলৈ ওলালহি৷ৰাশি সেইটো সময়ত ঘৰত নাছিল সেই সুযোগতে তাইৰ ৰুমত চিঠি এখন থৈ আহিল আৰু তাত লিখিলে যে ''i am home come & find me "৷আবেলি কলেজৰ পৰা আহি ৰাশিয়ে বিচনাতে চিঠিখন পাই গোটেইজনী ৰঙিলী পমিলি হৈ ধৰফৰাই গোটেই ঘৰটোতে তাক বিচাৰিবলৈ ধৰিলে৷প্ৰথমে শেৱালি আন্টিকেই সুধিলেগৈ অনুজ ক’ত আছে কিন্তু তেওঁ নাজানো বুলি কোৱাত তাৰ ৰুমটোৰ পৰা আৰম্ভ কৰি গোটেই চুককোণ বিচাৰিও ক’তো নাপায় একেবাৰে শেষত চাদৰ ওপৰ পালেহি ৷তাতে কল্ডড্ৰিংছৰ বটল দুটা মুখৰ আগত লৈ বেঞ্চখনতে সি বহি আছে৷তাই তাক দেখিয়ে একচেকেণ্ডো সময় দেৰি নকৰি পাছফালৰ পৰা সাবটি ধৰিলগৈ আৰু কান্দিবলৈ লাগিলে এনেকৈ নোকোৱাকৈ কিয় ঘৰলৈ গুচি আহিলি বুলি৷সি ক’লে :""বেয়া পাইছ যদি আকৌ ঘুৰি যাওঁ" :"নহ’ব ক’তো যাবলৈ নিদো তোক,তই মোৰ লগতেই থাকিব লাগিব৷" অনুজে তাইৰ আগলৈ পৰা চুলিকেইডাল সামৰি "এই পোন্ধৰ দিন তোৰ নামত "বুলি কৈ তাইৰ ফালে আগবাঢ়ি গ’ল৷উফ্ বহুত দিনৰ মুৰত যেন এই অনুভৱ,লাজতে গোটেইজনী ৰঙাচিঙা পৰি গ’ল৷বুকুৰ ধপধপনিবোৰে যেন বেকগ্ৰাউণ্ড মিউজিকহে বজাইছে সেয়ে ভয়তে তাৰ উঠত হাত থৈ ক’লে " তই এনেকৈ ৰোমান্তিক হ’লে ভয় লাগে মোৰ"৷এইষাৰ শুনি অনুজে হাহিঁত থাকিব নোৱাৰা হ’ল আৰু যোৰকৈ সাবটি লৈ তই নিবিচৰালৈকে একো নকৰোঁ কিন্তু তই মোক return giftটো ঘুৰাবলৈয়ে আছে বুলি কোৱাত তাই লগালগ তপককৈ তাৰ গালতে চুমা এটা দি তললৈ ল’ৰ মাৰিলে৷এইবোৰ ইমান খৰকৈ হ’ল যে অনুজে একো ধৰিবই নোৱাৰিলে,তাই নিজেই মনা কৰি চুমা এটা তপককৈ দি দিলে গালত৷সেয়ে হাহিঁমুখীয়া মনটো লৈ লাজে লাজে সিও ৰুমত সোমালগৈ৷তাৰ জীৱনটো কোনো নাৰীৰ উঠৰ পৰশ এয়াই প্ৰথম৷সন্ধিয়া অনুজে মাকৰ কাষতে বহি লৈ মাকৰ ভৰি পিটিকি আছিল তেনেকুৱাতে ৰাশিয়ে চাহৰ প্লেটখন লৈ শেৱালি আন্টিৰ ৰুমলৈকে সোমাই আহিল,ৰাশিৰ হাতত চাহৰ ট্ৰেখন দেখি শেৱালি আন্টিয়ে অনুজক ক’লে "বাবা ৰাশিয়ে দুমাহতে বহুত কাম শিকিলে দেই,চাহকাপো তাইয়েই বনাই আনিছে,আজিকালি ভাতপানীও বনাবলৈ শিকিলে,ৰাশি এতিয়া আগৰ নিচিনা হৈ থকা নাই " কথাষাৰ শুনিয়েই অনুজে চাহৰ কাপটো মুখৰ আগত লৈ ভেবালাগি ৰাশিৰ ফালে চালে৷ৰাশিয়ে তাৰ মেলি থকা মুখখন জপাই,আৰু কি কি বনাও চাই থাক বুলি কৈ ভিতৰলৈ ল’ৰ মাৰিলে৷ইমান কম সময়ত ৰাশিয়ে ইমানবোৰ কাম শিকিলে যিবোৰ দুবছৰতো হাত লগায়েই নাপালে৷অনুজৰ মনটো অলপ ভাল লাগি গ’ল,চাহকাপ খাই মাকলৈ অনা শাৰীখন দি ৰাশিৰ গিফ্টটো দিবলৈ তাইক তাৰ ৰুমলৈ মাতি নি তাইৰ ডিঙিত ধুনীয়া হাৰ্টচেপৰ লকেট থকা চেইনদাল পিন্ধাই " অথনি মোক মনা কৰি নিজেই ৰোমাণ্টিক ফিল কৰাই আতৰি গলি যে " বুলি কৈ তাইক আইনাখনৰ মুখৰ আগত বহোৱাই পিছফালৰ পৰা সাবটি ধৰিলে৷তাই লাজতে ভয়তে পেপুৱা লগা দি "কোনোবাই দেখিব বুলি কৈ "তাক থেলা মাৰি বাহিৰলৈ আহিবলৈ চালে কিন্তু সি তাইৰ হাতখনত ধৰি এৰিয়েই নিদিয়া হ’ল৷তাই হাতখন এৰুৱাবলৈ নানা বুদ্ধিও ক’লে কিন্তু সি একোকে নুশুনা দেখি 'আন্টি আপুনি' বুলি মিচাকে কোৱাত অনুজে হাতখন এৰি দিয়াত দৰাদৌৰিকৈ ৰুমটোৰ পৰা ওলাবলৈ চাওঁতে দৰ্জাখনতেই খুন্দিয়াই দিলেগৈ৷(আগলৈ)

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫৭) _____________________ ৰাশিৰ জীৱনৰ প্ৰতিটো সময় জীয়াৰ অবিহনে আধৰুৱাকৈ হ’লেও যেনেতেনে চলি আছিল ৷তাই আগৰদৰে উৎপাত নকৰা হ’ল,যাওঁতে যাওঁতে জীয়াই যেন তাইৰ সমষ্ট maturityখিনি ৰাশিৰ বাবে এৰি থৈ গ’ল৷আজিকালি ৰাশিয়ে সকলো কথা বুজিব পাৰে,সকলোকে বুজে তথাপিও কোনোবাখিনিত নিজৰ মনৰ কষ্টবোৰ লুকুৱাই ৰাখে৷অনুজে মাজে সময়ে ৰাশিৰ মন ভাল লাগক বুলিয়েই হোষ্টেলৰ চুটিৰ দিনা অলপ উলিয়াই লৈ যায়৷সিহঁতৰ ঘৰলৈ নিবলৈয়ো বহুত চেষ্টা কৰিছিল কিন্তু তাই যাবলৈ মান্তিয়েই নহ’ল৷থিক একেদৰে এদিন সিহঁতি ৰেষ্টুৰেণ্ট এখনত খাবলৈ উলাই গৈছিল৷ৰাশিয়ে অনুজৰ ফোনটো লৈ কিবাকিবি চাই আছিল৷তেনেকুৱাতে gmailত indian armyৰ official idৰ পৰা অহা এটা মেইল পালে যে next weekৰ ভিতৰত যদি calling letterখনৰ কোনো উত্তৰ নাহে তেনেহ’ল cancel কৰি দিয়া হ’ব৷ৰাশিয়ে ভালদৰে বাকীবোৰ মেইলো চেক কৰিলে৷অলপকৈ খং উঠিছিল অনুজে তাইৰ পৰা কথা লুকুৱাইছে বুলি তথাপি নজনাৰ ভাও ধৰি সুধিলে: :"অনু দুমাহতকৈ ওপৰ হ’ল গ্ৰেজুৱেট হোৱা এতিয়া কি কৰিম বুলি ভাবিছ্ ?" :"চাওঁ কি ক’ৰো,বহুতত job apply কৰি থৈছোঁ কোনো response পোৱা নাই এতিয়ালৈকে,ভাবিছোঁ stenographyৰ course এটাকে কৰোঁ নেকি৷ :"আচ্ছা that means এতিয়ালৈকে একোৱেই পোৱা নাই নহ্ " :"yaah Ofcouse পোৱাহ’লে এনেকৈ বেকাৰ থাকোঁ নেকি?তইয়ো কি কথাবোৰ যে সুধি আছ,এইবোৰ এৰ্ তই ক’ ষ্টেটৰ খেলখনৰ কথা কি ভাবিলি?" তাই একো মাত নামাতি নোখোৱাকৈয়ে ওলাই আহিলে আৰু কি হ’ল জানিবলৈ তাইৰ পাছে পাছে অনুজো আহিলে আৰু সি তাইক সুধপুচ কৰাত ৰাশিয়ে তাৰ calling letter খনৰ কথাটো জানিলে বুলি গম পাই ক’লে :"এইখিনি সময়ত মই তোৰ লগত থকাতো বেছি জৰুৰী বুলি ভাবোঁ সেয়ে কোৱা নাছিলোঁ৷ আৰু বহুত job পাম,কিন্তু তোৰ এই সময়খিনি কেতিয়াও নাপাওঁ" :"সময়ে সুবিধা বাৰে বাৰে নিদিয়ে,এইটো তোৰ last chance আছিল indian.armyৰ কাৰণে এপ্লাই কৰাৰ,i dont want এইটো মোৰ কাৰণে spoil হওঁক" :"ৰাশি তই কথাবোৰ নুবুজ কিয়,জিদ নকৰিবি এতিয়া" :"সব বুজো আৰু এইটো মোৰ জিদ নহয় uncleৰ সপোনবোৰ তই পুৰাব লাগিব,তোৰ dream হয়,মই কেনেকৈ তোৰ dreamবোৰ নাইকিয়া কৰিব পাৰো,so তই যাব লাগিব " :"কিন্তু এইখিনি সময় তোৰ লগত থকাটো এই jobটোতকৈ বেছি জৰুৰী" :"মই থিকেই আছোঁ and everything is well settled,তই এতিয়া যদিও মোৰ কাৰণে নাযাওঁ বুলি ভাবিছ কিন্ত in future যদি কোনো job নাপাওঁ তোৰ guilty feel হ’ব,আৰু মই নিবিচাৰো তোৰ lifeৰ কোনো dream মোৰ কাৰণে skip হওঁক,তই যা" :"থিক আছে তেতিয়াহ’লে মই calling letterখনৰ responseকৰিম৷ কেতিয়া report কৰিব লাগিব বুলি কৈছে?" "এসপ্তাহৰ পাছত"বুলি কৈ ৰাশিৰ চকুপানী বৈ আহিল৷যদিও তাই নিজেই তাক যাবলৈ force কৰিছে তথাপিও তাইৰ বুকুখন শোকত খুন্দা মাৰি ধৰিছে৷আপোন মানুহবোৰৰ পৰা দুৰত থকাতো কিমান কষ্টকৰ জীয়াক হেৰুৱাই ভালদৰে বুজি উঠিছে কিন্তু এতিয়া প্ৰিয়জন আতৰি যাব কাষৰ পৰা,সদায়ৰ বাবে নহ’লেও তাৰ অনুপস্থিতিয়ে আমনি কৰিব৷ৰুমলৈ আহি সেই কথাবোৰকে ভাবি থাকিল৷সেই সপ্তাহটোৰ একমিনিট সময়ো নষ্ট নকৰাকৈ তাই মাত্ৰ অনুজৰ লগতেই যিমান পাৰে সিমান সময় কটালে৷অনুজে যাবৰ দিনা ট্ৰেইন ষ্টেছনৰ কাষতে কোনেও নেদেখাকৈ ৰাশিক প্ৰথমবাৰৰ বাবে কপালত এটা চুমা আকি থৈ গ’ল৷দুখৰ মাজতো যেন সেই চুমাটোত সুখ আছিল৷প্ৰথমবাৰ অনুজৰ উঠৰ পৰশে তাইক আমনি কৰিছিল৷যদিও অনুজে যোৱাৰ দিনা তাই সৰু ছোৱালীৰ দৰে গোটেই ৰাতিটো গাৰুটোক সাৱটি ফেকুঁৰি ফেকুঁৰি কান্দিছিল তথাপিও যেন অন্তৰাত্মাই তাইক সাহস দিছিল৷কাৰণ অনুজে তাৰ সপোন পুৰ কৰিবলৈহে গৈছে যি সপোনৰ লগত তাইৰ ভৱিষ্যতটো জড়িত হৈ আছে,তাই সমষ্ট জীৱনটো নিৰ্ভৰ হৈ আছে৷ অনুজে যোৱাৰ পাছৰ পৰা তাই সদায় এবাৰ হ’লেও শেৱালি আন্টিৰ খবৰ লয়৷অকলশৰীয়া মানুহজনীয়ে কি কৰিছে সুধাপুচা কৰি তেওঁক সাহস দিয়ে৷যদিও তাই নিজেও অকলশৰীয়া তথাপিও তাইৰ কাষত বন্ধুত্বৰ ছাঁবোৰে লগ নেৰে কিন্তু শেৱালি আন্টিৰ কাষত এতিয়া কোনো নাই৷হয় তেওঁৰ জীৱনতো বহুত মানুহ আছে তথাপিও তেওঁৱো কোনোবাখিত অকলশৰীয়া৷বয়স হৈ অহাৰ লগে লগে তেওঁৰ আপোনবোৰো নিজৰ নিজৰ জীৱনত ব্যস্ত ৷তাই যদিও আন্টিৰ লগতে গৈ থাকিবলৈ বিচাৰে কিন্তু জীয়াৰ স্মৃতিবোৰে সেইখন ঘৰত আমনি কৰিব বুলিহে আতৰত আছে৷অনুজ বৰ্তমান ট্ৰেইনিংত আছে সেয়ে মবাইল লগত থ’বলৈ দিয়া নাই,তাত গৈ পায়েই মবাইলটো জমা দিলে৷তথাপি দেওবাৰটোত খন্তেকৰ বাবে পি.চি.অ’ এটাৰ পৰা কথা পাতে সেয়ে তাইয়ো বৰ অধীৰ আগ্ৰহেৰে এই দেওবাৰটোৰ বাবে ৰৈ থাকে৷ সময়বোৰ উৰি যোৱাদি পাৰ হৈ গৈছে৷সময়ৰ লগত ঘাঁবোৰো শুকাই আহিছে৷জীয়া ঢোকোৱাৰ ছয়মাহেই পুৰ হ’ল,চাৰিমাহৰ পৰা অনুজৰ লগতো খুউব কষ্টৰে সপ্তাহত এদিনহে কথা পাতিবলৈ পৰা যায়৷নতুন বছৰত কলেজ বন্ধদিয়াৰ সময়খিনিত তাইয়ো ঘৰলৈ গৈছিলহে যোৰহাটৰ পৰা খবৰ আহিল যে শেৱালি আন্টিৰ বাথৰুমত পিচলি পৰি ককালঁটো অলপকৈ fracture হ’ল৷খবৰটো পাইয়ে তাইয়ো ল’ৰালৰিকৈ ঘৰৰ পৰা আহিল সঞ্জীৱনী নাৰছিং হোমলৈ৷তাতে আন্টিৰ লগত কথা বতৰা পাতি কেনেকৈ কি হ’ল জানিব পাৰিলে৷কাষৰ মানুহঘৰৰ ৰমলা খুড়ীয়ে হস্পিতালত এডমিট কৰিলেহি আৰু চোৱাচিতাও তেওঁৱেই কৰি আছে৷সেয়ে দুদিনমান তাইয়ে আন্টিৰ লগত থকাৰ কথা ভাবিলে৷অনুজলৈ ক’ল কৰিও কথাটো জনালে৷মাকৰ দুখৰ সময়ত লগ দিব নোৱাৰি অনুজৰ বেয়া লাগিছিল তথাপিও ৰাশিয়ে নিজৰ মনৰ অশান্তিবোৰ পাহৰি মাকক চোৱাচিতা আৰু সহায়ৰ বাবে পুনৰ সিহঁতৰ ঘৰত থকাৰ কথাটো কোৱাত বৰ শান্তি পাইছিল৷সেইসময়ত যেন তাতকৈ সৌভাগ্যবান আন কোনোৱেই হ’ব নোৱাৰে৷এসপ্তাহ হস্পিতালত থোৱাৰ পাছত শেৱালি আন্টিক ঘৰলৈ অনাৰ সুবিধা কৰিলে৷আন্টিৰ সম্বন্ধীয় ভনীয়েক এজনীও চোৱাচিতাৰ বাবে দুদিনমানলৈ আহিছে৷সেই সুযোগতে তাইয়ো ঘৰৰ পৰা কাপোৰকানিবোৰ লৈ আনিলেগৈ৷কাৰণ এতিয়া শেৱালি আন্টিৰ কাষত কোনোৱেই নাই,অনুজৰ দেউতাকো অকলশৰীয়া আছিল ৷যদিও আন্টিৰ মাকৰ ফালৰ মানুহ দুনুহ খবৰ ল’বলৈ বুলি আহিছে কিন্তু কাৰো সময় নাই সদায় চোৱাচিতা কৰিবলৈ,সকলো নিজৰ জীৱনত ব্যস্ত৷আন্টিৰ ভায়েকে যোৰহাটত আহি থাকিব নোৱাৰাৰ বাবে গুৱাহাটীলৈ নিয়াৰ কথা কৈছিল যদিও এক,দুমাহলৈ ট্ৰেভেল কৰিবলৈ ডক্টৰে মনা কৰাৰ বাবে তেওঁৱো অসহায় ৷আনফালে ডক্তৰে সম্পূৰ্ণৰূপত বেডৰেষ্ট লিখি দিয়াৰ বাবে আন্টিও অসহায় ৷সেয়ে ৰাশিয়ে সকলো ভাবি গুণি পুৰনি কথাবোৰ পাহৰি অনুজহঁতৰ ঘৰতে থাকিবলৈ আহিল৷(আগলৈ) (বিশেষ কাৰণত দুদিনমান পষ্ট দিয়া নাছিলোঁ সেয়ে বেয়া নাপাব আৰু কেনেকুৱা হৈছে জনাবচোন৷দুই এটা খণ্ডতেই খুউব সোনকালেই শেষ কৰিম৷আপোনালোকৰ মৰমবোৰৰ বাবে চিৰকৃতজ্ঞ হৈ ৰ’ম )

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫৬) _____________________ অলপ সময় পাছতে ৰাশিৰ দেউতাক আৰু খুৰীয়েকো পালেহি৷জীয়াৰ deathbodyটো পেহীয়েকৰ লগতেই ঘৰলৈ নিয়া হ’ল৷খবৰটো পাই ওচৰতে থকা লগৰবোৰে যিয়ে যেনেকৈ পালে তেনেকৈ আহিলে৷ৰাশিৰ অৱস্থাটোৰ বাবে অনুজৰ চিন্তাৰ ঠিকনা নোহোৱা হৈছে৷জীয়াক হেৰুৱাই ৰাশিৰ যদি কিবা এটা হয় তেনেহ’লে তাৰ কি হ’ব৷ৰাশিক এৰি এতিয়া অনুজে জীয়াই থকাৰ কথাও ভাবিব নোৱাৰে৷হঠাৎ কোনোবাই ক’লে যে ৰাশিৰ চেন্স ঘুৰি আহিছে৷অনুজে তাইৰ ওচৰলৈ গৈ তাইৰ কাষতে বহি হাতখনত খামুচি ধৰিলে৷তাই বৰ অসহায় দৰে জলজলীয়া চকুৰে অনুজৰ ফালে চালে আৰু জীয়াক এবাৰ লগ পাবলৈ উৎপাত লগালে৷কিন্তু তেতিয়ালৈ দেৰি হৈ গ’ল,হয়তো deathbody ঘৰলৈ নি অন্তিম ক্ৰিয়াকৰ্মও কৰা হৈ গ’ল৷সেয়ে অনুজে ক’লে :"এতিয়া আৰু জীয়া আমাৰ মাজত নাই" :"তাইৰ হাতখন ধৰি জীৱন বাটত খোজ দিওঁতে কেতিয়াও ভবা নাছিলোঁ এদিন এৰি গ’লে যে ইমান কষ্ট হ’ব৷মইয়ো নোৱাৰোঁ আৰু বৰ কষ্ট হৈছে৷কিন্তু জীয়াই আত্মহত্যা কিয় কৰিব,মই এতিয়াও বুজি পোৱা নাই৷অনুজ পুলিচে কিবা কৈছে নেকি? :"পুলিচ ইনভেষ্টিকেচনত চুইচাইদ বুলিয়েই ওলাইছে" :"মোৰ মনে কেতিয়াও নামানে এই কথা,মই এতিয়াই জীয়াহতঁৰ ঘৰলৈ গৈ সুধপুচ কৰিমগৈ" :"কিছুমান সাথঁৰ ভাঙিবলৈ গৈ কাৰোবাৰ জীৱনৰ অতীত খুচৰাটো জানো ভাল হ’ব ,হোৱাবোৰ হৈ গ’ল বাদ দে? :"কেনেকৈ বাদ দিম বাৰু ,জীয়া কেতিয়াও মোৰ বাবে কাৰোবাৰ নাছিল,তাই মোৰ আপোন আছিল,যেতিয়া মই অকলশৰীয়া আছিলোঁ প্ৰতিদিনাই অলপ মৰমৰ বাবে ধৰফৰাই আছিলো তেতিয়া তাই মোৰ হাতত প্ৰথমবাৰ ধৰি লৈ কৈছিল নমৰা লৈকে এৰি নিদিওঁ কিন্তু আজি জীৱনে আমাৰ লগত গেজু কৰি দিলে ৷ মাক হেৰুৱাৰ পাছত দেউতাই ঘৰত কাৰোবাৰ পৰা কষ্ট পাম বুলি হোষ্টেলত ৰাখিছিল তেতিয়া তেওঁ এবাৰৰ বাবেও নাভাবিলে যে তেওঁ মোৰ কষ্টৰ পৰাই নহয় সদায়ৰ কাৰণে তেওঁৰ মৰমবোৰৰ পৰাও আতৰাই পঠাইছে৷তেতিয়া মাত্ৰ মোৰ বয়স ন’ বছৰ আছিল মৃত্যু মানে কি একো বুজা নাছিলোঁ তথাপিও মাক হেৰুৱাই দেউতাৰ পৰাও এনেদৰে দুৰত থাকিব লগা হোৱাত ৰাতি ৰাতি গাৰুটোক সাবটি কান্দিছিলো সেই ৰাতিবোৰত জীয়াৰ বাহিৰে মোৰ সৈতে কোনো নাছিল,জীয়া নথকাহেতেন মইয়ো চাগে দেউতাই মোক কিয় তেওঁৰ পৰা দুৰত ৰাখিলে ভাবি ভাবি আজি হয়টো দেউতাক এতিয়াৰ দৰে ব্যৱহাৰ নকৰিলোঁ হয়,আজি মই যেনেকুৱা তেনেকুৱা হৈ নাথাকি খং উঠিলেই যিটি কৰিলোঁহেতেন,স্কুলত যেতিয়া সবেই মোৰ চুটিকৈ কটা চুলিবোৰ দেখি হাহিঁছিল জীয়াৰ বাদে কোনো নাছিল যি মোক সদায় সাহস দিছিল,বুজাইছিল ৷প্ৰতিটো কথা তাইৰ জীৱনৰ লগত তুলনা কৰি দেখুৱাইছিল৷মানুহবোৰ বাহিৰে যেনেকুৱা ভিতৰি তেনেকুৱা নহয় অনুজ,মোক দেখাতহে বহুত সাহসী যেন লাগে আচলতে জীয়া মোৰ সাহস আছিল তাইৰ অবিহনে মই একেবাৰেই কমজোৰ৷তহঁতবোৰ যেতিয়া কোনো নাছিলি তাইয়ে মোৰ একমাত্ৰ সাহস,সহযাত্ৰী যি নাম দিও কম হ’ব আৰু আজি তাই নাই কাৰণে তাই মোৰ বাবে কাৰোবাৰ হৈ গ’ল " :"ৰাশি মই সেইটো Intensionত কোৱা নাই " :"তোৰ intension যিয়েই নহওঁক মই জীয়াৰ কথাবোৰ জানিহে শান্তিৰে থাকিব পাৰিম৷মোক ক’ অনুজ তই কি জান ’ কি হৈছিল আচলতে,যেতিয়া লৈকে সচাঁ কথাবোৰ মই নাজানো মোৰ বিশ্বাস নহ’ব " :"বাদ দে ৰাশি এইবোৰ কৰি কোনো লাভ নাই,যোৱা বোৰটো গুচি যায় কিন্তু বুজিব নোৱাৰাকৈ আমাৰ বাবে puzzle ৰাখি যায় ৷মই বুজিছো জীয়া তোৰ বাবে কি আছিল কিন্তু জীয়াই চুইচাইড কৰা কথাটো সচা হয়৷পুলিচ ইনভেষ্টিকেচনত চিচিটিভিৰ কেমেৰাত ধুনীয়াকৈ ধৰা পৰিছে " :"সেইটো কোনো ডাঙৰ কথা নহয় কিন্তু জীয়াৰ জীৱনত এনেকুৱা কি ডাঙৰ সমস্যা হ’ল যে তাই চুইচাইড কৰিবলগাত পৰিল৷মোৰ মনটোৱে একেবাৰেই মনা নাই ৷" :"ৰাশি তোৰ গা বেয়া তই এতিয়া আৰাম ক’ৰ,এইবোৰ কথাত জোৰ নিদিবি" :"অনুজ তোৰ কাৰণে জীয়া কোনো নহ’ব পাৰে কিন্তু মোৰ কাৰণে তাইয়েই সকলো হয় আৰু তই মোক মোৰ কাম কৰিবলৈ দে,নহ’বা মই পাহৰি যাম তই মোৰ কিবা আছিলি বুলি " :"মই তোৰ কোন হয় নহয় এইবোৰ ইয়াৰ লগত একেবাৰেই meaningless,কিন্তু মই জনামতে জীয়াৰ মাকেও নিজে কেৰাচিন ঢালি মৰিবলৈ ওলাইছিল আৰু এতিয়া ইয়াতে এদমিট হৈ আছে৷তেওঁৰ অৱস্থাও একেবাৰেই ভাল নহয়,মাক জীয়েক দুইজনীয়ে একেদিনাই এনেকুৱা কিবা এটা কৰাতো কেতিয়াও coinsident হ’ব নোৱাৰে কিন্তু " :"কিন্তু কি অনু ?" :"এতিয়ালৈকে একো গম পাব পৰা নাই" :"তেতিয়াহ’লে জীয়াই চুইচাইড কৰা নাছিল তাইক চুইচাইড কৰিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল কোনোবাই ৷নহ’লেনো কোনোবাই ৰাতিপুৱা হাহিঁমাতি এনেকৈ এৰি যায়নে৷মোৰ এতিয়াও বিশ্বাস হোৱা নাই,তাই ঘপককৈ আহিব পেটু বুলি কৈ সাবটি ধৰিব মোক আৰু মইয়ো তাইক সাবটি ধৰিম আৰু এক চেকেণ্ডৰ বাবেও আতৰ হ’বলৈ নিদিম অনুজ তাই আকৌ আহিব নহ’ তাই আহিবনে?" ৰাশিৰ অৱস্থাটোও জীয়াক হেৰুৱাই দিনক দিনে বেয়া হৈ পৰিছে৷সকলো থিকেই থাকে কিন্তু মাজতে জীয়ালৈ মনত পৰিলে বেছিকৈ ভাগি পৰে আৰু তাইক বিচাৰিবলৈ ধৰে৷তেনেকৈয়ে এসপ্তাহমান মেডিকেলতে ৰাখি ঘৰলৈ পঠাই দিলে৷ঘৰত গৈ ৰাশি একেবাৰেই শিল কৰা কপৌজনীৰ দৰে থাকিবলৈ ল’লে৷কাৰো লগত কথা নাপাতে,ভালদৰে খোৱাবোৱাও নকৰে৷প্ৰায় অকলে থাকিবলৈ ল’লে,অনুজৰ লগতো ভালদৰে কথা নপতা হ’ল৷সি ফোন কৰিলেও কাটি দিয়ে,অনলাইনো নাহে৷ৰাশি মানসিকভাৱে একেবাৰেই ভাগি পৰিছে৷ঘৰত কেইদিনমান থকাৰ পাছতে অনুজে খবৰ ল’বলৈ আহিছিল কিন্তু তেতিয়াও তাৰ লগত ভালদৰে কথাবতৰা নাপাতিলে৷হয়টো কোনোবাখিনিত জীয়াৰ কথাবোৰ আগতীয়াকৈ নজনোৱাৰ বাবেই তাকেই দোষী সাজিছে৷সি বুজাবলৈ চেষ্টা কৰিছিল যে সেই সময়ত তাইক কথাবোৰ ক’বলৈ situation তেনেকুৱা নাছিল তথাপিও জানি বুজিয়েই ৰাশিয়ে একো শুনিবলৈ নিবিচাৰে৷সি ঘৰলৈ আহিও তাইক বুজাইছিল,তাইৰ ঘৰৰ মানুহেও যিমান পাৰে তাইক আগৰ দৰে থাকিবলৈ এইবোৰৰ পৰা দুৰ কৰিব খুজিছিল কিন্তু তাই একেবাৰেই মৌন হৈ পৰিল৷ কলেজ খুলিবৰ হ’ল,লাহে লাহে সময়ৰ লগত ৰাশিৰ দুখবোৰো অলপ পাতল হ’ল৷তাইৰ মনটো ভাল লাগক বুলিয়েই ঘৰৰ মানুহবোৰে তাইক ফুৰাবলৈ লৈ যোৱা হ’ল,যিমান পাৰে সিমান তাইৰ লগত সময় কটোৱা হ’ল৷ৰাশিয়েও হেৰুৱা ল’ৰালিৰ সময়বোৰ আকৌ ঘুৰাই পাই যেন সুখী হৈছিলহে পুনৰ কলেজ খুলিলেই৷অনুজে তাইক নিবলৈ বুলি পুনৰ সিহঁতৰ ঘৰলৈ আহিলে কিন্তু তাই পুনেই মনা কৰি দিলে আৰু ক’লে যে :"বেয়া নাপাবি অনু মোৰ বাবে এতিয়া সেইখন ঘৰত থকা মুঠেও সম্ভৱ নহয়,মই নোৱাৰিম তাত থাকিব৷জীয়া অবিহনে সেইখন ঘৰত মই এখন্তেকো থাকিব নোৱাৰোঁ ৷প্ৰতিপল মোক তাইৰ অনুপস্থিতিয়ে আমনি কৰিব,আমি একেলগে পাৰ কৰা সময়বোৰে দুখবোৰ পাহৰিবলৈ নিদিব৷" :"তেতিয়াহ’লে তই ক’ত থাকিবি৷এনেকৈ হঠাৎ ক’লেটো ৰুম বা হোষ্টেল পাবলৈয়ো বহুত কষ্ট হ’ব" :"নাই আগতীয়াকৈয়ে মই হোষ্টেলৰ বাবে এপ্লাই কৰিছিলোঁ,জেবিৰ অল্ড গাৰ্লছ হোষ্টেলত পালোঁ তাতেই থাকিম" :"কিন্তু এনেকৈ অকলে পাৰিবি জানো? " :"নোৱাৰিলেও থাকিব লাগিব " :"বুজিছো কিন্তু এনেকুৱা সময়ত তোৰ সৈতে থাকিবলৈ কাৰোবাৰ নহয়টো কাৰোবাৰ প্ৰয়োজন হ’ব,আমাৰ ঘৰত থাকিলে মা আছে মই আছোঁ তোৰ ভাল লাগিব" :"জানো কিন্তু এইবোৰৰ পৰা মই আতৰত থাকিব বিচাৰোঁ,মই যাক আটাইতকৈ বেছি ভাল পাইছিলো তাই মোক এবাৰো নজনোৱাকৈ গুচি গ’ল মাত্ৰ তাইৰ মেমৰিবোৰ এৰি আকৌ সেইখন ঘৰত গৈ সেই মেমৰিবোৰৰ লগত থকাটো একেবাৰেই সম্ভৱ নহ’ব মোৰ বাবে" :"সম্ভৱ নহ’লেও সম্ভৱ কৰি তুলিব পাৰিব লাগিব৷আমাৰ ভালপোৱা সচাঁ হ’লে এদিন নহয় এদিন তই আমাৰ ঘৰলৈ সদায়ৰ কাৰণে যাব লাগিবই আৰু এইবোৰৰ পৰা তই কেতিয়াও পলাব নোৱাৰ’ এইবোৰ আমাৰ এটা তেজাল অতীত যাক পাহৰোঁ বুলিলেও কেতিয়াও পাহৰিব নোৱাৰোঁ" :"মই চেষ্টা কৰিটো চাবই পাৰোঁ নহ’ " ৰাশিৰ ইচ্ছামতেই অনুজে হ’ব বুলি কৈ তাইক আনি হোষ্টেলত থ’লেহি,লগত দেউতাকো আহিছিল৷এতিয়া দেউতাকৰ সকলো আশা ভৰসা অনুজৰ ওপৰতেই৷তেওঁ বিশ্বাস কৰিব পৰাকৈ আৰু একেবাৰেই কাষতে পোৱাকৈ অনুজেই আছে ৰাশিৰ লগত৷জীয়াক হেৰুৱাই তেওঁৱো মনত কষ্ট পাইছে,অত বছৰে ৰাশিৰ লগত থাকি থাকি তাইকো নিজৰ ছোৱালীৰ দৰেই মৰম কৰিছিল,সদায় দুয়োজনী একেলগে থকাৰ কামনা কৰিছিল হ’লেও বিধিৰ বিধান কোনে ৰোধিব পাৰে৷ সময়ৰ লগে লগে দুখবোৰ নাইকিয়া হ’বলৈ ল’লে৷কলেজৰ ব্যস্ততা তাতে ফাইনেল ইয়েৰ সেয়ে পঢ়াৰ প্ৰেচাৰো বহুত,ব্যস্ততাবোৰে আৰু নতুন ঠাইত নতুন বান্ধৱী,জুনিয়ৰবোৰৰ মৰমবোৰে উদং হৈ পৰা হৃদয়ৰ ফুটাবোৰ বন্ধ কৰি দিলে৷অনুজেও ভালদৰে পাছ কৰিলে আৰু Indian armyৰ বাবে এপ্লাই কৰি থোৱা এপইণ্টমেণ্টখনো আহিল৷জীয়াৰ এক্সিডেণ্টৰ দিনাই পাইছিল খবৰটো কিন্তু ৰাশিক চাৰপ্ৰাইজ দিম বুলি ভাবি থৈছিল তাৰ পাছত সময়ৰ অঘটনত কথাটো কোৱাই নহ’ল৷তাতে ৰাশিক এনেকৈ অকলে এৰি সিও যাওঁ বুলি ক’লে গুচি যাব নোৱাৰে৷এনেকুৱা সময়ত তাইক মানসিক সাহসৰ খুবেই প্ৰয়োজন লগতে প্ৰিয় মানুহজনৰ সান্নিধ্যত সময়বোৰক পুনৰ জীপাল কৰাৰ প্ৰচেষ্টাত তাইয়ো ব্যস্ত হৈ পৰিছে৷এইখিনি সময় ৰাশিৰ লগত থকাটো খুউব প্ৰয়োজন সেয়ে ভাল খবৰটো প্ৰথমে তাইক ক’ম বুলি ভাবি আজিও কাকোৱেই কোৱা নহ’ল৷(আগলৈ)

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫৫) _____________________ বক্সিংৰ ৰিজাল্ট এতিয়াও ওলোৱা নাই,দুদিন দেৰি হ’ব বুলি কৈছে ইনষ্টিটিউটৰ ফালৰ পৰা সেয়ে ঘৰ যাবলৈ বিচৰা কেনদিটবোৰে ইচ্ছা কৰিলে যাবগৈ পাৰে৷ৰাশিয়েও ঘৰলৈ যাম বুলিয়ে পলৰ মাককো যোৱাৰ খবৰটো দিবলৈহে ফোন কৰিছিল কিন্তু মাকে এদিন লগ কৰি পলক বুজাই বঢ়াই ডক্তৰৰ ওচৰলৈ নিবলৈ ৰিকুৱেষ্ট কৰিলে৷কিজানিবা ৰাশিৰ কথা মানি লয়,তেওঁ তাৰ ওপৰত গোটেই জীৱনটোত প্ৰেচাৰ দিয়েই থাকিল,আজি তাৰ এনে অৱস্থাৰ বাবে কোনোবাখিনিত তেওঁৱেই দায়ী সেয়ে পুনৰ প্ৰেচাৰ দিবলৈ ভয় কৰে৷কেনেবাকৈ ভাল হোৱাতকৈ যদি বেয়া হয় সেয়ে ৰাশিৰ সহায় বিচৰাত তাইয়ো সহায় কৰিবলৈ ৰাজী হ’ল৷ আৰু কাইলৈ ৰাতিপুৱা লগ পোৱাৰ কথা ক’লে৷যদি সম্ভৱ হয় তেনেহ’লে psycretics এজনৰ ওচৰত এপইণ্টমেণ্ট ল’বলৈ ক’লে৷তেখেতেও হ’ব বুলি কৈ ফোন ৰাখিলে৷ এইবাৰ অনুজহঁতৰ ঘৰখনলৈ ৰিংৰিংকৈ খুউব মনত পৰি আছে তাইৰ৷প্ৰেমত পৰাৰ পাছত ৰাশিৰ হৃদয়ত অনুজহঁতৰ ঘৰখনৰ বাবে এটোকুৰা সুকীয়া ঠাই আছে,কি নাই সেইখন ঘৰত?মাকৰ দৰে মৰম কৰা শেৱালি আন্টি,প্ৰেমিক হিচাপেই নহয় বন্ধু হিচাপেও সদায় কেয়াৰ কৰা অনুজ আৰু তাতকৈও বেছি তাইৰ জীৱনৰ প্ৰতিটো খোজত ছাঁৰ দৰে লগ দিয়া জীয়া,তেজ মংসৰ নহ’লেও তাই ৰাশিৰ বাবে মাথোঁ সহযাত্ৰীয়েই নহয়৷প্ৰতিখন ফটোত কেপচন দিয়াৰ দৰেই" sisters from different mother"৷কিন্তু এইবাৰ ৰাশিৰ মনটোও কিবা এটা ভাল লাগি থকা নাই,কোনোবাখিনিত আধৰুৱা যেন অনুভৱ হৈছে৷অজান আশংকাত বাৰে বাৰে বুকুখন কপিঁ উঠিছে তাইৰ,কোনোবাই যেন তাইক চিঞৰি চিঞৰি মাতিছে৷বেয়া বেয়া সপোনবোৰে তাইক বৰ অশান্তি কৰিছে,কৰোবাৰ হাতখন তাই ধৰিব লওঁতেই অদৃশ্য হৈ গৈছে ৷উফ সাৰ পাই কি সপোন দেখিছে এইবোৰ বুলি ভাবি অনুজলৈ ক’ল কৰিলে৷কিন্তু সি ক’লটো ৰিচিভ কৰাই নাই,ৰিং হৈ হৈ কাট খাই গৈছে৷অনুজে ফোনটো ৰিচিভ নকৰা দেখি জীয়ালৈ লগালে কিন্তু তাইৰ ফোনটোও not reachable বুলি কৈছে৷সেয়ে উপায় নাপায় শেৱালি আন্টিলৈকে ফোন লগালে৷ :"আন্টি সব থিকেই আছেনে?" :"ইয়াত সকলোবোৰ থিকেই আছে ,তোমাৰ খবৰ কোৱাচোন?কেতিয়া আহিবা?" :"আন্টি মই আজিয়েই যোৱা কথা আছিল কিন্তু বিশেষ কাম এটাত ব্যস্ত হৈ গ’লো বাবেহে নোৱাৰিলোঁ,বাকী ঘৰত সব থিকেই আছেনে?" :"তুমি ঘৰৰ কথা চিন্তা কৰিব নালাগে,কামবোৰ ভালদৰে শেষ কৰি ঘুৰি আহা" :"উম৷৷অনুজ জীয়া ইহঁত দুটা ক’ত আছে?এটাৰো ফোনবোৰ লগা নাই যে৷" :"অনুজ মোৰ ওচৰতে আছে,ৰ’বা দিছোঁ" "মোলৈ দিনটো তোৰ সময় নাই "বুলি কৈ তাই অভিমান কৰিলে ৷কিন্ত আনদিনাতকৈ অনুজৰ মাতটো গহীন যেন লাগিছে,বেছিকৈ কথা কোৱা নাই উচুপি থকাৰ দৰে লাগিছে৷ৰাশিয়ে সুধিছে বাৰে বাৰে কি হ’ল কিন্তু সি কৈছে "সোনকালে গুচি আহ,বহুত মিছ কৰিছোঁ তোক" :"কাইলৈ যামেই,আজি ইনষ্টিটিউটত ইমপৰটেন্ট কাম নথকা হ’লেটো আজিয়েই গ’লো হয় " :"কাইলৈ sure আহিবিটো" উচুপনিবোৰ ক্ৰমাৎ বাঢ়ি যোৱাত ৰাশি হতভম্ব হ’ল আচলতে কি হৈছে অনুজৰ সি এনেকুৱা খন কৰিছে যে৷বাৰে বাৰে সুধিলে কি হৈছে ক’ কিন্তু সি উচুপি উচুপি কান্দিহে আছে৷তাইৰ বেয়াও লাগিছে আৰু হাহিঁও উঠিছে,সৰু ল’ৰাৰ দৰে অনুজে উচুপি থকাত তালৈ মৰম লাগি গৈছে৷তাই ধেমালিতে কিবাকিবি কৈ জোকাইছিল তাক কিন্তু সি ক’লে :"ৰাশি প্লিজ মই একেবাৰেই ধেমালি কৰাৰ moodত নাই,তই সোনকালে গুচি আহ্,পাৰিলে কাইলৈ ৰাতিপুৱাৰ প্ৰথম বাছখনতেই গুচি আহ্" :"কিয় অনু কি হ’ল,সব থিকেই আছেনে? " :"ইয়াত একো থিকে নাই ৰাশি,তই সোনকালে গুচি আহ " ৰাশিৰ বুকুখন পুনৰ এবাৰ ধিপিংকৈ মাৰিলে৷অনুজৰ আচলতে হৈছে কি?তাতে সি কথাবোৰো খুলি কোৱা নাই সেয়ে আন্টিক দেচোন বুলি ক’লে আৰু শেৱালি আন্টিক সুধিলে "কি হৈছে অনুজৰ সি কন্দাৰ দৰে লাগিছে যে?" :"নাই নাই চৰ্দি লাগিছে তাৰ,তাতে এইকেইদিন কাজিয়া লাগিবলৈ মানুহ পোৱা নাইযে সেইকাৰণে তোমাক মাতি আছে " :"অহ’ আন্টি ইটো হয়েই দন্দুৰা আৰু জীয়া লগত লাগিব নোৱাৰে কাৰণে ঘৰখন চাগে একেবাৰেই ঠাণ্ডা হৈ আছে নহয়নে?" "হয় হয় বাৰু ৰাখিছোঁ দেই এতিয়া,বাবাও শুইছে অলপ,তুমিও ভালদৰে খোৱা বোৱা কৰি ল’বা৷" শেৱালি আন্টিয়ে অনুজক জীয়াৰ কথাটো ক’বলৈ মানা কৰিলে,তাতে জীয়াৰ অৱস্থা একেবাৰেই বেয়া,ডক্তৰে আমি একো কৰিব নোৱাৰো বুলি কৈ হাত দাঙি দিলে আৰু ক’লে যে এইটো সময়ত দৰৱতকৈ বেছি আপোন মানুহৰহে প্ৰয়োজন৷জীয়াৰ জীৱনটো এতিয়া ভগৱানৰ ওপৰত৷ট্ৰাকৰ চেপাত বৰ গুৰুত্বৰ ভাৱে আঘাতপ্ৰাপ্ত হ’ল,এনেকুৱা কেছ বিলাকত প্ৰায় spot death হয় কিন্তু তাই এতিয়ালৈকে জীয়াই আছে কাৰণ তাইৰ ব্ৰেইনটোৱে হাৰি যাব বিচৰা নাই ,হয়তো কোনোবাখিনিত জীৱন্ত আশা এটা জীয়াই আছে ৷মুৰটোক বাদ দি গোটেই শৰীৰটো পেৰেলাইছিছৰ দৰেই হ’ল৷কোন সময়ত কি হ’ব কোনেও নাজানে৷ডক্তৰৰ কথাবোৰ শুনি অনুজো ভাগি পৰিছে,প্ৰায় দুবছৰেই হ’ল জীয়াৰ সৈতে সময় কটোৱা,ৰাশিৰ দৰেই তাইয়ো তাৰ ভাল বান্ধবী হৈ পৰিছে আৰু তাই নোহোৱাহেঁতেন তাৰ মনৰ আশাবোৰো মনতে থাকিল হয়৷তাইৰ বাবেহে ৰাশি আৰু তাৰ সম্বন্ধটো হ’ল,জীয়াক বাদ দি এইবোৰ সম্ভৱেই নহয় ৷ ৰাশিয়ে পলক বুজাই বঢ়াই তাৰ মাকে কোৱাৰ দৰেই psycretics এজনৰ ওচৰলৈ নিলে,আবেলিৰ এপইণ্টমেণ্ট লোৱাৰ বাবে সন্ধিয়া হৈ গ’ল৷এনেকৈ ৰাতি গৈ ইনষ্টিটিউটত থকাতকৈ পলহঁতৰ ঘৰতে ৰাতিটো থাকিবলৈ ৰিকুৱেষ্ট কৰাত প্ৰথমে নালাগে কৈছিল যদিও পলৰ জিদৰ আগত উপায়হীন হৈ থাকিব লগাত পৰিল৷ৰাতিবোৰ গভীৰ হৈ পৰাত ৰাশিৰ মনত অচিনাকি ভয় সংশয়বোৰে যেন বাহ বান্ধিছে,তাইৰ কি হৈছে তাই নিজেও বুজি পোৱা নাই৷তথাপিও প্ৰথমবাৰ এনেকৈ আনৰ ঘৰত থাকিছে বাবে uneasy feel হৈছে বুলি ভাবি ল’লে৷ৰাতিপুৱা সাৰ নাপাওতেই বিচনাতে অনুজৰ ক’লটো ৰিচিভ কৰিছে৷তাক পলহঁতৰ ঘৰত থকাৰ কথাটো কোৱাই নাই,গম পালেই গালি দিব বুলি ভয়তে পলক আকৌ লগ পোৱাৰ কথাটোও লোকোৱাই ৰাখিছে৷টোপনিতে ফোনটো পাই সি কেনেবাকৈ গম পালেনেকি ভাবি আছিলে তেনেকুৱাতে সি ক’লে : "ৰাশি আজি আহিবি নহয় " :"যাম,আজি ৰিজাল্ট দিয়াৰ কথা আছে,ৰিজাল্টটো লৈয়ে গৈ আছোঁ " :"মই বাট চাম সোনকালে আহিবি,যোৰহাট পোৱাৰ আগতেই খবৰ দিবি" "হ’ব বাৰু "বুলি কৈ ফোনটো কাটি তাইয়ো ফ্ৰেচ হৈ ল’লেগৈ৷পল আৰু মাকে আজিও তাইক থাকিবলৈ যোৰ কৰিছিল যদিও তাই নামানিলে৷ৰাতিপুৱা ব্ৰেকফাষ্ট কৰি পলক আকৌ লগ পাম আৰু প্ৰয়োজন হ’লে ফোন মেছেজ কৰি থাকিবলৈ কৈ তাইয়ো ইনষ্টিটিউটৰ ফালে ৰিজাল্ট ল’বলৈ আহিলে৷দহবজাত ৰিজাল্ট ওলালে,তাই এইবাৰ আশাকৰা ধৰণেই ফল পালে৷stateৰ বাবেও তাই চিলেক্ট হ’ল৷বহুত সুখী তাই,সপোনৰ দিশে এখোজ হ’লেও আগবাঢ়িছে,কাক ক’ম কাক নকম যেন লাগিছে তথাপিও সকলোকে ঘৰত গৈ চাৰপ্ৰাইজ দিম বুলিয়ে কাকো নোকোৱাকৈয়ে যোৰহাটৰ গাড়ীত বহিলে৷প্ৰায় চাৰিঘন্টাৰ বাট মুকলি কৰি যোৰহাট পালেহি৷বাছষ্টেণ্ডৰ ওচৰতে অনুজে তাইৰ বাবে ৰৈ আছে৷তাৰ গাড়ীখন দেখা পাই সেইফালেই আগবাঢ়ি গ’ল৷বহুদিনৰ মুৰত তাক দেখি চাৰপ্ৰাইজটো কম বুলি ভাবিছিল কিন্তু অনুজক দেখি তাই উচপ খাই উঠিল৷তাৰ চকুৰ গুৰিবোৰ বৰ বেয়াকৈ কলা পৰি আছে,এনেকুৱা লাগিছে যেন কেইবাদিনো শুৱা নাই,তাতে বগা ৰংটোত কলা ডাৰ্ক চাৰক’ল কেইটা টিকটিককৈ জিলিকি আছে আৰু মুখখন এবাৰেই হেতাঁ পৰি গৈছে৷তাক দেখি কিবা কম বুলি ভাবিও ক’ব পৰা নাই,তাক বহুত টেনচনত থকা যেন লাগিছে তাতে সি বৰ গহীনো হৈ আছে৷সি এনেকৈ থাকিলে তাইৰ অলপ ভয় লাগে তাৰলৈ সেয়ে সহজ হ’বলৈ ডিব্ৰুগড়ৰ কথা,ইনষ্টিটিউটতৰ কথা যিটি কৈ আছে কিন্তু সি মুখেৰে ভালদৰে মতা নাই৷ৰাশিয়ে ভাবি পোৱা নাই সি এনেকৈ তাইক কিয় ইগন’ৰ কৰা দৰে কৰিছে৷তাইৰ অলপ খঙো উঠিল বহুদিনৰ মুৰত লগ পাইছে যদিও অনুজৰ মুখত তাই আহিছে বুলি ফূৰ্তি নাই,আগৰ দৰে কাজিয়া লাগিম বুলিও উৎসাহ নাই কি হৈছে সুধিম বুলি ভাবোতেই অনুজে গাড়ীখন ঘৰৰ ৰাস্তাৰে নগৈ বেলেগ দিশেৰে যোৱাত সুধিয়েই পেলালে :"ঘৰৰ ৰাস্তাটো দেখোন পাৰ হৈ আহিলোঁ,তই গাড়ীখন ক’ত নি আছ’ :"য’ত নিব লাগে৷" :"মানে? " :"গৈ গম পাবিয়েই " :"ৱাহ এইবোৰ নাটক কৰি মোলৈ কিবা চাৰপ্ৰাইজ প্লেন কৰিছ যেন পাইছোঁ" অনুজে মুখেৰে একো নামাতিলে৷হস্পিতালৰ মুখত গৈ গাড়ীখন ৰ’লগৈ৷ৰাশিৰ বুকুখন কপি উঠিল,হঠাৎ এনেকৈ হস্পিতাললৈ আহিলে যে,অনুজৰ ফালে চালে,তাৰ চকুপানী বৈ আহিছে ৷তাই কি হ’ল সুধাৰ আগতেই সি ক’লে :"I am sorry rakhi,মই নোৱাৰিলোঁ আগতীয়াকৈ ক’ব৷মই জানো মোৰ ভুল হ’ল,পাৰিলে মাফ কৰি দিবি" :"অনুজ কি হৈছে কাৰ কি হৈছে ?সকলোবোৰতো থিকেই আছিল নহ’ অনুজে একো এটা মাত নিদিয়াকৈ তাইৰ হাতখন ধৰি icuৰ ফালে লৈ গ’ল৷icuৰ মুখত শেৱালি আন্টিকে ধৰি,জীয়াৰ সম্পৰ্কীয় পেহীয়েক এজনী আৰু সিহঁতৰ কলেজৰ দুই এটা লগৰ আছে৷ভালদৰে চাই জীয়াক তাৰ মাজত নেদেখি কপা কপা মাতেৰে "অনুজ জীয়া ক’ত " বুলি সুধিলে৷সি মুখেৰে একো নামাতিলে,মাত্ৰ আঙুলিটো icuৰ ফালে আগৱঢ়াই দিলে৷তাই দৰ্জাখন খুলি সোমাই গ’ল৷ভিতৰৰ ফৰমেলিটিছখিনি পুৰাই ছয় নম্বৰৰ বেডখনৰ কাষ পালেগৈ৷মুখখন ভালদৰে চিনিব পৰা নাই,হালধিয়া পৰি ফুলি গ’ল গোটেইজনী৷আকাশৰ তৰাটো হেতা হৈ পৰি থকাৰ দৰে যথৰ হৈ পৰি আছে৷তাইৰ বুকুখন হেচাঁ মাৰি ধৰিলে,সেইখিনিত আৰু ৰৈ থকাৰ সাহস নহ’ল৷ঢপলিয়াই অহাদি আহি বাহিৰ পালেহি৷দীঘল দীঘলকৈ উশাহ টানি মাটিতে বহি পৰিল আৰু কান্দি কাটি বাউলী হৈ পৰিল৷অনুজে তাইৰ কাষলৈ আগবাঢ়ি গ’ল,তাক সাবটি ধৰি লৈ কেনেকৈ হ’ল কি হ’ল সুধ-পুচ কৰিলে৷অনুজে কথাখিনি কোৱাত মিছা মিছা বুলি চিঞৰি অনুজক থেলামাৰি বাহিৰলৈ ওলাই গ’ল৷শেৱালি আন্টিয়ো তাইৰ পাছে পাছে দৌৰিলে৷হঠাৎ এনেকুৱা এটা কথা সহ্য কৰাটো কাৰো বাবেই সম্ভৱ নহয় ৷ৰাশিয়ে বিশ্বাসেই কৰিব পৰা নাই জীয়াৰ যে এনেকুৱা কিবা এটা হৈছে৷তথাপিও আন্টিয়ে তাইক যিমান পাৰে বুজাইছে,জীয়া ভাল হৈ যাব বুলিও সাহস দিছে৷অনুজে ৰাশিৰ কাষলৈ যাবলৈ সাহসেই গোটাব পৰা নাই,দুৰৰ পৰাই তাইক চাই আছে৷কিন্তু তাইকটো এনেকৈ চাই থাকিবও নোৱাৰি,সেয়ে তাইৰ কাষত গৈ বহিলেগৈ আৰু তাই তাক ভোকোৱাবলৈ ধৰিলে তইয়ো মোক মিছা কথা ক’লি,ইমান ডাঙৰ কথাটো লুকুৱালি বুলি৷তেনেকুৱাতে খবৰ আহিল যে জীয়াক icuপৰা জেনেৰেল ৱাৰ্ডলৈ বদলি কৰি দিয়া হৈছে৷ৰাশিয়ে দৌৰি গৈ জীয়াৰ কাষ পালেগৈ৷জীয়াৰ হাতত হাত থৈ তাই কৈ গ’ল" বেটা তই সোনকালে ভাল হৈ যাবি,সেইকাৰণেইটো icuৰ পৰাও বদলি কৰি দিলে,আকৌ আমি আগৰ দৰেই একেলগে থাকিম,মোৰ বিশ্বাস আছে খুউব সোনকালেই তই ভাল হৈ যাবি৷চা মই এইবাৰ stateৰ কাৰণেও চিলেক্ট হ’লো,দেখিলি নহয়,তই মোক কোৱাৰ দৰে আনৰ লগতে এইবাৰ মই নিজৰ কথাও অলপ ভাবিলো আৰু সেয়ে এনেকুৱা এটা সপোন পুৰ কৰিব পাৰিলোঁ৷জীও এবাৰ চকুমেলি চা চোন মই আহিছোঁ তোৰ ওচৰলৈ৷"ৰাশিৰ মাতটো শুনি জীয়াই চকুমেলিলে আৰু দুধাৰি চকুপানী বৈ গ’ল তাইৰ৷ৰাশিয়ে জীয়াই চকুমেলা দেখিয়ে নাৰ্ছক মাত লগালে আৰু নাৰে্ছ আহি চেকআপ কৰি জীয়া আৰু নাই বুলি কৈ তাইৰ মেলি থোৱা চকুকেইটা জপাই দিলে৷ৰাশিয়ে কথাটো শুনিয়েই চিঞৰ মাৰি দিলে" কেনেকৈ হ’ব,তাই এইমাত্ৰ চকু মেলি মোক চাইছিলে ,আপোনাৰ কিবা ভুল হৈছে ডক্তৰ ক’ত বুলি দৌৰি ৰুমটোৰ পৰা বাহিৰলৈ আহি পাগলৰ দৰে অনুজক কান্দি কাটি ক’লেহি"অনুজ ইহঁতি জীয়া নাই বুলি কৈছে,কিন্তু তাই চকু মেলিছিলে এইমাত্ৰ মই দেখিছিলো" বুলি কৈ ডক্তৰ ক’ত ডক্তৰ ক’ত বুলি কৈ সেইখিনিতে ঢলি পৰিল৷জীয়াৰ খবৰটো পাই সকলোৱে কন্দা কটা আৰম্ভ কৰিছিলহে তাতে ৰাশিৰো এনেকুৱা অৱস্থা দেখি তেওঁলোক চিন্তাত পৰিল৷ৰাশিৰ হাৰ্টবিটবোৰ slow হৈ উশাস লোৱাত কষ্ট হোৱাত অক্সিজেন মাক্স লগাই দিলে৷জীয়াৰ খবৰটো পাই তাই একেবাৰেই ভাগি পৰিল আৰু বিপিও একেবাৰেই ল’ হৈ গ’ল৷সেয়ে তাইকো মেডিকেলতে এডমিট কৰি সিহঁতৰ ঘৰলৈ খবৰ দিলে৷(আগলৈ)

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫৪) _____________________ ৰাতিলৈ ৰাশিয়ে অনুজৰ লগত বহুতদেৰি ফোনতে কথা পাতিলে৷গালি খোৱাৰ ভয়তে পলক লগ কৰিবলৈ যোৱা কথাটোও নক’লে ৷মানুহে চকুৰ আতঁৰ হ’লে মনৰো আতৰ হয় বুলি কয় কিন্তু সিহঁতৰ সৰুসুৰা কাজিয়াবোৰে এক চেকেণ্ডৰ বাবেও ইটোৱে সিটোক মনৰ পৰা আতৰ হ’বলৈয়ে নিদিয়ে৷দিনবোৰো চমু চাপি আহিছে,ফাইনেল খেলখনলৈ মাথোঁ দুটা দিন আছে৷সংসাৰৰ সকলো কথা বাদ দি ৰাশিয়ে এইবাৰ মাত্ৰ খেলখনত জিকি অনুজক চাৰপ্ৰাইজ দিয়াৰ কথাহে ভাবি আছে৷তাইৰ কষ্টবোৰ দেখি ট্ৰেইনাৰ কেইজনেও সলাগিছে৷তাকে দেখি খেলত জিকাৰ হেপাঁহ আৰু উদ্যম দুয়োটাই একেবাৰেই দুগুণে বাঢ়ি গৈছে৷ ৰাতিপুৱাই শুই উঠি গা পা ধুই গোহাঁই ঘৰতে শেৱালি আন্টিয়ে ৰাশিৰ খেলখনৰ বাবে চাকি এগচি দিছে৷আজি ফাইনেল খেল আৰু খেলখন আৰম্ভ হোৱাৰ আগতেই জীয়া আৰু অনুজে এবাৰ ৰাশিৰ সৈতে কথা পাতি Best wishes দিছিল ৷যাতে এইবাৰ তাই খেলখনত জয়ী হয়৷ৰাশিৰ খেল চাবলৈ পল আৰু পলৰ মাকো ষ্টেদিয়ামলৈ আহিছে৷অনুজে ঘৰতে গোটেইখন ধৰধৰমাৰ মাৰ কৰি আছে,খেলিছে ৰাশিয়ে কিন্তু তাৰ হে ভয় বাঢ়িছে৷ৰাশিয়ে খেলত জিকিলে তাইক গিফ্ট দিব বুলিয়ে চেইন এডাল আনি থৈছিল,সেইদালকে লৈ ভগৱানক ভাবি আছে,জীয়াই অনুজক ইফালৰ পৰা সিফাল কৰি থকা দেখি কিনো হ’ল জানিবলৈ ওচৰতে বহিলহি আৰু অনুজৰ চেইনদাল দেখিয়ে coinsidently তইয়ো ৰাশিৰ বাবে লকেট এটা আনি থৈছিল দিবলৈহে পাহৰি আছে বুলি কৈ লকেটটো আনি অনুজক দেখুৱালেহি৷লভ ডিজাইনৰ লকেটটোত এফালে জীয়া আৰু আনফালে ৰাশিৰ ফটো দিয়া আছে৷গল্ডেন ৰংৰ খুউব ধুনীয়া চকুল লগা লকেটটো দেখি অনুজে এইটো এইদাল চেইনতে লগাই ৰাশিক গিফ্ট দিম বুলি লৈ থ’লে৷হাহিঁ ধেমালিৰে সময়বোৰ ৰঙীন হৈছিলহে হঠাৎ জীয়ালৈ ক’ল এটা আহিল আৰু তাই লগালগ ৰুমলৈ গৈ কাপোৰ কানি বান্ধি আনি "অনুজদা, মই ঘৰলৈ যাওঁ important কাম এটা আছে, ৰাশি আহিলে মই ইমপৰটেন্ট কাম এটাত ঘৰ যোৱা বুলি ক’বা আৰু লকেটটো তুমিয়েই চেইনডালৰ লগত দি দিবা" ৷হঠাৎ এনেকৈ জীয়া যাবলৈ ওলোৱা দেখি অনুজ আৰু শেৱালি আন্টিয়ে তাইক কিয় যায়,কি হ’ল ধেৰ প্ৰশ্ন কৰিলে কিন্তু তাইৰ হাতত একো এটা প্ৰশ্নৰো উত্তৰ নাছিল মাত্ৰ তাই কৈছে ঘৰৰ পৰা আৰজেণ্ট ফোন কৰি তাইক মাতিছে৷অনুজে বাছ ষ্টেণ্ডলৈকে থ’বলৈ যাম নেকি সুধিছিল কিন্তু ইমান গৰমত নালাগে,অকলেই পাৰিম বুলি কৈ তাই ওলাই গ’ল৷ জীয়া ওলাই যোৱাৰ ডেৰঘন্টামানৰ পাছত অনুজে তাই ক’ত পালেগৈ,ঘৰ পালেনে নাই জানিবলৈ ক’ল কৰিলে কিন্তু ক’লটো কোনোবা বেলেগেহে ৰিচিভ কৰিলে৷তাইৰ ঘৰৰ কোনোবাই ৰিচিভ কৰিলে বুলি সি কোনো মাত নিদিয়াকৈ ক’লটো কাটি দিলে৷কিন্তু অলপসময় পাছত পুলিচ ষ্টেচনৰ পৰা অনুজলৈ ফোন আহিল আৰু জীয়াৰ এক্সিডেণ্ট হোৱাৰ খবৰটোৰ লগতে JMCHত এডমিট কৰাৰ কথাটোও ক’লে৷ফোনত কি হ’ল কেনেকৈ হ’ল একো সুধি নাথাকি সি লৰালৰিকৈ মাকক কথাটো জনাই দুয়োটা গৈ মেডিকেল পালেগৈ৷আই.চি.ইউ ৰ মিকু নামৰ ৱাৰ্ডটোত জীয়াক এডমিট কৰা হৈছে আৰু জীয়াৰ ঘৰৰ মানুহলৈয়ো খবৰ দিয়া হৈ গ’ল৷কিন্তু এতিয়ালৈকে কোনো পোৱাহিয়েই নাই,নাৰ্চে আহি অপাৰেচনৰ বাবে ঘৰৰ মানুহৰ চাইন বিচাৰিলে৷কিন্তু অনুজহঁতে আহি পাইয়ে এনেকুৱাবোৰ দেখি কি হ’ল একোৱেই বুজি পোৱা নাই ৷মাকক দাতিঁৰ বেন্সখনতে বহুৱাই ভয়ে ভয়ে অনুজে পুলিচজনৰ কাষলৈ কি হ’ল জানিবলৈ আগুৱাই গ’ল,আৰু পুলিচজনৰ কথা শুনি অনুজ মাটিতে লুটিখাই পৰিলে৷অনুজক লুটিখাই পৰা দেখি মাকে দৌৰি অহাদি আহি কি হ’ল সুধিলে ৷অনুজে একো ক’ব পৰা নাই তাৰ উঠদুটা মাথোঁ ল’ৰি আছে,কথাবোৰ স্পষ্ট হোৱা নাই৷মাকৰ মনটোত অসংখ্য বেয়া বেয়া চিন্তাই আহি জুমুৰি ধৰিলেহি৷মাকে কি হ’ল ক’ ক’ বাবা কি হ’ল বুলি সুধি থাকিলে৷সি ক’লে :"মা এওঁ কৈছে জীয়াই বোলে গাড়ীৰ আগত পৰি চুইচাইড কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল,কিন্তু তাইটো আজি ঘৰৰ পৰা হাহিঁ মাতিয়েই ওলাই গৈছিল আৰু জীয়াই এনেকুৱা একো কৰিব নোৱাৰে,তুমি কোৱাচোন" "মই জানো জীয়াই তেনেকুৱা একো নকৰে৷মই কথা পাতোঁ ৰ’বা "বুলি কৈ শেৱালি আন্টিয়ে পুলিচৰ কনষ্টেবল জনৰ সৈতে কথা পাতি জীয়াই চুইচাইড কৰিবই নোৱাৰে বুলি ক’লে ৷কিন্তু তেখেতে ক’লে" :"এক্সিডেন্টটো দেখাসকলেটো সেইটোৱেই কৈছে ,ভোগদৈৰ অভাৰব্ৰীজখনৰ ওচৰত ছোৱালীজনীয়ে জানি বুজিয়েই ট্ৰাকখনৰ আগলৈ জপিয়াই দিলে" :"আপোনালোকৰ কিবা এটা ভুল হৈছে নেকি,জীয়াই ভোগদৈৰ অভাৰব্ৰীজলৈ কিয় যাব৷তাইটো আজি ঘৰলৈ যাবলৈহে ওলাইছিলে আৰু হাহিঁ মাতিও আছিলে৷বেয়া নাপায় যদি ছোৱালীজনীক লগ পাব পাৰোনে?" :"নাই pateintৰ অৱস্থা বহুতেই বেয়া,বাছিবনে নাই তাৰো কোনো গেৰাণ্টী নাই আৰু অপাৰেচন নোহোৱালৈকে তেওঁৰ কাষলৈ কাকো যাবলৈ দিব নোৱাৰিম৷কিন্তু ছোৱালীজনীৰ লগত তাইৰ মবাইল,বেগ আৰু কিবাকিবি দুইএটা বস্তুটো পাইছোঁ সেইকেইটাৰ পৰা আপোনালোকৰ doubt clearহ’ব পাৰে৷" অনুজে বহাৰ পৰা উঠি বস্তুকেইটা চাওঁ বুলি পুলিচজনৰ পাছে পাছে গ’ল ৷তাৰ লগে লগে শেৱালী আন্টিয়ে গৈ যেতিয়া বস্তু বাঢ়নীবোৰ জীয়াৰ বুলিয়েই চিনাক্ত হ’ল তেওঁলোকৰ ভৰিতলৰ মাটিবোৰ যেন নোহোৱা হৈ গৈছিল৷জীয়াৰ ঘৰৰ মানুহ কোনো নহা দেখি লোকেল গাৰ্জেন হিচাপে অপাৰেচনৰ বাবে তেওঁলোকেই চাইন কৰি দিলে৷ৰাশিহঁতৰ ঘৰলৈয়ো খবৰ দিয়াত ৰাশিৰ দেউতাক আহি ওলালহি৷তেতিয়ালৈকে জীয়াহতঁৰ ঘৰৰ কোনো মানুহেই নহা দেখি ভালদৰে খবৰ খাটি কৰাত জীয়াহতঁৰ ঘৰৰ ভয়ংকৰ তথ্যবোৰ সিহঁতৰ হাতত পৰিলহি৷ ৰাশিয়ে খেলখল শেষ হোৱাৰ পাছটো অনুজৰ ফোনটো নহাত বাৰে বাৰে তালৈ ক’ল কৰিলে৷অনুজে ফোন ৰিচিভ নকৰাত এপাকত তাইৰো বুকুখন ধিপিংকৈ মাৰিলে সেয়ে জীয়ালৈ ক’ল কৰিলে৷কিন্তু জীয়াৰ ফোনটোও ৰিচিভ নকৰাত শেৱালি আন্টিলৈ ক’ল কৰিলে৷তেওঁ ফোনটো ৰিচিভ কৰিয়ে কপাঁ কপাঁ মাতেৰে ক’লে :"কোৱা" :"আন্টি অনুজ জীয়া এটাইয়ো ক’ল ৰিচিভ কৰা নাই যে,মোৰ খেল কেতিয়াবাই শেষ হ’ল আৰু ইহঁতি খবৰ এটাও লোৱা নাই যে,মোক আপোনালোকে পাহৰিয়েই পেলালে " :"নাই অ’ নাই পাহৰা "(অলপকৈ উচুপি উঠিছে) :"কিয় আন্টি কি হ’ল আপুনি কান্দিছে নেকি ?" :"নাই " :"অনুজ আৰু জীয়া ক’ত ফোনটো দিয়কচোন" এইবাৰ আৰু সহ্য কৰিব নোৱাৰি তেওঁ কান্দিয়েই পেলালে৷তেওঁৰ কান্দোনৰ বিননিত ৰাশিৰ মনৰ ভয়টোৱে তাইৰ বুকুত ধিপিং ধিপিংকৈ মাৰিলে,তেনেকুৱাতে অনুজে হস্পিতালৰ ফৰ্মেলিটিখিনি সামৰি আহি পাই মাকৰ হাতৰ পৰা ফোনটো কাঢ়িলৈ ৰাশিৰ নামটো দেখি হেল্ল বুলি ক’লে৷ :"অনু is everything right,মোৰ মনটো কিবা ভাল লগা নাই আৰু আন্টিয়ে কিয় কান্দিছে " :"সব থিকেই আছে,আজি মাংস বনাইছিল তই খাই ভাল পাওঁ যে আৰু তাতে ইমানদিন তই নাই সেয়ে তোৰ মাতটো শুনিয়েই emotional হৈ গ’ল৷" :"সচাঁ কৈছটো আৰু জীয়া ক’ত গ’ল " :"জীয়া চাদলৈ গৈছে কাপোৰ আনিবলৈ" :"অঔ তহঁতি একমিনিটৰ বাবে মোক ভয় খোৱাই দিছিলি কোনেও ফোন ৰিচিভ কৰা নাই ,মোৰ খবৰ এটাও লোৱা নাই ৷" :"মই কাম এটাত বিজি হৈ আছোঁ তোক পাছত ক’ল কৰি আছোঁ" :"কি মানে?মোৰ খেলখন কেনেকুৱা হ’ল সুধিবলৈয়ো টাইম নাই ,এনেকুৱা কি ডাঙৰ কাম কৰি আছ" :"মই জানো তই ভাল খেলিছ বুলি,তই মাত্ৰ সোনকালে গুচি আহ,বহুত মিছ কৰিছোঁ " :"সোনকালেই যাম বাৰু " :"থিক আছে bye ,take care" ফোনটো ৰাখি অনুজৰ চকুপানী টোপটোপকৈ ববলৈ ল’লে৷শেৱালি আন্টিয়ে ৰাশিক কিয় জীয়াৰ কথাবোৰ নক’লে সুধিলে আৰু সি ক’লে :"জীয়াৰ এইটো অৱস্থাৰ কথা যদি তাইক কওঁ তাই এতিয়াই গুচি আহিব আৰু তাইৰ যদি কিবা হয়,জীয়াৰ নিচিনাকৈ৷নাই নাই তাই আহিলেহে ক’ম,তুমিও নক’বা আৰু আনকো তাইক এইবোৰ ক’বলৈ মনা কৰিবা,ইনেই টেনচন ল’ব৷" অনুজ আৰু শেৱালি আন্টিৰ কথাবোৰ শুনি থকা ৰাশিৰ দেউতাকে ক’লে :"কিন্তু বোপা জীয়া ৰাশিৰ ..." :"প্লিজ খুড়া ৰাশিক এই বিষয়ে একোৱেই নক’ব৷ইনেও খেল শেষহ’ল যেতিয়া দুই এদিনতে তাইয়ো আহিবই ,এইখিনি সময়ত তাই বা তাত কেনেকৈ আছে৷সেয়ে তাইক এতিয়াই এইবোৰ কোৱাটো ভাল নহ’ব ৷" অনুজৰ কথাবোৰ বুজি সকলোৱে তাৰ কথাতে হয়ভৰ দিলে৷যদিও জীয়াৰ অৱস্থাটো চাই কি হ’ব একোৱেই ধৰিব পৰা নাই৷অলপ আগৰলৈকে হাহিঁ মাতি থকা ছোৱালীজনী হঠাৎ এনেকুৱা কি হৈ গ’ল যে তাই ইমান ডাঙৰ এটা পদক্ষেপ নভবা নিচিনাকৈয়ে লৈ ল’লে৷বিশ্বাস কৰিব নোৱাৰি কিন্তু ৰাস্তাৰ দাতিত লগাই থোৱা চিচিটিভিৰ কেমেৰা ফটোবোৰৰ সহায়ত জীয়াই ফোনত কথা পাতি পাতি ট্ৰাকখন অহাত জানিবুজিয়েই জপিয়াই দিছে বুলি জলজলপটপটকৈ ধৰিব পাৰি৷সচাঁই মানুহৰ জীৱন তেনেই ক্ষন্তেকীয়া,এই আছে এই নাই৷সকলোবোৰতো থিকেই চলি আছিল,জীয়াই প্ৰথমৰ দৰে ভাবুক হৈ নাথাকি সাহসেৰে জীৱন সংগ্ৰাম উঠিপৰি লাগিছিল৷ঘৰৰ সমস্যাবোৰেও লাহে লাহে তাই কোঙা কৰিব পৰা নাছিল৷তাইয়ো জীৱন যুদ্ধত থিয় দিয়া এগৰাকী সাহসী যুদ্ধা কিন্তু এতিয়া তাই হস্পিতালৰ বেডিংত যুজি জীৱন আৰু মৃত্যুৰ লগত যুজি আছে৷তেজ মঙহৰ নালাগে আজি তাইৰ কাষত থিয় দিবলৈ তাইক ন’ মাহ দিন পেটত ৰাখি জন্মদিয়া মাকজনীও নাই৷(আগলৈ)

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫৩) _____________________ ডিব্ৰুগড় আহি পাই ৰাশিয়ে খুউব ভালদৰে মনপুতি খেলৰ লগতেই ব্যস্ত হৈ পৰিল৷এদিন হঠাৎ তাই পলক লগ পালে আৰু তাৰ সৈতে কথাপাতিব বিচাৰিলে কিন্তু সি তাইৰ কাষেদিয়েই অচিনাকি মানুহৰ দৰে পাৰ হৈ গ’ল৷তাৰ অৱস্থাটো থিক ভাল যেন নালাগিল,সি অদ্ভুত আচৰণ কৰিছিল৷ তাই মাত দিয়াটো তাইৰফালে একেথৰে চাই ৰৈছিল আৰু নিজে নিজেই আতৰি গৈছিল৷দেখাত তাক এতিয়াও আগৰ দৰেই অকলশৰীয়া যেনেই লাগিছে ৷পলৰ অৱস্থাটো দেখি ৰাশি হতভম্ব হৈ ৰ’ল৷সাতমাহতেই বহুখিনি সলনি হ’ল,কিন্তু ঘৰলৈ যোৱাৰ পাছত পলৰ লগত কন্টেক কৰিবলৈ তাই কেইবাবাৰো চেষ্টা কৰিছিল কিন্তু নোৱাৰিলে৷তাৰ নেচনেলত নোপোৱাৰ খবৰটো পেপাৰ পঢ়োতেই বুজি উঠিছিল৷সি বাৰু নেচনেলত নোপোৱাৰ বাবে ভাগি পৰিলে নেকি জানিবলৈ তাই চেষ্টা কৰিলে৷তাই থকা ইনষ্টিটিউট খনৰ পৰাই কিবা কৰি পলৰ বিষয়ে অলপ ইনফৰমেশ্যন উলিয়ালে আৰু পলৰ মাকৰ নম্বৰটোও তাতেই পালে৷পলৰ কথাবোৰ তাই অনুজকো কৈছিল কিন্তু সি এইবোৰত গুৰুত্ব দিয়া নাই "পুনৰ এইবোৰত লাগি নিজৰ কেৰিয়াৰটো বৰবাদ নকৰিবি বুলিহে ক’লে"৷কিন্তু অনুজৰ কথাৰ কাণসাৰ নকৰি তাই পলৰ মাকৰ নম্বৰটোত ফোন লগালে৷সিমুৰৰ পৰা ৰিচিভ কৰিয়েই ক’লে :"হেল্ল কোনে কৈছে?" :"মই ৰাশিয়ে কৈছোঁ,মনত আছেনে গুৱাহাটীৰ খানাপাৰাত খেলৰ বাবে লগ পাইছিলো যে পলৰ লগৰ৷" :"তোমাক কেনেকৈ পাহৰিম"(কপা কপা মাতেৰে ক’লে) কোৱা কিয় ফোন কৰিছিলা ৷" :"আন্টি মই পলৰ খবৰ সুধিবলৈ ফোন কৰিছিলোঁ৷তাক কালি লগ পাইছিলো But সি বহুত strange behave কৰিছিল আৰু মোকো চিনি নাপালে,সি ঠিকেই আছেনে?" :" নাই সি একেবাৰেই ঠিক নাই,সেইদিনা মোৰ ভুল হৈ গ’ল অ’ ৷পাৰিলে মোক ক্ষমা কৰি দিবা৷" :"আন্টি আপুনি এনেকৈ কিয় কৈছে ,আপুনি মাক হিচাপে নিজৰ ল’ৰাটোৰ বাবে ভালটো বিচাৰিছিল মাত্ৰ আপোনাৰ পথটো শুদ্ধ নাছিল৷বাৰু পলৰ কি হৈছে" :" নেচনেলত চিলেক্ট হোৱাৰ দিনা মই যেতিয়া তাক ঘৰলৈ লৈ আহিছিলোঁ,সি তোমাক এবাৰ লগ কৰিবলৈ বহুত জিদ কৰিছিল,কিন্তু মইহে নিদিলোঁ৷ঘৰত আহিও সি ভালদৰে মোৰ সৈতে কথা নপতা হ’ল,কয় বোলে প্ৰথমবাৰ কোনোবা ফ্ৰেণ্ড হৈছিল তাৰ লগত আৰু মোৰ বাবে সি হেৰুৱাব লগীয়া হ’ল৷লাহে লাহে সকলো সলনি হৈছিল মোৰ বাহিৰে তাৰ কোনো নাছিল সেয়ে বেছিদিন বেয়া পাই থাকিব নোৱাৰিলে,তথাপিও মনে মনে তাৰ মোৰ ওপৰত খং এটা উঠি থাকিবলৈ ল’লে৷সি খিংখিঙীয়া হৈ পৰিল,মাতবোল একেবাৰেই নকৰা হ’ল৷খেলৰ দিন চমু চাপি আহিল,নুখুৱা নুবুৱাকৈ দিনৰাতি একাকাৰ কৰি মাত্ৰ খেলত ধ্যান দিলে৷মই তাৰ খংৰ আগত একো কৰিব নোৱাৰা হ’লো৷তাৰ ব্যৱহাৰ পাতি বেয়া হৈ পৰিল,অত্যন্ত খং হ’লেও তাক বুজাইছিলো বাৰে বাৰে এবাৰ যদি নেচনেলত কিবা এটা পাই তেনেহ’লে আৰু চিন্তা কৰিব লগীয়া বিশেষ নাই৷মোৰ জহতেই সিও অত্যাধিক কষ্ট কৰিলে আৰু নেচনেলৰ বাবে থাইলেণ্ড পালোগৈ৷খেলত সি হাৰিলে,সেইদিনা ৰাতিপুৱাই মোৰ লগত সৰু কথা এটাৰ বাবে তৰ্কাতৰ্কি হৈছিল৷মই তাক নেচনেলত পাব লাগিব বুলিয়েই জোৰ দিছিলোঁ আৰু তাৰ খংটোৰ বাবেই সকলো খেলিমেলি হৈ গ’ল৷ইমান খং কিয় বুজিব নোৱাৰিলোঁ৷তাৰ পাছত সি ৰুমতে সোমাই থাকিবলৈ ল’লে,মাতবোল একেবাৰেই নকৰা হ’ল৷ডক্টৰৰ ওচৰলৈ নিলোঁ ক’লে সি mentally depressed হৈ আছে৷আৰু তেওঁলোকে phycologistsৰ কাৰণে consult কৰিলে৷কিন্তু সি যাব নুখুজিলে৷ঘৰৰ পৰাও নোলোৱাই হ’ল৷ল’ৰাটোৰ এনেকুৱা ব্যৱহাৰ দেখি মই তোমাক বহুতবাৰ লগ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিলোঁ কিন্তু নোৱাৰিলোঁ৷সি এতিয়াও তেনেকৈয়ে আছে,খেলিবলৈয়ো এৰি দিলে৷মাজে মাজে instituteলৈ যায়,গেটৰ মুখৰ পৰাই চাই গুচি আহে৷কাকো মাতবোল নকৰে,নিজৰ ৰুমতেই সোমাই থাকে৷নাজানো মোৰ ল’ৰাটো কি হৈ গ’ল৷মানুহে তাক আজিকালি পাগল হ’ল বুলিয়ো কয়,চকুৰ আগত মই মোৰ ফুলকুমলীয়া উঠি অহা ল’ৰাটো কেনেকৈ চাই থাকোঁ৷সেইদিনা যদি তুমি লগত থাকিলা হয় হয়তো আজি তাৰ এনেকুৱা নহ’লহেতেন৷খেলত হৰাৰ পাছত সি একেবাৰেই ভাগি পৰিছিল,তাক উৎসাহ দিবলৈ তাৰ কোনো বন্ধুও নাছিল,তাৰ লগত কথাপাতিবলৈয়ো কোনো নাছিল৷মই সেইদিনাহে বুজিছিলো মানুহৰ জীৱনত বন্ধুত্বৰ মুল্য কি৷ :"আন্টি আপুনি নাকান্দিবচোন,ভুল সকলোৰে হয় আৰু মই কিবা সহায় কৰিব পাৰোঁ নিকি,যদি মোৰ ফালৰ পৰা কিবা কৰিব পৰা যায় মই নথৈ সুখী হ’ম৷" :"ৰাশি তুমি মোৰ ভুলবোৰ ক্ষমা কৰি যদি পাৰা এদিন আমাৰ ঘৰলৈ আহিবানে৷" "মই ইনষ্টিটিউটৰ পৰা পাৰমিশ্বন লৈ আপোনাক জনাব বাৰু "বুলি কৈ ক’লটো কাটি দিলে৷ৰাশিৰ মনটোত শোক এটাই বেৰি ধৰিলে৷কেনেকৈ মানুহৰ জীৱনে হঠাৎ এনেকুৱা ৰূপ ল’ব পাৰে৷পলৰ দৰে ল’ৰা এটা ইমান কম বয়সতে এনেকুৱা হ’ব পাৰেনে৷এই সকলোখিনিত মাকৰ দুখ নথকা নহয়৷যদি মাকে টকা পইচাৰ কবলত অন্ধ নহৈ মানবীয়তাৰ কথা বুজি উঠিল হয় আৰু পলক যদি বন্ধুত্ব গঢ়াত সদায় কৰিলে হয় তেন্তে আজি সি হীনমন্যতাত নুভুগিলে হয়৷মাকে যদি উচিত সময়ত উচিত ব্যৱস্থা ল’লেহেতেন,সময়ৰ লগত কেনেকৈ চলিব লাগে শিকালেহেতেন,তাক তাৰ জীৱনটো নিজৰমতে চলিবলৈ দিলেহেতেন,আজি পল একেবাৰেই সুস্থ হৈ থাকিল হয়৷ ৰাশিয়ে কথাবোৰ ভাবি ভাবি শুবলৈ লওঁতেই অনুজৰ ফোন আহিল৷ক’লটো ৰিচিভ কৰি তাই ধীৰ মাতেৰে ক’ কি হ’ল বুলি কোৱাত অনুজ অলপ আচৰিত হ’ল আৰু তাইক সুধিলে :"কি হ’ল তোৰ কিবা গা চা বেয়া নেকি?" :"নাই মই থিকেই আছোঁ কথা এটাহে ভাবি আছিলোঁ " :"কি কথা ভাবি আজি আমাৰ টেকটেকীজনী গহীন হৈ আছে জানিব পাৰোনে?" :"অ’ প্লিজ অনুজ ,মই এতিয়া ধেমালি কৰাৰ moodত একেবাৰেই নাই" :"is anything serious?" :"তই মোক গালি নাপাৰিবি দেই,তই মনা কৰাৰ পাছতো মই আজি পলৰ মাকলৈ ফোন কৰিছিলোঁ" :"তোক মই মানা কৰা পাছতো তই এইবোৰত কিয় লাগি আছ্৷আকৌ আগৰবাৰৰ দৰে চিলেক্ট নহ’লে নিজেই পস্তাবি হ’লে কৈ দিছোঁ৷লোকৰ প্ৰব্লেমবোৰকে সামৰি নাথাকিবিচোন তোৰ নিজৰ লাইফটোৰ কথা ভাব" :"এইবোৰ কাৰণতে একো কথা নকওঁ তোক,দেখিছ নহয় কেনেকৈ গালি দিবলৈ ষ্টাৰ্ট কৰি দিলি " :"গালি খোৱা কাম কৰিলে গালি খাবিয়েই৷আৰু মই তোক এইবোৰৰ পৰা দুৰত থাকিবলৈ কৈছোঁ৷নিজৰ কাম ভালদৰে কৰ’ আৰু তই এইবাৰ চিলেক্ট হোৱাটো বিচাৰোঁ,তই যদি এইবাৰো চিলেক্ট নহওঁ তেনেহ’লে পাছত আমাৰ ৰিলেচনটোৰ কথা কোনোবাই গম পাব হ’লে,প্ৰেম কৰি কৰি মোৰ বাবেই তোৰ কেৰিয়াৰ বৰবাদ হ’ল বুলি ওলাব৷তাতে সেই মানুহজনী কিমান অহংকাৰী তই জান নহয় বাদ দে,সিহঁতি যি কৰে কৰিবলৈ দে" :"বুজিছোঁ কিন্তু মানুহৰ situationবোৰ সদায় একেই নাথাকে৷কালি তেওঁ যেনেকুৱা আছিল আজি কথা পাতি একেবাবে তাৰ বিপৰীতটো দেখিছোঁ৷আৰু পলৰ কি হৈছে তই নাজান নহয় " :"মই জানিবও নোখোজো আৰু তোৰ যদি এইবোৰকে কৰিবলৈ মন তেনেহ’লে ঘৰলৈ গুচি আহ৷কোনোবা এটা কাম ক’ৰ,যদি সেইটোকে কৰিব নোৱাৰ মোৰ লগত কথা নাপাতিবি" ৰাশিয়ে অনুজক বুজাবলৈ চেষ্টা কৰিও নোৱাৰিলে৷সি তাইৰ কোনো কথাই শুনিব নোখোজে সেয়ে তাই পলৰ related কোনো কথাতে মন নিদিওঁ বুলি ক’লে আৰু এইবাৰ চিলেক্ট হৈ দেখুৱাব বুলিও কথা দিলে৷অনুজৰ লগত কথা পাতি হোৱাত তাই বিচনাতে পৰি পলৰ কথাটো আৰু তাক তেনেকুৱা অৱস্থাত এৰি দিয়াটো ভাল নহ’ব বুলি ভাবিলে৷কৰিবনো কি উপায়ো নাই,অনুজেটো চিধাচিধি মনা কৰি দিছে আৰু কেনেবাকৈ গম পাব হ’লটো কথা বেয়া হ’ব৷তথাপিও তাই মনে মনে পলৰ বাবে কিবা এটা কৰাৰ কথা ভাবিলে৷পাছদিনা পলৰ মাকে ৰাতিপুৱাই ফোন কৰি আবেলিলৈ তাইক এপাক লগ পাবৰ বাবে বিচাৰিলে৷তাইয়ো মনা কৰিবলৈ বেয়া পাই আহিব বুলিয়ে ক’লে৷আবেলি তেখেতৰ লগত কথা বতৰা পাতি দেওবাৰ এটাত তেওঁলোকৰ ঘৰলৈ যোৱাৰ প্ৰগেম পাতিলে,লগতে ইনষ্টিটিউটত এপ্লিকেচন এখন দি দিলে৷তাতে পলৰ মাকে গাৰ্জেন হিচাপে sign কৰাত পাৰমিশ্বনটো পালে৷ নিদিষ্ট দেওবাৰটোত ৰাতিপুৱাই পলৰ মাকে গাড়ীখন লৈ তাইক নিবলৈ অহাত তেখেতৰ লগতেই গৈ ঘৰ পালেগৈ৷খুউব ধুনীয়াকৈ সজাই পৰাই বনোৱা ঘৰটোৰ দীঘলীয়া কৰিদৰটোৰে গৈ পলৰ ৰুমত সোমালগৈ৷ৰুমটো একেবাৰেই আন্ধাৰ,খিৰিকীখনো মেলা নাই,দৰ্জাখন খুলি দিয়াত বাহিৰৰ ৰুমৰ পৰা অহা জিলিকনিৰ বাদে একো নাই৷মৃদু পোহৰৰ ৰুমটোত বিচনাখনৰ চুক এটাত পল বহি আছে তল মুৰ কৰি৷অবাক লাগি ৰাশিলৈ মুৰতুলি চাইছে হয়তো মাকৰ বাহিৰে প্ৰথমবাৰ আন কোনোবা তাৰ ৰুমলৈ আহিছে৷তাইক দেখি সি অলপো সুখী নহয় যেনেই লাগিছে৷ৰাশিৰো মনত ভয় ভয় ভাব এটা আহি আছে,কাকো নোকোৱাকৈ অচিনাকি ঠাইত অচিনাকি মানুহ এঘৰলৈ এনেকৈ আহিছে৷অনুজক ক’লেও সি খং কৰিব সেয়ে তাকো এই বিষয়ে একো নজনোৱাকৈ আহিছে৷পলৰ মাকে দুৰৰ পৰাই ৰুমটো দেখুৱাই দিয়াত পুনেই ৰুমটোলৈ সোমাই আহিলে৷লাইটৰ চুইচবৰ্ডখনো ক’ত আছে বিচাৰি পোৱা নাই,সেয়ে পলক মাত লগাই খিৰিকীখন মেলি পৰ্দাখনকেইখন চপাই দিলেগৈ৷ৰুমটো পোহৰ হৈ পৰাত পলে বন্ধ কৰিবলৈ চিঞৰ মৰাত মাকে দৌৰি আহি তাৰ ৰুম পালেহি৷ৰাশিয়ে তাৰ চিঞৰ শুনি প্ৰায় ভয় খায় উঠিছিল৷মাকে পলক ৰাশিৰ লগত কথা পাতিবলৈ বুজাই ,ৰাশিক নিজেই কিবাকিবি সুধিবলৈ কৈ পাকঘৰ পালেগৈ৷ৰাশিয়ে পলৰ কাষতে বহি তাইক চিনি পাইছেনে আৰু গুৱাহাটীৰ দুইএটা কথা মনত পেলাই দিলে৷অলপ সময় পাছত পলে এপাকত তাইক গবামাৰি ধৰি আকৌ নোযোৱা নহয় মোক এৰি বুলি কোৱাত তাইৰ জীয় উৰি যাওঁ যেন কৰিল৷তথাপিও তাৰ মানসিক অৱস্থাটোৰ কথা ভাবিয়েই তাক নাযাওঁ বুলি কৈ তাৰ কাষৰ পৰা উঠি দিলে৷তাই তাৰ লগত দুই এটা কথা পাতি তাৰ লগত সহজ হ’বলৈ খুজিলে আৰু ৰুমটো কিয় আন্ধাৰ কৰি ৰাখিছে সুধিলে৷সি ক’লে " মোৰ গোটেই জীৱনটোতেই পোহৰ নেদেখিলো,ৰুমটো পোহৰাই কি কৰিম৷" ৰাশিয়ে বুজালে বহুত কিবাকিবি,হয়তো সিও বুজিছিল আৰু সেয়ে তাইৰ কথাবোৰ খুউব মন দি শুনিছিল৷কথাবতৰা পাতি হোৱাত ৰাশিয়ে ৰুমটোৰ পৰা ওলাই আহিব খোজাত সিও তাইৰ পাছে পাছে ওলাই আহিছিল৷এনেকৈ বহুদিনৰ মুৰত ৰুমটোৰ পৰা বাহিৰলৈ ওলাই অহা দেখি তাৰ মাক খুউব সুখী৷অতদিনৰ মুৰত অসম্ভৱ যেন লগা কাম এটাও ৰাশিৰ বাবে আজি সম্ভৱ হৈ উঠিল৷পলে সৰু ল’ৰাটোৰ দৰে ঘৰটোত ৰাশিৰ পাছে পাছে ঘুৰি ফুৰিল৷তাইৰ যাবলৈ সময় হোৱাত তাইক যাবলৈ নিদি হাতখন ধৰি ৰাখিছে,কিন্তু মাকে আকৌ তাই আহিব বুলি কোৱাতহে হাতখন এৰি দিলে৷বহুদিনৰ মুৰত পলৰ মুখত হাহিঁ দেখিবলৈ পোৱা গৈছে আৰু তাৰ মনটোও মুকলি যেন লাগিছে৷অলপহ’লেও পলৰ জীৱনত ৰং সিচিব পাৰি ৰাশিৰো ভাল লাগিল,মাকৰ লগত পলেও তাইক ইনষ্টিটিউটৰ ওচৰত নমাই থৈ গ’লহি৷ পলহঁতৰ ঘৰৰ পৰা আহি তাই মনটোৱে শান্তি পাইছে যদিও গোটেই দিনটো এনেকৈ অচিনাকি মানুহ এঘৰত আছেগৈ আৰু তাৰ বাবে অনুজকো মিছা মাতিছে৷তাই তাত থাকোঁতে অনুজে ফোন কৰাত আজি সিহঁতৰ কিবা মিটিং আছে বুলি মিছাকৈয়ে কৈছিল৷আবেলিয়ো ফোন কৰোতে অনুজৰ ফোনটো ৰিচিভ নকৰিলে,এতিয়া তাই তালৈ ফোন কৰি আছে যদিও সি ৰিচিভ কৰা নাই ৷সেয়ে জীয়ালৈকে ফোন কৰি অনুজৰ কথা সুধিলে৷জীয়াই ক’লে তাই ফোন ৰিচিভ নকৰাৰ কাৰণে বোলে অনুজে তাইক কৈছিলহি,এজনীয়ে দেওবাৰ দিনটোত অলপ আজৰি পায় তাতো মোৰলৈ সময় নাই,তাতে তাই ক’লটো কাটি দিয়াত খংতে কথা নাপাতো বুলি কৈছিলহেনো৷জীয়াই ৰাশিকে গালি পাৰিছে ইমান ইমপৰটেন্ট মিটিংনে,একমিনিটো সময় নথকাকৈ৷ৰাশিয়ে উপায় নাপায় জীয়াক সকলোবোৰ কথা খুলি ক’লে,জীয়াই অৱশ্যে বেয়াপোৱা নাই তথাপিও আনৰ বাবে কিবা কৰোতে নিজক নাপাহৰিবি বুলিহে কৈছে৷এবাৰলৈ মাফ কৰি অনুজক বুজাই বঢ়াই কথা পতাই দিম বুলি ক’লে৷(আগলৈ)

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫২) _____________________ মেছেজটো পাইয়ে অনুজে লগালগ ৰাশিলৈ ক’ল কৰিলে কিন্তু তাইৰ প্ৰশ্নৰ উত্তৰটো নিদি বেলেগ কথা উলিয়ালে৷ৰাশিয়েও সেইটোত লাগি নাথাকি তাৰ লগত যিটি কথা পাতিবলৈ ধৰিলে৷কথাৰ মাজতে ৰাশিয়ে অনুজক সুধিলে :"কালি তোক মই ইমানবোৰ চৰ্ত আৰু Wish ক’লো আৰু তই গোটেইকেইটা accept কৰি ল’লি৷তোৰ একো wish নাই নেকি? :"তই মোৰ lifeত আহিলি যেতিয়া মোৰ dreams comes true হৈ গ’ল৷" :"তথাপিও আৰু একো নাইনে " :"একেবাৰে নথকা নহয় অৱশ্যে কিন্তু..." :"কিন্তু কি ক’চোন ?" :"তোৰ চুলিখিনি এইবাৰ পৰা নাকাটিবি,অলপ দীঘল ক’ৰ ধুনীয়া লাগিব তোক" :"অকল ধুনীয়া লাগিবনে ইয়াৰ আৰঁতো কিবা আছে?যদি আছে কৈ দে তেতিয়াহে দীঘল কৰিম " :"In future তোৰ যেতিয়া চুলি দীঘল হ’ব আৰু তিতা চুলিৰে যেতিয়া তই মোৰ ওচৰলৈ আহিবি তেতিয়া " "হ’ব হ’ব নুশুনো আৰু মই,তই বৰ বদমাছ হৈছ আজিকালি"বুলি কৈ তাই লাজত ৰঙাচিঙা পৰি ক’লটো কাটি দিলে৷প্ৰথম ভালপোৱা সেয়ে ৰাশিৰ লাজটো নাকতেই থাকে,অনুজে ৰোমান্তিক যেন লগা কিবা এটা ক’লেই তাই তাৰ লগত কথা পতাটো দুৰৰে,মেছেজ কৰিবলৈও লাজ কৰে৷ ঘৰলৈ অহাৰ পাছত ৰাশিয়ে দিনৰ দিনটো ঘৰৰ কাষৰ পোৱালীজাকক লৈ গাৱঁৰ কাৰ বাৰীত আম,লিচু লাগিছে বিচাৰি উৎপাত কৰি ফুৰে৷আবেলি ক্ৰিকেট,ফুটবল,মাৰ্বলগুটি খেলি ধুলি ঘৰলৈ আহি দেউতাকৰ অতীজৰ পৰা ৰেকৰ্ডেট হৈ থকা গালিকেইটা শুনে৷আজিকালি অনুজেও তাইক সৰু ল’ৰাছোৱালীৰ লগত লাগি সৰু হ’বলৈ মনা কৰে৷কেতিয়াবা গালিও দিয়ে আৰু সেইটোতে দুইটাই কাজিয়াও কৰে৷এদিন অনুজে তাইক ক’লে " আজিকালি তোৰ মোলৈ সময়েই নাই" সেইটোতে তাইও লাগি গ’ল " ভাল পালোঁ বুলিয়েই কথা পাতি থাকিব লাগিব বুলিটো কোনো law নাই "৷তৰ্কাতৰ্কি যি আৰম্ভ হ’ল হ’লেই কোনো এটাইয়ো তল নপৰে,তৰ্কাতৰ্কিয়েই গৈ কাজিয়াৰ ৰূপ ল’লেগৈ৷তেতিয়া কাজিয়া কৰি থাকোঁতে অনুজে ধেমালিতে তাইক ক’লে "তই যদি মোৰ কথা নুশুন’ বেলেগ এজনীকে চাব লাগিব"৷কাজিয়া কম হোৱাতকৈ আৰু বাঢ়িহে গ’ল৷অনুজে অৱশ্যে তাইক খং উঠাবলৈহে জোকাৰি আছিল কিন্তু এতিয়া তাই তাৰ কথা নুশুনাই হ’ল৷সদায় সৰু সুৰা কিবা কথাত কাজিয়া লাগিলে জীয়াই সিহঁতৰ মাজত সোমাই বুজাবুজি কৰাই দিয়ে৷আজিও দুইটাই জীয়াক মাজতে সাঙুৰি পেলাইছে৷দুইটাই দুইটাৰে কম্প্লেইন্বোৰ জীয়াক দিছে৷তাই বেচেৰীয়ে নিজৰ ফালৰ পৰা যিমান পাৰে সিমান সহায় কৰিছে৷যেনেতেনে কাজিয়াৰ অন্ত পৰিল কিন্তু ৰাশিয়ে অনুজৰ মেছেজৰ ৰিপ্লাই পোনপটীয়াকৈ নিদি তাক ঠাট্টা কৰিবলৈ ল’লে৷" কিয় বেলেগ ছোৱালী বিচাৰি নাপালি নেকি আকৌ মোৰেই দৰকাৰ হ’ল যে" অনুজে তাৰ ভুলৰ বাবে বাৰে বাৰে ক্ষমাও খুজিছে কিন্তু তাই তাৰ পৰা ভাও খাই আছে৷সি তাইক ধেমালিতে অশান্তি কৰাৰ দৰে তাইয়ো তাক "ছোৱালী বিচাৰি নাপালে বিচাৰি দিম "বুলি কৈ খাই মাৰিছে৷প্ৰতিটো মেছেজৰ লগত কিবা নহয় কিবা এটা ঠাট্টাৰ সুৰত গাঠি দিয়ে৷অনুজে অলপ irrited হোৱা দেখি সেইবাৰলৈ মাফ কৰিলোঁ বুলি ক’লে আৰু সি আকৌ এবাৰ ভালকৈ তাইক ক’লে :"i am sorry ,আজিৰ পৰা এনেকুৱা একো কথাই নকওঁ" :"নকওঁ বুলি কি গেৰাণ্টী আছে? :"তোৰ শপত নকওঁ হ’লনে?" :"ইস মোৰ সোনকালে মৰিবলৈ মন নাই দেই,মোৰ মিছা শপত নাখাবি " :"তোক সোনকালে মৰিবলৈ নিদিও,যদি মৰিব লগা হয় তোতকৈ আগত মই মৰিম " "হ’ব হিন্দী চিনেমাৰ ৰোমাণ্টিক ডাইলগবোৰ মাৰি মোক emotional কৰিব নালাগে" বুলি ক’লে৷এইদৰেই দুই এটা সৰু সুৰা মৰমলগা খং,অভিমানেৰ খুটিয়াখুটি দুয়োটাৰ মাজত চলি থাকিল৷এদিন ৰাশিয়ে অনুজে দিনটো ফোন নকৰা দেখি তাৰ ক’লটোৰ বাবে মোবাইলটো হাততে লৈ ঘুৰি ফুৰিছে৷এইবাৰ ঘৰলৈ আহি ৰাশিয়ে আগতকৈ মোবাইটো বেছিকৈ লৈ ফুৰা দেখি খুৰীয়েকে ধেমালিৰ সুৰতে সুধিলে " কি হ’ল আজি মোবাইলটো এৰিবই পৰা নাই যে ,কিবা জৰুৰী ফোন মেছেজ আহিব যেন পাওঁ!" খুৰীয়েকৰ কথাষাৰত তাইৰ বুকুখন ধিপিংকৈ মাৰিলে,কেনেবাকৈ খুৰীয়েকে তাইৰ কথা কিবা গম পোৱা নাইটো৷মিছা হাহিঁ এটা মাৰি একো নাই বুলি কৈ তাই খুৰীয়েকৰ চকুৰ আগৰ পৰা পলাবলৈ বিচাৰিলে৷তাই একো বুজি পোৱা নাই তাইৰ কি হৈছে,তাই কিয় আগতকৈ অলপ হ’লেও সলনি হৈ পৰিছে আৰু খুৰীয়েকক কিয় মিছা কথা ক’লে৷যদি তাই খুৰীয়েকক অনুজে ফোন কৰিব বুলি ক’লেহেতেন তেতিয়াও হয়তো খুৰীয়েকে একো নকৰিলেহেঁতেন কিন্তু অনুজৰ কথা কোৱাটো দুৰৰে কথা,অনুজৰ নামটো ঘৰত কাৰোবাৰ মুখত শুনিলেও দেখোন ভৰি হাত বুকুতে লুকাই৷ সময়বোৰ লাহে লাহে পশুদৌৰ দিয়াৰ দৰে পাৰ হৈ গ’ল৷বিহুৰ বন্ধও শেষ হ’বৰেই হ’ল৷দুই এদিনতে তাইয়ো ঘুৰি যাব ৰুমলৈ কিন্তু ৰিলেচনৰ পাছত প্ৰথমবাৰ অনুজৰ সন্মুখত ওলাবলৈ তাইৰ লাজ লাগিছে,কেনেকৈ ওলাব একোকে ভাবি পোৱা নাই৷যিমানেই দিনবোৰ চমু চাপি আহিছে সিমানেই excitementবোৰো বাঢ়িছে আৰু অচিনাকি লাজ এটাই লগেই নেৰা হ’ল৷যিহেতু আগতকৈ সিহঁতৰ সম্বন্ধটো সহজ হৈ পৰিছে,বুজাবুজি আৰু ভালপোৱাবোৰ বাঢ়ি গৈছে সেয়ে বাকীবোৰ প্ৰেমিক প্ৰেমিকাৰ দৰে সিহঁতিও প্ৰেম কৰিছে,ৰাশিৰ কেতিয়াবা নিজৰ ওপৰতে বিশ্বাস নহয়,তাইও কাৰোবাক ভাল পাব পাৰেনে? 22এপ্ৰিল’ৰ দিনা ৰাতিপুৱা দহমান বজাতে জীয়াক লগত লৈ অনুজ আহি ৰাশিহঁতৰ ঘৰ পালেহি৷ৰাশিয়ে সিহঁত দুটাক দেখি আচৰিত হৈ গ’ল,তাইক নোকোৱাকৈ কিয় আহিলে বুলি প্ৰশ্ন কৰিলে৷অনুজে তাইৰ কাণৰ কাষতে ফুচফুচাই ক’লে " এইখন এতিয়া মোৰ শহুৰৰ ঘৰ,যেতিয়াই মন যায় তেতিয়াই আহিম"৷অনুজৰ কথাটো শুনি তাই গোটেইজনী লাজতে ৰঙাচিঙা পৰি গ’ল আৰু জীয়াক টানি তাইৰ ৰুমলৈ লৈ গৈ সুধিলে : :"এইটোক ইয়ালৈ কে’লে লৈ আহিলি,কোনোবাই দেখিলে কি ভাবিব?" :"পেটু তোৰ কি হৈছে,অনুজে প্ৰথমবাৰ এইখন ঘৰলৈ অহা নাই, আগতেও বহুতবাৰ আহিছে আৰু তহঁতৰ ঘৰত সবেই তাক ভালকৈ চিনি পায় আৰু কোনেও তহঁতৰ ৰিলেচনৰ কথা একোকে গম নাপায়,ভয় কৰিব নালাগে সোনকালে কাপোৰ কানি বান্ধি ল’ তোক নিবলৈ আহিছোঁ,লগতে বিহুটোও খাই যাওঁ বুলি ভাবিলোঁ দুইটাই" একমিনিটৰ বাবে ৰাশিয়ে পাহৰিয়েই পেলাইছিল অনুজৰ লগত ৰিলেচনত থকাৰ উপৰিও যে সিহঁতি ভাল বন্ধু আৰু অনুজকো ঘৰত সবেই চিনি পাই৷দুপৰীয়া ভাত সাজ খাই সিহঁতি যাবলৈ ওলাল৷সদায়ৰ দৰে ছোৱালী বিদায় দি উলিওৱাৰ দৰে আইতাকৰ হিয়াভগা কান্দোন৷ঘৰখন এৰি আকৌ যাবলৈ মনেই নাযায়,সিহঁতি নহাহেতেন তাই আৰু দুদিনমান থাকিহে উভতিলে হয়৷ গাড়ীৰ পাছচিটত জীয়া আৰু ৰাশিয়ে বহিছে,বহুতদিনৰ মুৰত লগ পাই সিহঁতৰ কথাই শেষ নোহোৱা হ’ল৷মাজে মাজে অনুজেও সিহঁতৰ লগত দুই এটা কিবাকিবি পাতি আছে আৰু জীয়াৰ লগত মিলি ৰাশিক জোকাই আছে৷তাইয়ো খংতে তহঁতৰ লগত কথা পতাই ভুল বুলি মুখখন ফুলাই বহি আছে৷ ডেৰঘন্টাৰ বাট কেতিয়ানো ঘৰ পালেহি সিহঁতি গমেই নাপালে৷সময়বোৰ খুউব খৰকৈ পাৰ হ’বলৈ ধৰিলে৷সময়ৰ দ্ৰুতগতিত কলেজৰ ফাইনেল পৰীক্ষায়ো শেষ হ’ল আৰু তাৰ পাছতে কলেজৰ হৈ ডিব্ৰুগড়ত এখন বক্সিং খেলৰ বাবে প্ৰায় পোন্ধৰ দিনৰ বাবে ৰাশি যাব লগাত পৰিল৷জীয়াই swimming classৰ কাৰণে দুদিনমান থাকিব সেয়ে যোৱাৰ আগতে ৰাশিয়ে তাই নহালৈকে অনুজৰ ওপৰত চকু দিবলৈ কৈ থৈ গ’ল৷ অনুজেও" মই নথকাত তাত গৈ বেলেগ ল’ৰাত চকু নিদিবি" বুলি কৈ তাইক জোকালে৷পুনৰ পোন্ধৰ দিনলৈ ৰাশিৰ লগত ভালকৈ কথাপতা নহ’ব অনুজ আবেগিক হৈ পৰিছে হ’লেও ৰাশিৰ বাবে এইটো এটা golden opportunity,তাই যদি ভালদৰে খেলে তাইৰ বহুত লাভ হ’ব৷প্ৰথমবাৰৰ বাবে ৰাশিৰো অনুজৰ পৰা আতৰলৈ যাবলৈ মন যোৱা নাই তথাপিও উপায়টো নাই যাব লাগিবই,জীয়া আৰু অনুজে তাইক গাড়ীত উঠাই থৈ আহিলগৈ৷(আগলৈ)

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫১) _____________________ ৰাশিয়ে অনুজক ক’লে যে চৰ্ত কেইটা শুনিবলৈ হ’লে ফোন কৰিব লাগিব আৰু ৰাশিয়ে কৈছে যেতিয়া সি জানো মনা কৰিব পাৰে,সি তাইলৈ ক’ল কৰিলে৷তইয়ো ক’লটো ৰিচিভ কৰিয়েই ক’লে :"প্ৰথম চৰ্ত;ready নে? :"suspense কিয় দিছ?কৈ যা " :"ওৱাহ বেটা আৰম্ভ কৰাই নাই তোৰ আমনি লাগিল যেনেই পাওঁ " :"নাই,তই ক’লে সব কথাই শুনি যাম কিন্তু কি জান’ এই suspense বোলা বস্তুটো বৰ বেয়া পাওঁ,সোনকালে ক’৷" :"1st of all তই মোক কেতিয়াও hippo বুলি নামাতিবি,এই নামটোত মোৰ নিজৰে কিবা heavy heavy feel হয় আৰু মই যদি তোক কেতিয়াবা সুধো যে মই শকত লাগিছোঁ নিকি?তেতিয়া সদায় তই নাই লগা বুলিয়েই ক’বি !বুজিলি নহয় ?" :"কি মানে ?এতিয়া মই তোৰ নামটো সলনি কৰাৰ লগতে তোক শকত হ’লেও শকত বুলি ক’ব নোৱাৰিম৷" :"হয় ,নোৱাৰিবি৷যদি চৰ্ত মঞ্জুৰ নহয় then কৈ দে,প্ৰথমটোৱেই মানিব নোৱাৰিলে বাকী কেইটা কৈয়ো সময় বৰবাদ নকৰোঁ মই " :"নাই নাই মানিছোঁ বাৰু কিন্তু হাতীৰ নিচিনা চেহেৰাটোক জীৰাফ বুলি ক’লে জানো কিবা লাভ আছে " :"hey you ,next time যদি হাতী বুলিও কওঁ চাই ল’বি আৰু মইনো ক’ত ইমান শকত,মইটো healthy হয় ,একদম ফিটফাট" :"okey,i accept it ! nextটো ক’ :"2nd হ’ল তই কেতিয়াও মোৰ আৰু খোৱা মাজত আহিব নোৱাৰিবি,মই যি খাওঁ যেনেকৈ খাওঁ খাবলৈ দিবি,আৰু কেতিয়াবা মোৰ কিবা খাবলৈ মন গ’লে তই আনি দিবি৷পাৰিবি নে আনি দিব ক’ ? :"মই কি ৰেষ্টুৰেণ্ট চলাও ভাবিছ নিকি? তোৰ কাৰণে খোৱাটো মোতকৈও important হ’ব নিকি?" :"obviously খানা সদায়েই important হ’ব তোতকৈ,তোক এদিন দুদিন দহদিন নেদেখিলেও চলি যাব কিন্তু নুখুৱাকৈ মোৰ কাৰণে এদিন থকাটোও possible নহয় " :" তই ইমান কিয় খাওঁ খাওঁ কৰি থাক’ :"টাইমত নাপালে তোৰ মুৰটো খাম যে সেইটো খাটাং" :"হ’ব ৰাক্ষসীৰ ভনীয়েক ,খাবি বাৰু !next ক’ :"3rd হ’ল,তই মোক সদায় believe কৰিব লাগিব,এটা relationত আটাইতকৈ বেছি important বস্তুটোৱেই হ’ল বিশ্বাস,যদি বিশ্বাসবোৰ দুৰ্বল হয় যিকোনো সম্বন্ধই থুনুকা হৈ সোনকালেই ভাগি যায় ৷মই যি কওঁ তই শুনিব লাগিব আৰু আন্টিক বাদ দি পৃথিৱীৰ যিকোনো কামেই হওক বা কোনোবা মানুহেই হওক মোতকৈ important হ’ব নালাগিব৷anyways বুজিবলৈ নকওঁ আনতকৈ বহুতেই বুজি পাওঁ মোক,কিন্তু সময়ৰ ওপৰত বিশ্বাস নাই মোৰ আৰু মই ভাবো তই মোৰ বিশ্বাস কেতিয়াও নাভাঙিবি ৷" :"এইবোৰ তই নক’লেও কৰিম,timepass কৰিবলৈ ভাল পোৱা নাই,lifetime একেলগে থাকিম বুলিহে তোক বিচাৰিছোঁ,তইটো জান’ই মাৰ বাদে মোৰ আৰু কোনো নাই,ক’বলৈ গ’লে তেজ মঙহৰ বুলিবলৈ বহুত মানুহ কিন্তু in future সময়ত মোৰ কাষত বিচাৰিলেই তহঁতকহে পামগৈ so মইয়ো বিচাৰোঁ তই যাতে সদায় মোৰ লগত থাক’ মোৰ হৈ,মোৰ বিশ্বাস বোৰো কেতিয়াও হেৰাই যাব নিদিবি" :"emotional কৰিবি নিকি? পাছৰটো শুন’ :"ক’ " :" 4thটো হ’ল যে ,ইমানবোৰৰ পাছতটো তই বুজিলিয়েই মোৰ answer কি হ’ব পাৰে,সেয়ে এটা ৰিকুৱেষ্ট কৰিব খুজিছোঁ" :"ক’ কি ৰিকুৱেষ্ট কিন্তু তইটো পাচটা চৰ্ত দিয়াৰ কথাহে কৈছিলি ?" :"শুনিটো ল’ আগতে " :"ওম ক’ :"আমি আগৰ দৰেই থাকিম যেনেকে friendship ত আছিলোঁ" :"কি কৈছ’ মই একো বুজা নাই ,relationshipটোৰ মাজত আকৌ এই friendshipটো ক’ৰ পৰা আহিল?" :"চা friendshipৰ পৰাই এইবোৰ start হ’ল ন’হ ,আমি friendshipটোক এনেকৈ মাজ বাটত এৰি দিবটো নোৱাৰোঁ so আমি friendship টোও continue ৰাখিম,ইনেও কয় ন’হ best relation comes from friendship বুলি আৰু এটা কথা লেলা মজনুৰ নিচিনা প্ৰেম আমি নকৰোঁ,এনেকেই ভাল লাগে চোন কিবা এটা,নিজৰ নিজৰ feelটো আহে৷" :"আৰু কিবা বাকী আছেনে madam?" :"এতিয়াই কলেজত কাকো নক’বি আমি relationত আছোঁ বুলি সঠিক সময় আহিলেহে ক’বি " :"ৰাশি what do you mean by কাকো নক’বি? মোৰ পৰা এইটো নহ’ব যা,কলেজত সবেই গম পায়েই তই মোৰ best buddy বুলি এতিয়া better hulf বুলি গম পালেনো কি ডাল হ’ব " :"তই কথাবোৰ নুবুজ’ কিয় ?" :"ইয়াত বুজিবলৈ কি আছে?" :"মোৰ লাজ লাগিব পাই,আমি দুটা couple,ইস্ সবৰে আগতে worldত last piece তই বাছিলেও তোৰ লগত নাথাকোঁ বুলি কৈছিলোঁ আৰু এতিয়া " :"হ’ব মোৰ লাজুকীলতা জনী,as your wish but তই মোক কলেজত ignore কৰিব নোৱাৰিবি কিন্তু কৈ থ’লো তাতে last year so কলেজ lifeৰ শেষৰটো বছৰ মইয়ো প্ৰেমত পৰিলোঁ যেতিয়া অলপ enjoy কৰি কটাম বাৰে বাৰে এইবোৰ সময় ঘুৰি নাহেটো,এতিয়া next টো ক’ :"so finally last but not the least ,actually এইটো চৰ্ত নহয় মোৰ dream হয়,life ৰ এটা দিন মই মোৰ ভালপোৱা মানুহজনৰ লগত কটাব বিচাৰোঁ আৰু এইদিনটোক বহুত বেছি memorable বনাব বিচাৰোঁ,যেনেকৈ moviesবোৰত দেখুৱাই যে couple মিলি long drive যায়,film চাবলৈ যায়,ৰোমাণ্টিক photoshoot কৰে bla blaa..." :" জৌ হুকুম মেৰে আকাস i will definately try to complete your dream,love you good night শুই যা এতিয়া ৰাতি বহু দেৰি হ’ল " তাৰ কথা কেইটা শুনি ৰাশিয়ে ইনবক্সত দুটা হাৰ্ট ইমজিৰ লগত লিখিলে" Love your heart,couse from today i am in it "৷তাইৰ মেছেজটো পাই অনুজে তাইক মুখেৰে ক’বলৈ লাজ লাগিছে নিকি বুলি কৈ জোকাৰিলে৷কওঁ নকওঁ কৈ তাইয়ো love you বুলি ক’লে৷কেইবাবাৰো ইটোৱে সিটোক বাইৰ কোৱাৰ পাছতো ক’লটো কাটিবলৈ এটাৰো মন নগ’ল৷দুয়োটাই সিহঁতৰ উশাসৰ মাত শুনি শুনিয়েই টোপনি গুচি গ’ল৷ভালপোৱা হয়টো ইয়াকেই কয় ,ভালপোৱাই পাথৰৰ হৃদয়কো মমৰ দৰে গলাই দিব পাৰে৷ভালপোৱাই জীয়াবলৈ শিকায়,ভালপোৱা সচাঁ হ’লে এই ভালপোৱাই মানুহক শান্তিও দিয়ে৷ভালপোৱাই হাহিঁবলৈ শিকায় ৷এতিয়া ৰাশি আৰু অনুজৰ বুকুতেই নহয় তেজতো এই ভালপোৱাৰে নৈ ব’বলৈ ধৰিছে৷ ৰাতিপুৱা শুই উঠি হেডফোনদাল কাণতে লাগি থকা পাইহে ৰাশিয়ে অনুভৱ কৰিছে যে যোৱা ৰাতি ফোনটো লগাতেই থাকিল৷লগালগ ক’ল লিষ্টখন উলিয়াই কেতিয়ানো ফোনটো কাট খালে চাই দেখিলে ডেৰঘন্টাৰ মুৰত ফোনটো কাট খাইছে ,তাৰ মানে সিহঁতি এটাইয়ো ক’ল নাকাটিলে আৰু ফোনটো লাগি থকাতেই থাকিল৷হঠাৎ তাইৰ মুখত ৰাতিপুৱাই ক’ৰবাৰ পৰা হাহিঁ এটি বিৰিঙি পৰিলহি,কিয় মিচিক মাচাক কৈ হাহিঁ আছে তাই নিজেও নাজানে৷ আইনাখনৰ সন্মুখত ৰৈ খুউব ধুনীয়াকৈ সাজিছে কাচিছে,নিজকে আগতকৈ ধুনীয়াকৈ ৰাখিবলৈ যত্ন কৰিছে৷শান্তিৰে এক মিনিট আইনাৰ সন্মুখত নবহা ছোৱালীজনীয়ে আজি বাৰে বাৰে আইনাখন চাই লাজুক লাজুক চাৱনিৰে হাহিঁছে৷এপাকত তাই নিজকে নিজে প্ৰশ্ন কৰিছে অনুজে বাৰু তাইকেই কিয় পচন্দ কৰিলে,তাইতকৈয়োটো ধুনীয়া আৰু জীয়াৰ দৰে ভাল ভাল ছোৱালী আছে কিন্তু তাইৰ মাজত এনেকুৱা কি দেখিলে ,জানিবলৈ অনুজলৈ মেছেজ পঠিয়ালে৷(আগলৈ)

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৫০) _____________________ অনুজে কিবা ক’ব খুজিছোঁ বুলি কোৱাতেই ৰাশিৰ বুকুখন ধপধপাই উঠিল৷খাবলৈ লোৱা পানীৰ গিলাচটো টেবুলখনতে এৰি কি ক’ব লগা আছে মেছেজ কৰি দে,মোৰ ৰুমত কাম এটা আছে বুলি কৈ দৌৰি গুচি গ’ল৷আজি প্ৰথমবাৰ অনুজৰ লগত মুখামুখিকৈ কথা পাতিবলৈ লাজ লাগিছে তাইৰ৷ৰুমলৈ গৈ সি কি ক’ব খুজিছে ভাবি ভাবি মোবাইলটো হাতত লৈ বহি আছে৷ঘপককৈ মোবাইটো ভাইব্ৰেত হোৱাত Whatsappটো খুলি চালে৷অনুজৰেই মেছেজ৷কিন্তু সোনকালে seen কৰিলে তাৰ মেছেজটোৰ বাবেই বাট চাই আছিল বুলি ভাবিব পাৰে সেয়ে অলপ দেৰিকৈ চাব মেছেজটো ৷অনুজে কি বা ক’ব জানিবলৈয়ো মন গৈ আছে,কি কৰিব নকৰিবকে গান এটা বজাই হেডফোনদাল লগাই ল’লে৷আজি তাইৰ গান শুনিও ভাল লগা নাই,কি হৈছে তাইৰ নিজেই বুজি পোৱা নাই ৷তথাপিও খুউব কষ্টৰে দহ মিনিট যোৱাৰ পাছত whatsappটো on কৰিলে৷বাপ'ৰে অনুজৰ পাচটামান মেছেজ ,আৰু পলম নকৰি লগালগ তাৰ chatটো খুলিলে৷সি লিখিছে " i am sorry মোৰ কিবা কথাত যদি তই hurt হৈছ’৷ মোৰ তোক hurt কৰাৰ কোনো intention নাছিল আৰু মই কেতিয়াও ভবা নাছিলোঁ তোৰ ওপৰত মোৰ কেতিয়াবা এনেকৈ feelings আহিব বুলি৷বাকী কথাবোৰটো তোক জীয়াই ক’লেই,পাৰিলে মাফ কৰি দিবি৷মোৰ পগলামীবোৰৰ কাৰণে আমাৰ friendshipটো বেয়া নকৰিবি৷মোৰ নিজৰ ওপৰতে guilty feel হৈ আছে৷" মেছেজটো পঢ়ি তাই ৰিপ্লাই দিলে :"বছ,ইমানেই ক’ব আছিল নে আৰু বেলেগ কিবা?" :"নাই thats all" :" Sure টো,পিছত নক’বি মই নুশুনিলো বুলি" :"আৰে yaar কি বুলি কওঁ ভাবি পোৱা নাই " :"okey নালাগে ক’ব" :"ৰ’হ ৰ’হ কৈ আছোঁ you will be my better hulf ?yesনক’লেও চলিব but please friendship বেয়া নকৰিবি৷বাকী তোৰ কথা তই কি decission লওঁ" অনুজৰ মেছেজটো পঢ়ি ৰাশিৰ হাহিঁ উঠিল,এনেকৈয়ো বাৰু কোনোবাই কাৰোবাক propose কৰেনে৷সি propose কৰিছে নে নাই ধৰিবই পৰা নাই বুলি হাহিঁ হাহিঁ "মোক ভাবিবলৈ অলপ টাইম দে "বুলি অনুজলৈ ৰিপ্লাই দিলে৷সেইদিনা তাই এবাৰো অনুজৰ সন্মুখলৈ নোলালে৷কিন্তু একেখন ঘৰতে থাকিও সিহঁতৰ মাজত chat চলি থাকিল৷তাই তাক মাজে মাজে তাইৰ পৰা নিগনিৰ দৰে লুকাই চুৰিকৈ ৰুমটোত সোমাই নাথাকিবলৈয়ো ক’লে৷তথাপি তাইৰ নিজৰে লাজ গুচা নাই তাৰ সন্মুখলৈ ওলাবলৈ আৰু অনুজক তাইৰ পৰা লুকাচুৰিকৈ থাকিবলৈয়ো মনা কৰিছে৷লাহে লাহে সময়বোৰ পাৰ হৈ বহাগৰ বিহুৱেই পালেহি৷অনুজ ৰাশি আৰু জীয়াৰ সময়বোৰ এতিয়া আগতকৈ অলপ সহজ হৈ পৰিছে৷দুই এদিনতে কলেজত বিহুৰ বন্ধও দিব আৰু ৰাশিহঁত ঘৰলৈ যাবগৈ৷ৰাশি অনুজৰ কাষত থাকিলে একো নাই কিন্তু এসপ্তাহৰ বাবে ঘৰলৈ যাব আৰু ঘৰলৈ গ’লেই কথাপতাবোৰ কম হৈ যাব তাতে তাইৰ mood যেতিয়াই তেতিয়াই সলনি হৈয়ে থাকে সেয়েহে অনুজে ভয়তে তাৰ proposalটোৰ কথা ৰাশিক আকৌ এবাৰ মনত পেলাই দিলে৷জীয়াৰ বুজনিত আৰু সময়ৰ লগত ৰাশিয়েও অনুভৱ কৰিলে তাইও যে অনুজক ভাল পাই পেলাইছে,কেতিয়াৰ পৰা সেইটো তাইয়ো নাজানে কিন্তু ভাল পাই পেলাইছে যে সেইটো খাটাং৷অনুজে proposalটোৰ কথা মনত পেলাই দিয়াত তাই ভালেই পালে সেই সুবিধাতে তাক লগালগ মেছেজৰ ৰিপ্লাই কৰি দিলে :"answer জানিবলৈ তইনো propose কৰিছিলি কেতিয়া ?" :"কিয় সিদিনা সুধা নাছিলোঁ নিকি?তইয়ো চোন টাইম বিচাৰিছিলি,বিশ্বাস নকৰিলে এইয়া screenshots চা" :"আৰে বাবা গম পাইছো কিন্তু তোৰ proposalটো চা,এনেকে কোনোবাই কাৰোবাক propose কৰিলে yes দিব নিকি?" :" তোৰ কাৰণে দুবাৰকে surprise plan কৰোঁতে তইহে spoil কৰিলি সকলোবোৰ আৰু এতিয়া এনেকৈ ক’বলে আহিছ " :"হ’ব হ’ব থ’! তই আৰু একো কৰিব নালাগে, ঘৰ যোৱা দিনা মই তোক answerটো দি থৈ যাম৷" কথামতেই অনুজে ৰাশিহঁত ঘৰ যোৱাদিনা ৰাতিপুৱা দহমান বজাত ৰাশিক এবাৰ ভালকৈ propose কৰিম বুলি বিচাৰি আহিলে৷কিন্তু ৰুমটোত ৰাশি জীয়া এজনীকো নেদেখি ক’ত গ’ল মাকক সুধিলগৈ৷মাকে ক’লে অলপ আগতেই সিহঁত ওলাই গ’ল,যোৱাৰ আগত তোক মাত দিছিল তইহে নুশুনিলি৷মাকৰ কথাষাৰ শুনি অনুজে ল’ৰালৰিকৈ মুখহাত ধুই ৰাশিক বিচাৰি ASTC পালেগৈ৷লগ পালেই তাইক দিবলৈ বুলি দোকানৰ পৰা কিবাকিবি কিনি ল’লে৷ ৰাশিয়ে বহি থকা বাছখন ষ্টাৰ্ট দি থোৱা আছে পেছেঞ্জাৰ ফুল হ’লেই শিৱসাগৰলৈ ৰাওনা হ’ব৷ৰাশিয়ে খিৰিকীৰে বাহিৰলৈ চাওঁতে অনুজে কিবা বিচাৰি থকা যেন দেখিলে আৰু তেনেকুৱাতে proposalৰ answer দিয়া কথাটোলৈ মনত পৰি গ’ল৷লগালগ বেগৰ পৰা মবাইটো উলিয়াই ল’লে আৰু দেখিলে অনুজৰ এগালমান মিছকল আৰু কেইবাটাও মেছেজো আছে৷বেছি পলম নকৰি তাৰ মেছেজবোৰ নপঢ়াকৈয়ে তাই inboxত গৈ মেছেজ টাইপ কৰিলে "Don’t search me anywhere because I am always in your heart. Put your hand on your heart and you will feel me. Please never leave me and never ever let me go because I will never find a more beautiful place to live. be with me as mine till the end of life. I love you! "মেছেজটো পোৱাৰ দুইমিনিটমান পাছতেই অনুজৰ ফোন আহিল :" সচাঁনে মই কিবা সপোন দেখি আছোঁ " :"নাই মই তোৰ ওপৰত Prank কৰিছিলোঁ " :"চা ৰাতিপুৱাই ধেমালি নকৰিবি’,মেছেজটো পঢ়ি মই কিবা মানুহটো এতিয়াও কপি আছোঁ,i couldnot believe তই মোক accept কৰিলি" :"মই prank কৰিছোঁ বুলি ক’লো নহয়" :"এনেকে prank কৰে নেকি?bdw তই মানুহজনী আছ ক’ত,শিৱসাগৰ যোৱা বাছ কেইখনত তোক নাপালোঁ যে " :"বাছতে বহি আছোঁ আৰু তোক দেখি আছোঁ " :"ক’ত আছ?ক’ আকৌ" :"দম আছে যদি বিচাৰি ল’ :"চা দমত ধৰি কথা নক’বি দেই,দুইমিনিটত মই নিবিচৰাকৈ তই নিজেই আহি যাবি " :" তৌহ challenge কৰিছ মানে " :"ভাবি ল’,তোৰ কাৰণে মায়ে গাজৰৰ হালোৱা দি পঠাইছে,তোৰ যদি মন নাই মই ঘুৰাই লৈ যাওঁ ,believe নাই হোৱা যদি চাই ল’ ৷ হ’ব দে তোৰটো খাবলৈয়ে মন নাই so মোৰ হাতত উপায় নাই ঘৰলৈকে ঘুৰাইয়ে লৈ যাওঁ আৰু " :"হ’ব হ’ব মোলৈহে দিছে,তোৰ frontত থকা বাছখনৰ sideৰ খনত লাষ্টৰ ফালে আছোঁ দি থৈ যা হি " অনুজে ফোনটো কাণত লৈয়ে তাইৰ ওচৰ পালেহি আৰু তাইৰ হাতত বেগটো দিলে৷সন্মুখত থাকিও সিহঁতি ফোনতেই কথা পাতি আছিল সিহঁতি প্ৰথমবাৰ ইমান সময় ফোনত কথা পাতিছে৷বেগটোত কি আছে চাই ৰাশিৰ খং উঠিল আৰু ফোনটো কাটি উল্লু বনালি বুলি খিৰিকীৰে মুৰটো উলিয়াই তাক ভালকৈ এসেকা দিলে৷সিহঁতৰ দিনবোৰ কাজিয়া নকৰাকৈ পাৰেই নহয়৷দুয়োটাই সৰুসুৰা ইটো সিটো লাগিয়েই থাকে৷এঘন্টামানৰ পাছত অনুজে তাইলৈ ক’ল কৰিলে কিন্তু ৰিচিভ নকৰা দেখি inboxতে মেছেজ দিলে"ঘৰ পালিনে "তাইৰ খং এতিয়াও কম হোৱা নাই,মাকৰ হাতৰ হালোৱা বুলি কৈ বেগটোত chipsৰ পেকেট এটা আৰু চকলেট এটা ভৰাই দিছে আৰু তাই লোভতে অনুজৰ লগত challengeটো হাৰিলে৷তাৰ লগত মেছেজ নকৰোঁ বুলিয়ে whatsappৰ মেছেজবোৰ seen কৰিও ৰিপ্লাই কৰা নাছিল কিন্তু যেতিয়া তাই অথনি দিয়া মেছেজটো সচানে মিছা সুধিলে তাই সেইবোৰ একো নহয় বুলি কৈ অফলাইন গুচি গ’ল৷ ঘৰ পাই ৰাতিলৈ মোবাইটো হাতত ল’লে আৰু অনুজে দি থোৱা দহ বাৰটা মান মেছেজ এটা এটাকৈ পঢ়ি হোৱাত ৰিপ্লাইত লিখিলে" 12টা মানতেই ঘৰ পালোহি "তাইৰ মেছেজটো পোৱাৰ পাছতেই অনুজৰ মেছেজ আহিল :"মই তোক ইমান এগাল মেছেজ দি থৈছোঁ আৰু তই মাত্ৰ এটা ৰিপ্লাই কৰিছ?this is not fare miss rakhi dutta" :"হুম couse anuj is a cheater" :"মই Cheat নকৰা হেতেন তোক জানো যোৱাৰ আগত চাবলৈ পালোঁহেতেন৷anyways মই জানোটো আন একো নহ’লেও খোৱাৰ কথাত তই কেতিয়াও মনা নকৰ’ তাতে মাৰ হাতৰ special গাজৰৰ হালোৱা" :"হ’ব হ’ব Mr. ইমান উৰিব নালাগে " :"Mr. পৰা মনত পৰিল answerটো সচাঁনে?" :"যদি তই মোৰ পাচটা চৰ্ত মানি লওঁ তেতিয়াহ’লে positive হ’ব পাৰে নহ’বা আশা কৰিবলৈ বাদ দে আৰু" :"1st কৈ ল’,চৰ্ত মানো নামানো মোৰ কথা তই কৈ যা " (আগলৈ)

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৪৯) _____________________ ৰাশিয়ে অনুজ আৰু জীয়াৰ মনৰ মাজত কি চলি আছে জানিবলৈ সিহঁতৰ কথাবোৰ খুচৰিবলৈ ধৰিলে৷অনুজে তাইৰ পৰা দুৰে দুৰে থকা হ’ল তাইক ভালকৈ নমতা হ’ল ক’বলৈ গ’লে তাইক দেখিলেও নেদেখাৰ ভাও ধৰি আতৰি যায়৷জীয়াৰ লগত আগৰ পৰাই কথাবতৰা বেছিকৈ নাপাতে,মাজতহে দুদিনমান পাতিছিল আৰু সেইটোকে ৰাশিয়ে সিহঁতৰ মাজত কিবাকিবি চলি আছে বুলি ভাবিছিল৷কিন্তু লাহে লাহে যেতিয়া কথাবোৰ চালিজাৰি চালে তাইৰ নিজৰ ওপৰতে খং উঠিল যে আতিগুৰি ভালকৈ নজনাকৈয়ে সিহঁত দুটাৰ কথা যিটি ভাবি আছিলে ৷জীয়া আৰু অনুজ কোনোদিন কোনো relationshipত নাছিলেই৷চিনাকি মানুহবোৰক বুজাতো কেতিয়াবা বহুত ডাঙৰ ভুল হৈ যায়৷ জীয়াৰ কি হৈছে জানিবলৈ জোনাকৰ লগত কন্টেক আছেনে নাই জানিব বিচাৰিলে৷ কলেজত জোনাকক বেলেগ এজনী ছোৱালীৰ লগত দেখিলে আৰু তাই সেইকথাটো চিনাকি কিছুমানক সুধপুচ কৰাত জানিলে যে জোনাকৰ গাৰ্লফ্ৰেণ্ড হ’ল৷জীয়াৰ মনটো ইমান দিনৰ পৰা এই কাৰণেই বেয়া নিকি জানিবলৈ ঘৰলৈ আহিয়ে জীয়াক সুধিলে :"জীয়া জোনাকৰ গাৰ্লফ্ৰেণ্ড হ’ল আৰু তই এইটো কথা মোক নক’লি যে ?" :"কি বুলি ক’ম ৷তোৰ crushৰ গাৰ্লফ্ৰেণ্ড হ’ল বুলিনে৷" :"যদি মই ভুল নহয় then he likes you right " :"ৰাশি Stop it ,মোৰ এইবোৰৰ ওপৰত কোনো discuss কৰিবলৈ মন নাই " :" জীয়া তই মোৰ কথাৰ ভালকৈ উত্তৰ নিদিয়াকৈ এনেকে পলাব নোৱাৰ ৷" :"পলোৱা নাই " :"then ক’ :"সি মোক likes কৰিছিল আৰু proposeও কৰিছিল but মই no কোৱা দুদিনমানৰ পাছতে বেলেগ এজনী লগত relationshipত আহিলে thats all" :"তই মোক এইবোৰ কথা আগতে নক’লি কিয়,আজিকালি তই মোৰ পৰা বহুত কথাই লুকুৱাইছ নহয়নে?" :"তোৰ সময় আছিল জানো এইবোৰ শুনিবলৈ " :"মোৰ ওচৰত দেখোন available time আছিল ,main কথাটো হ’ল তোৰ ক’বলৈয়ে মন নাছিল " :"চা ৰাশি তই আজিকালি বহুত weird behave কৰি থাক,তোৰ ওচৰত available time আছিল কিন্তু মোৰ কাৰণে বা অনুজ দাৰ কাৰণে কেতিয়াও নাছিল আৰু থকা হ’লে অনুজদাক এনেকৈ hurt নকৰ’ " :"মই অনুক কি hurt কৰা দেখিলি ?" :"একো নাই " :"জীয়া i said stop কৰ এনেকুৱা নজনা নিচিনা কৰি থকাটো ,i want to know তোৰ আৰু অনুজৰ মাজত কি চলি আছে যাৰ কাৰণে মোলৈ অলপো time নাইকিয়া হ’ল আৰু দুইটাই অকলে time spent কৰিবলৈ লৈছিলি,মই যিমান জানো তহঁতিটো relationshipত নাই " :"কি ফাল্টু কথা কৈছ্ অনুজদাক মই দাদা হিচাপেই নহয় ভাল friendবুলি ভাবো ,for your kind information he loves you too much আৰু সি তোক propose কৰিবলৈ এবাৰ নহয় দুবাৰকৈ try কৰিছিল but তোৰ কাৰণেটো মানুহৰ emotion feelings সেইবোৰৰ কোনো valueয়ে নাই তই ক’ত বুজিবি" :"Are you mad জীয়া ,সি মোক কেনেকৈ ভাল পাব পাৰে ,এতিয়াই তাক সুধিমগৈ মই " :"সি already বহুত hurt হৈ আছে যিটি কথাবোৰ কৈ তাক আৰু hurt নকৰিবি,1st নিজক সুধি ল’ তই তাক ভাল পাওঁনে নাপাওঁ" :"yahh i love him but as a friend তাতকৈ বেছি একো নাই " :"ohh really ,কথাবোৰ মাত্ৰ মগজেৰে নহয় heartৰ পৰাও ভাবি চাবি,তাক বেলেগ ছোৱালী লগত দেখিলে মুখ ফুলাই বহি থাকযে,যাৰ তাৰ লগত কথা পতা দেখিলে মোৰ আগত বলকি থাক যে,তোক অলপ কিবা কথাত না ক’লেই কাজিয়া ক’ৰ’ যে " :"জীয়া please বহুত হ’ল মই just friend বুলিহে সেইবোৰ কৰোঁ " :" আচ্ছা,তোৰটো আৰু বহুত friendআছে সিহঁতক লৈয়ো অনুজৰ সমানেই insecure feel ক’ৰনে ?" :"জীয়া " :"নিচিয়ৰিবি,চিঞৰিব মইয়ো জানো,আৰু তোৰ কাৰণে অনুজ দাতকৈ ভাল ল’ৰা বেলেগ ক’তো নাপাওঁ সেইটোৰ গেৰাণ্টী মই দিছোঁ তোক,সময় ল’ ঠাণ্ডা মগজেৰে ভাবি চাবি কথাবোৰ,ল’ৰালৰিকৈ লোৱা dicissionবোৰ সদায়েই ভুল হয় " জীয়াৰ কথাবোৰ শুনি ৰাশিয়ে দপদপাই ৰুমটোৰ পৰা ওলাই গৈ বাথৰুম পালেগৈ৷চাৱাৰটো খুলি তলতে বহি কথাবোৰ ভাবি থাকিল৷বহুত সময় হ’ল তাই বাথৰুমৰ পৰা ওলাই নহা দেখি জীয়াৰ ভয় লাগিল ৷তাই গৈ বাথৰুমৰ দৰ্জাখনৰ ওচৰৰ পৰা ৰাশিক মাত দিলেগৈ৷ৰাশি অলপ পাছতে ওলাই আহিলে,ওপৰৰ পৰা তললৈ গোটেইজনী তিতি বুৰি আজৰি তেনেকৈয়ে তিতা কাপোৰেৰে বাথৰুমৰ পৰা ওলাই অহা দেখি জীয়াই দৌৰ মাৰি তাইৰ কাপোৰ কেইটা লৈ আহিলেগৈ আৰু তাইক সলাবলৈ দি ৰুমলৈ আনি তাইৰ চুলিকেইডাল গামোচাৰে মচি দিলে৷ৰাশিৰ অৱস্থাটো দেখি জীয়াই অনুজক কথাবোৰ ক’লেগৈ আৰু ৰাশিয়ে সকলোবোৰ গম পোৱাত এনেকুৱাবোৰ কৰাত তাইলৈ চিন্তা লাগিল৷তাৰ নিজৰ ওপৰতে খং উঠিছে কিয় যে এনেকৈ তাইক ভাল পাই পেলালে৷সি ইচ্ছা কৰিও নিজকে ৰাশিৰ পৰা লুকুৱাই ৰাখিব নোৱাৰিলে আৰু ৰাশিৰ ওচৰলৈ যাবলৈ ওলাল কিন্তু জীয়াই এনেকুৱাত ৰাশিৰ ওচৰলৈ অনুজ নোযোৱাটোৱেই ভাল হ’ব বুলি ক’লে৷ ৰাশিয়ে ৰাতি ভাত খাবলৈ আহিও অনুজৰ ফালে চালে কিন্তু অনুজে আগৰ দৰেই তাইৰ লগত ব্যৱহাৰ কৰা দেখি সি যে কথাবোৰ গম পাই এনেকুৱা কৰিছে বুজিলে ৷লাহে লাহে তাই realise কৰিছে তাইযে অনুজ আৰু জীয়া দুইটাৰ লগতে কিবা ভুল কৰিলে৷ভাত কেইটা পিটিকি পিটিকি খাবলৈ মন যোৱা নাই বুলি কৈ গুচি গ’ল৷ অনুজে ৰাতিপুৱাই তাইৰ লগত কথা পাতি গোটেই misunderstanding যিমান যি আছে সকলো clear কৰি আকৌ পাৰিলে আগৰ দৰে থাকিবলৈ ক’ব বুলি মনতে ভাবি ৰাশি ৰুমৰ পৰা ওলাই অহালৈ বাট চালে৷অলপ সময় পাছত তাই ৰুমৰ পৰা ওলাই আহি অনুজক দেখি কি সুধিম,কি ক’ম বুলি তাক মাত দিলে ৷ :"অনুজ আন্টি ক’ত আছে,দেখা নাই যে ৷" :"আজি দেওবাৰ যে মা অলপ বজাৰ কৰিবলৈ ওলাই গৈছে৷ শুন তোক মোৰ কথা এটা ক’বলৈ আছে,i hope তই ভুল নুবুজ’৷ (আগলৈ)

#JBCৰ_বাকৰিত_হেপাঁহৰ_এমুঠি_জোনাক ______________________________________ দেৱাশ্ৰী বৰা (#খণ্ড_৪৮) _____________________ ৰাতিখন কোন আহিছে বুলি অনুজ দৰ্জাখনৰ ফালে আগবাঢ়ি গ’ল৷দেখিলে ৰাশিয়ে কথা পাতি আছে সেয়ে একো নুসুধি পুনৰ পাকঘৰলৈ আহি বনোৱাত লাগিল ৷বনাই হোৱাত জীয়াই ধুনীয়াকৈ টেবুলত সজাই দিলে আৰু অনুজে কেমেৰাটো ৰিকৰ্ডিং moodত ৰাখি জীয়াক ৰাশিক লৈ আহিবলৈ ক’লে৷সকলোবোৰ সিহঁতৰ প্লেনিং মতেই হৈ আছিল৷ৰুমৰ দৰ্জাখন ল’ক হৈ থকাত জীয়াই বাহিৰৰ পৰাই ৰাশিক মাত দিলে :"ৰাশি আহ খানা হ’ল " :"তহঁতি খা,মোৰ dinner হৈ গ’ল " :"তই ক’ত কৰিলি dinner ?'' :"মই বাহিৰৰ পৰা কিবাকিবি অৰ্ডাৰ কৰিছিলোঁ খালোঁ,তহঁতিও খাই ল’ আৰু মোক Distrub নকৰিবি" জীয়াই গৈ কথাবোৰ অনুজক ক’লেগৈ৷তাৰ টিঙিচকৈ খং উঠিছিল তথাপিও অলপ ধৈৰ্য্য ধৰি এবাৰ নিজেই ৰাশিক মাতি অনাটো ভাল হ’ব বুলি ভাবি ৰাশিক মাত দিলেহি :"hippo মোৰ হাতৰ special খানা ৰেডি হৈ আছে,সদায় এনেকুৱা সুবিধা নাপাওঁ আকৌ " :"মই already মোৰ dinner কৰিলোঁ,তহঁতি খা " :"দৰ্জাখন খোলচোন " ৰাশিয়ে দৰ্জাখন খুলি পুনৰ বিচনাত বাগৰি দিলেগৈ৷অনুজে ৰুমলৈ সোমাই গৈ তাইক আকৌ ক’লে :"seriously তই dinner কৰিলি মানে?" :"অনহ’টো মিছাকে কিয় কম আকৌ " :"হ’ব বাৰু but মই ইমান কষ্ট কৰি বনালোঁ খাব নালাগে বাৰু অলপ টেষ্ট কৰিবি ব’ল" :"কিমান বাৰ ক’ব লাগে,যা তহঁতি খাই ল’ মই খালোঁ ,anyways মোৰ এইটো পেট হয় কুৱা নহয় বাৰে বাৰে ঠুচি থাকিবলৈ " :"তই সচাকে নাখাওঁ মানে " :"এবাৰ ক’লে নুবুজ নিকি?মই শুব লাগে টোপনি আহিছে please leave নহ’বা তহঁতৰ খানা ঠাণ্ডা হ’ব " "okey'' বুলি কৈ সি ৰুমটোৰ পৰা ওলাই আহিল৷জীয়াই কেমেৰাটো অন কৰি সিহঁতি আহিলেই special momentsবোৰ record কৰিম বুলি ৰৈ আছিল৷কিন্তু অনুজে ৰুমটোৰ পৰা ওলাই আহি একো নুখুৱাকৈ নিজৰ ৰুমত সোমাই থাকিলগৈ৷জীয়াই তাক খাবলৈ মাতিলেগৈ কিন্তু কন্দা কন্দা মাতেৰে মোৰ মন নাই তুমি খোৱা বুলি কৈ আৰু একো মাত নিদিলে৷জীয়াই প্ৰথমবাৰ অনুজক এনেদৰে ভাগি পৰা যেন দেখিছে৷সেইটো সময়ত আৰু কিবা ক’লে ভাল নহ’ব বুলি তাইয়ো একো নুখুৱাকৈ মনে মনে শুই থাকিলগৈ৷ৰাশিয়ে তাইক দেখি তহঁতৰ dinner কেনেকুৱা হ’ল সুধিছিল কিন্তু তাই "আজি তই বহুত বেছি কৰি দিলি ৰাশি,সবৰে ভাগ্যত নাথাকে" বুলি কৈ তাইৰ ফালে পিঠি দি শুই থাকিলগৈ৷ ৰাতিপুৱা উঠি অনুজে ডাইনিং টেবুলত তেনেকৈয়ে ৰাতিৰ খানাবোৰ সজাই থোৱা দেখি জীয়াক বিচাৰি গ’ল৷জীয়াক চাদৰ ওপৰত কাপোৰ মেলি থকা দেখিলে,ৰাশিও তাতে আছিল কিন্তু সি তাইৰ ফালে কাণসাৰ নকৰি জীয়াক ক’লেগৈ :"i am sorry জীয়া ,কালি মোৰ কাৰণে তুমিও ভোকত থাকিব লগা হ’ল" :"একো নাই আপোনাৰ situationটো বুজিছোঁ " :"তোমাৰ দৰে যদি বাকীবোৰকো ভগবানে অকনমাণ মগজু দিলে হয় কালি মোৰ কষ্টবোৰ অথলে নাযায়েই৷" ৰাশিয়ে অনুজৰ কথা শুনি কেৰাহিকৈ সিহঁত দুটালৈ চাই সিহঁতৰ নতুন নতুন relationshipত কিবা problem হৈছে বুলি সেইখিনিৰ পৰা আতৰি তললৈ গুযি গ’ল৷অনুজে চাদত থকা বেন্সখনত বহি জীয়াক ক’লে :"দেখিলা তাই এতিয়াও একো feelয়েই কৰা নাই,মোৰ কোনখিনিত ভুল হ’ল,মই just মোৰ মনৰ কথাবোৰ তাইক খুলি ক’ব বিচাৰিছিলোঁ হয়তো তাইৰ মনত মোৰ প্ৰতি তেনেকুৱা একো দুৰ্বলতা নাই সেয়ে ভগবানেও হয়তো এইবোৰ নুকুৱাটোৱেই বিচাৰে " :"অনুজদা আপুনি ইমান সোনকালে হাৰ মানিব নোৱাৰে" :"সোনকাল,দেৰি বুলি একো নাই যিটো কপালত লিখা আছে হ’বই,দেখিলা নহ’ দুবাৰকৈ try কৰিলোঁ ক’বলৈ কিন্তু তাই এবাৰো এইবোৰ শুনিবলৈটো দুৰৰে কথা এবাৰ কিয় মাতিছে সেইটোও চাবলৈ নাহিলে৷মই আৰু নিজকে মিছা আশা দি পুতি ৰাখিব নিবিচাৰো,তাইক ভালপোৱাটো মোৰ ভুল হৈ গ’ল মই নিজেই এইবোৰ থিক কৰিম এতিয়া" :"কি কৰিব ?তাৰমানে মনৰ কথাবোৰ ক’ব নোৱাৰাৰ বাবে এতিয়া আপুনি তাইক ভাল নাপায় নেকি?" :"ভাল পাওঁ বাবে আগৰদৰে তাইৰ লগত থাকিব নোৱাৰিম কিন্তু তাইৰ পৰা অলপ হ’লেও আতৰ হ’বটো পাৰিম৷" :"কি কৈছে এইবোৰ৷আপোনাৰ হৈ মই ক’ম তাইক,বুজাম কথাবোৰ" :"নালাগে,তাইক একো নক’বা বাদ দিয়া মিছাতে থিক হোৱা ঠাইত বেছিকৈ বেয়া হ’ব এইবোৰ,সঠিক সময় হ’লে মই নিজেই কম,তেতিয়ালৈ তুমি একো নক’বা " দুদিন তেনেকৈয়ে বাগৰি গ’ল৷শেৱালি আন্টিও ঘৰলৈ ঘুৰি আহিলে৷অনুজে আকৌ ৰুমৰ ভিতৰতে সোমাই থাকিবলৈ লৈছে,ঘৰলৈ অহাৰ পাছত আগৰ দৰে অনুজে নিজক ৰুমত বন্দী কৰি থোৱাৰ দৰে থকা দেখি তাৰ কিবা হ’ল নিকি সুধিলে৷ৰাশি আৰু জীয়াই একো নাই হোৱা বুলি ক’লে যদিও ৰাশিয়ে ৰুমত মনে মনে জীয়াক সুধিলেহি :"is everything right জীয়া" :"হ’ম,কিয় সুধিলি" :"তই অনু ৰ লগত কিবা লাগিলি নেকি?" :" মই অনুজদা লগত কি লাগিম আকৌ " :"মন কৰিছোঁ এসপ্তাহমানৰ পৰা অনুজে বৰ মনটো মাৰি আছে,মোকো Ignore কৰিছে আৰু তোৰ লগতো আগৰ দৰে কথা পতা নাই " :"তোৰ এইবোৰৰ পৰা কি মতলব,তইটো নিজৰ মতলবত থকা মানুহ,নিজৰটোহে সদায় নিজৰ বাকীবোৰৰ কথা শুনিবলৈটো সময়েই নাই" :"তই কি ক’ব খুজিছ চিধাচিধি ক’,অকাই পকাই ক’লে মই বুজি নাপাও বুলি জান তই " :"একো নহয়,মোৰ কাম আছে" বুলি কৈ জীয়াই ৰুমটোৰ পৰা ওলাই গ’ল৷জীয়াৰ কথাবোৰ ধৰিব নোৱাৰি ৰাশিৰ মনত সন্দেহ হ’ল তাইৰ প্ৰতি৷আচলতে জীয়া আৰু অনুজ দুইটাৰে হ’ল কি?কিয় সিহঁতি তাইৰ লগত তেনেকুৱা কৰি আছে জানিবলৈ তাই কথাবোৰ খুচৰিবলৈ ধৰিলে "৷